Namur: Fosses-la-ville

Mijn pastis staat letterlijk binnen handbereik, traditiegetrouw schrijf ik dan mijn blog.  We zijn onze vasten goed   ingezet met het bezoek vandaag aan twee abdijen en één klooster.  Deze morgen verkenden we eerst de abdij van Floreffe.  In het immense gebouwencomplex vind je bijna alle vormen van onderwijs, van een kleuterschool tot een gemengd internaat met secundair onderwijs.  Wat moet dit kosten aan de Waalse gemeenschap.  We hebben trouwens de indruk dat hier weinig armoede is in deze streek.  Er wordt nog volop gebouwd en de woningen zijn groter dan de onze en wij wonen eerlijk gezegd ook niet echt klein.  Er vertrok een blauwe wandeling aan onze mobilhome van anderhalf uur, precies iets voor onze voeten.  Het weer was van geen te goede kwaliteit, mistig met af en toe motregen.  Gelukkig klaarde het na elf uur wat open en we kregen zelfs nog af en toe de zon te zien.  Door een domme conversatie met een Waals schaap dat zijn eigen nest bevuilde, hadden we de blauwe pijl niet gezien die ons naar rechts wilde doen stappen.  We stapten gezwind rechtdoor en kregen wel mooie huizen te zien, maar geen bewegwijzeringen meer.  Toen we na een kwartier opnieuw op onze oude route kwamen, beseften we dat we een pijltje gemist waren.

Terug in het dorp van Floreffe kochten we zes pistolets gris, die ons middagmaal zouden worden met een laatste fles cider die we nog over hadden van onze reis in Normandië tijdens de paasvakantie van vorig jaar.  Hoog tijd om straks onze voorraad terug aan te vullen in Normandië.

Na ons slaapje van een klein half uurtje, trokken we naar Maredsous, gekend van de kaas en het bier, maar die laatste lieten we nog even aan ons voorbij gaan.  Opnieuw wilden we eerst een wandeling maken.  Op een bord bij de abdij kozen we voor de grijze wandeling van 5 km.  't Was niet echt verstandig om zonder kaart te vertrekken, maar gelukkig had ik wel een foto genomen van de kaart op het bord.  We zagen nergens grijze aanduidingen, zodat we het moesten doen met het kaartje dat ik af en toe op het LCD-scherm van mijn fototoestel toverde.  Na nog geen kilometer kwamen we terecht in het klooster van Maredret.  Een overbejaarde zuster was de inkom van de kerk aan 't dwijlen, maar ze gaf ons toch een uiteenzetting hoe ze in het klooster een centje probeerden bij te verdienen met de verkoop van confituur, appelsap en teksten in gotische letters.  Een beetje lachwekkend als je weet dat de paters nog geen kilometer verder hectoliters bier per dag verkopen in hun cafetaria aan prijzen waartegen  Test Aankoop graag zou procederen.

De wandeling liep verder gesmeerd tot we blijkbaar toch de weg verloren en we via een bos ons leven waagden in een steile afdaling in de richting van de abdij van Marredsous.  

Toen we een weg bereikten, wisten we dat we toch nog bij oes nest zouden geraken, wat een kwartier later het geval was.  We brachten een blitzbezoek aan de kerk om snel de cafetaria op te zoeken naar de Maredsous van 't vat.  Ik bestelde een triple en Sabrina een bruine.  Beide werden in een karaf getapt, zodat we niet onmiddellijk zicht hadden wat bruin en triple was. Tot nu weet ik het nog niet precies.   We hebben dan maar afwisselend van beide vaatjes gedronken.

Nu staan we bij het meer van Bambois niet ver van Fosses-la-ville, een plekje die ik puur via Google Maps heb gevonden.  Het is er heel rustig staan, maar het restaurantje dat we hadden willen gebruiken vanavond, blijkt gesloten te zijn.  't Zal dus de lasagna worden die we gisteren kochten.  Ik vind het helemaal niet erg, want lasagna vind ik heerlijk.  Morgen zit onze korte uitstap er alweer op.  Het is opnieuw mooi geweest.  We startten met de zon en zagen die vandaag ook weer af en toe.  Daartussen was het grijs, maar gelukkig kregen we geen regen.  Als ik aan Malagga van vorig jaar terug denk, onze dromen van een zonnig land werd toen weggespoeld door stromen regen, die van de straten waar we liepen, waterwegen maakten.

