Vrijdag 12 augustus
Vrijdag visdag. In het verleden wisten de religieuzen geen weet met hun overschot aan vis. Daarom kondigde de paus af dat op vrijdag enkel vis mocht gegeten worden. Je moet boeren en religieuzen niet leren hoe ze geld kunnen verdienen. In Limburg heb je tientallen van dergelijke visvijvers rond de abdij van Herkenrode. Het ligt in onze bedoeling deze streek, ook de Wijers genaamd, de komende dagen te verkennen met de fiets. Ik zou ook graag een zweefvlucht meemaken via een cadeaubon die ik met nieuwjaar kreeg, maar of het weer dit zal toelaten is een andere vraag.
We staan nu op de parking van de begraafplaats van Genk. De geplande parking bij de Sint-Martinuskerk kon niet gebezigd worden omdat hier morgen de Enecotoer start en eindigt. Maar bij een begraafplaats is het meestal rustig staan.
Wie Genk bezoekt voor zijn cultureel patrimonium, komt bedrogen uit. Er is vooral veel nieuw- en hoogbouw te vinden in Genk. Het stadhuis is niet mijn smaak, de bib daarentegen kan ik wel smaken, hoewel er veel verloren ruimte in het glazen gebouw zit. 's Avonds hebben we lekker gegeten in het Stadscafé, maar na een stadswandeling besloten we dat we de volgende dag niet zouden besteden aan Genk zoals eerder gepland, maar aan Beringen.
Zaterdag 13 augustus
Als je Beringen intikt in Google Maps heb je de keuze tussen Beringen en Beringen-Mijn. Beringen is dan ook groot geworden via de mijnbouw. Deze stierf in 1992 een stille dood, maar wie houdt van industrieel patrimonium, kan hier zijn hartje ophalen en dit hebben wij geweten. Via twee korte wandelingen konden we kennis maken met de nieuwe en oude cité die rond de mijn werden opgetrokken. In allemaal gelijkaardige huizen, kregen de koolputters een eigen woning van de mijnexploitanten.
Het bezoek aan de mijn is echt de moeite waard. Onze gids vertelde in een sappig, maar snel Limburgs taaltje het leven van de mijnwerker. We kregen er de kleedkamers te zien, de douches, de plaats waar de mijnlampen werden opgehaald, de liften om meer dan 700 meter neerwaarts te dalen, een maquette van de gebouwen.
Na een goedgevulde dag, waar de regen ons minder tot last was dan gevreesd, zochten we onze slaapplek op. Die vonden we niet direct in Beringen. Dus besloten terug te keren naar Hasselt, waar we morgen de dag zouden doorbrengen. We staan nu aan de Kempische dokken, aan de rand van Hasselt.
Deze avond wordt rustig met een aperitiefje, paëlla, flesje wijn en een goed boek. We zullen ook wel nog een filmpje bekijken op de TV.
Zondag 14 augusutus
Het was voorspeld en die werd bewaarheid. Vanaf 3u viel de regen onophoudelijk op ons dak tot rond 10 u deze morgen. We hadden met dit weer in het achterhoofd een bezoek gepland aan Hasselt met behulp van een wandeling ontdekt op reisroutes.be
Hasselt is een stad met visie. Dat merk je in het verkeer, de gebouwen, de aandacht voor de fietsers en mensen met een fysiche beperking. Hasselt is niet groot, maar heeft toch drie gekende musea waarvan we er vandaag twee bezocht hebben: het jenevermuseum en het modemuseum. Die laatste was niet mijn dada, maar gelukkig konden we er gratis binnen, net als het jenevermuseum.
Vandaag kon je op Kiewit terecht voor Rimpelrock. Of dit de oorzaak was weet ik niet, maar het was bevreemdend rustig in Hasselt. De weinige toeristen die we zagen, vroegen aan de garçon of dit normaal was.
Morgen staan betere weersvooruitzichten op mijn computer. We zullen daarom één van de gekleurde fietsroutes afrijden doorheen de Wijers. Welke zien we morgen wel.
Maandag 15 augustus
Zoek je een interessant cadeau voor nieuwjaar? Koop dan een een
supertu.be Ik kreeg er ook één van mijn vrouwtje en vandaag heb ik die omgeruild voor een zweefvlucht in Winterslag-Genk. Met deze cadeaubon kon ik bij
de Limburgse Vleugels, een zweefvlucht maken van een half uur, een ervaring die zeker de moeite waard is. Ik heb reeds twee keer met een luchtballon gevlogen, maar ik wilde wel graag eens van de grond gaan in een zweefvliegtuig. Deze droom is vandaag uitgekomen. De thermiek was niet zo goed volgens de piloot, we konden maar maximaal tot 700 meter stijgen, maar ik vond het zeker de moeite waard. Voor de vlucht vroeg de piloot of ik vlug wagenziek werd. Ik begreep toen niet de bedoeling van die vraag, maar nadat we de kabel loslieten, wist ik wel wat hij bedoelde. Een zweefvliegtuig vliegt voor 50 % in cirkels en wie daar niet goed tegen kan, zal zijn maaginhoud inderdaad voelen omhoog komen. Gelukkig is een kotszakje voorzien voor luchtdopen. Ik had het niet nodig.
Na mijn vlucht hebben we nog de gele route gefietst die ik vond via het internet op
het Nieuwsblad. Eerst zochten we een plaatsje op de parking van de Kattevennen, maar die stond propvol. De paar plaatsen voor mobilhomes, waren niet alleen bezet door mobilhomes, maar ook door auto's. Er was ook een paardenmennenconcour, zodat alles volzet was. We vonden een kilometer verder dan wel een voorlopige plaats, waar we onze fietstocht startten. Tijdens de fietstocht vonden we een parkeerplaats bij een voetbalveld, zodat we dit plaatsje enkele uren later terug opzochten.
Deze avond stond een feestmaal van geitekaasjes, met sla, gebakken patatjes en koolselder op het menu, met een lekkere fles(sen) wijn. Ik zou graag mijn (e)boek uitlezen, dus even geen TV vanavond, hoewel we wel de canvascrack bekeken hebben, omdat een collega mee quizt die het zeer goed doet.
Dinsdag 16 augustus
Ex-collega Filip Gheysen doet het schitterend in de Canvascrack. Dit konden we vaststellen op mijn GPS/TV. 't Is een klein schermpje, maar het heeft me al mooi kijkplezier bezorgd.
De groene route was velen keren mooier dan de gele route van gisteren. Weinig verkeer die je ziet of hoort, veel afwisseling, mooie wegen. Alleen jammer dat 't vrouwtje lek reed, maar dat hoort er nu eenmaal bij.
Daarvoor hebben we Cosmodrome bezocht, het vroegere Europlanetarium in Genk. Met de 365-kaart van Sabrina, konden we er alweer gratis binnen. Gelukkig deze keer dat het gratis was, want de film die we te zien kregen op het panoramisch 3D-scherm was voor kinderen van 5 tot 95 jaar, maar inhoudelijk was hij vooral voor de jongste doelgroep bedoeld.
Deze avond stond vo-au-vent met aardappelpuree op tafel, en met een lekkere fles Pinos Gris heeft dit gesmaakt. We staan nu op
de parking bij het kasteel Ten Dolen, waar een lekker biertje wordt gebrouwen. Morgen wil ik dit zeker eens proeven.
Woensdag 17 augustus
Limburg, fietsparadijs. Het is een slogan, maar helemaal correct. Ongelofelijk welke inspanningen men in Limburg voor het fietstoerisme heeft gedaan. Zowel gisteren en vandaag, fietsten we voor 70% over wegen die speciaal voor fietsers werden aangelegd. Het is dan ook niet verwonderlijk, dat je veel fietsers op je weg tegen komt.
Vandaag laat opgestaan, het was reeds half 10. Zonde van de morgen zou je denken, maar ik vind dit heerlijk. Een eerste kennismaking met het
kasteel de Dool leerde ons dat de poort pas open ging om 12 uur. Ik moest dus nog even geduld oefenen om kennis te maken met het abdijbier Ter Dolen. Je hebt dit in blond, bruin, triple en kriek. Ik koos voor de blonde, het was nog vroeg en we moesten nog de paarse fietsroute ondernemen. Die reden we op bij het kerkje van Laat. We vonden niet zo snel een plekje voor onze mobilhome, maar na wat zoeken, lukte dit toch. Onze tocht liep weer door het vele groen dat Limburg rijk is.
Na de fietstocht loosden we onze wc-doos in domein Bovy op de Bolderberg. Hier is een nieuw sanipunt voor mobilhomes. Het lozen van het toilet is gratis, maar om water te tanken, betaal je €2. Hopelijk heb je meer geluk dan wij, want er kwam geen druppel water uit de kraan na betaling. Onze watervoorraad is bijna op zodat we moeten rantsoeneren met het beetje water dat we nog hebben. Een douche zal er niet inzitten vanavond. Maar geef toe, 100 liter water verbruiken in 5 dagen is echt de max voor onze ecologische voetafdruk.
We staan nu opnieuw op de parking van de abdij van Herkenrode om er morgen onze laatste fietstocht af te werken. Deze avond hebben we nog een reeks worstjes op de (gas)barbecue gelegd die onze reis naar Frankrijk overleefd hadden. We kraakten hierbij een lekkere fles Montpeyroux uit de streek waar we geweest zijn in juli. 't Ja, de vakantie kort vlug in, vanaf volgende week wordt het weer werken geblazen. 't Wordt even wennen, maar onze batterijen zijn wel weer voldoende opgeladen om erin te vliegen.
Donderdag 18 augustus
Een vreemd gevoel. Deze morgen fietsten we onder de zon rond de wei van Kiewit in Hasselt toen we de blauwe fietslus afwerkten. Overal zagen we blije festivalgangers naar de wei trekken. Velen waren bezig hun tentjes op te zetten op de verscheidene campingplaatsen. Acht uur later kijk je thuis naar het nieuws en zie en hoor je over de ravage die een onweer heeft aangericht op de terreinen van Pukkelpop.
Deze nacht konden we moeilijk de slaap vatten omdat we in de verte constant de bassen hoorden van één of andere muziekevenement. De volgende morgen legde ik het verband met Pukkelpop. Toen wisten we nog niet dat we er twee uur later op enkele tientallen meter langs zouden fietsen.
Na onze fietstocht was ik toe aan een blonde van Herkenrode op het prachtig domein met de gelijknamige naam. Na een eerste tournee besloten we er te picknicken, zodat ik er nog één haalde, want het was zelfbediening.
Na een tukje, het was toen half drie in de namiddag, keerden we huiswaarts. Het verkeer verliep tamelijk vlot en van de voorspelde onweersbuien op de middag hadden we geen last. We reden wel over Antwerpen, omdat er een file van 10 km gemeld was op het viaduct van Vilvoorde. Tegen kwart voor 5 waren we terug thuis.