Namur: Floreffe

We staan aan de voet van de abdij van Floreffe, een groot complex van allerlei gebouwen in het centrum van Floreffe.  De abdij van Tongeren waar we reeds twee keer overnachtten, ligt buiten de stad, zodat het er heel rustig staan is.  Hier staan we op een kleine parking in het centrum van het dorp.

Vandaag deden we aan dorpstoerisme: we reden van het ene dorp naar het andere.  We vertrokken  ten zuiden van Namur en eindigden ten noordoosten, zodat we de rechterkant verkend hebben van deze mooie streek.  In de boekjes kom je ook hier vaak de naam Klein-Zwitserland tegen, een titel die nog vele andere streken in België claimen.  We reden vaak door boterzachte groene valleien van weiden en riviertjes zoals de Samson.  Van Profondeville reden we over Assesse (dat niet veel voorstelde) terug naar Crupet, dat geklasseerd staat als één van de mooiste dorpen van Wallonië.  Deze titel wordt hier niet altijd terecht uitgedeeld, maar Crupet verdiende deze naam wel.  Thon Samson dat we later vandaag bezochten mag voor ons gerust van die lijst geschrapt worden.
Andenne is een grotere stad, waar we enkele inkopen deden nadat we er het keramiekmuseum hadden bezocht.  Ohey was ondertussen ook gepasseerd, maar dit dorp stelde ook niet veel voor.  Hoogtepunt vandaag was een wandeling rond het mooie dorp Mozet, dat niet ver van de grotten van Goyet ligt.  Ook dit dorp draagt de titel van ... en verdiend dit ook.
Nu zitten we gezellig te genieten van koude tapas in oes nest.  De brasserie was reeds gesloten in de abdij, maar dat deerde mij niet.  Een mooi muziekje, een lekker glaasje wijn en een mooi boek, meer moet dat niet zijn.  Straks nog een filmpje bekijken en genieten van ons vijfsterrenhotel!

Namur: Profondeville

We staan momenteel op een parking van Profondeville.  De coördinaten die BIPA  leverde waren niet helemaal correct zodat we tweemaal een toertje moesten doen vooraleer we onze camperplaats voor vannacht vonden.  Gelukkig bracht Google Maps redding.

Deze morgen deden we het rustig aan tot 11 uur.  Beiden lezen we  hetzelfde boek.  Sabrina in de papieren versie, ik met mijn e-book.  Deze morgen werd hiervoor een anderhalf uur uitgetrokken.  Daarna trokken we de muren van de citadel binnen, waar we met de toeristische kaart van Sabrina, gratis twee tickets kregen voor een geleid bezoek aan de citadel.  Dit is de grootste citadel van Europa met 7 kilometer gangen onder de grond.  Ze werd gebouwd door de Spanjaarden en daarna verder afgewerkt door Hollanders en Fransen.  Zelfs onze Belgische militairen waren er gekazerneerd tot halfweg de jaren zeventig van de vorige eeuw.  

In de kazerne kon je enkele maquettes bekijken over de geschiedenis van de citadel en daarna pikten we nog een documentaire mee met hetzelfde onderwerp.  Om af te sluiten, toerden we rond met een treintje.  We voelden ons toeristen ten top.

Tegen kwart over twee waren we terug in oes nest.  Na een broodmaaltijd en het noodzakelijke tukje, vertrokken we naar Profondeville.  We hebben het dorpje ondertussen verkend te voet en langs de Maas is het mooi wandelen en zeker ook fietsen in de zomer.

We eten vanavond warm in de mobilhome.  Mijn pastis is bijna uit en de plaatselijke kruidenier verkocht dit niet, ik zal dus moeten genoegen nemen met een andere alcoholische drank.  Maar we zullen zeker niet sterven van de dorst.

Namur: Namur 2

In de voorbereiding had ik twee wandelingen gepland, het zijn er drie geworden.  Deze morgen lieten we de mobilhome staan in Jambes, een voorstad van Namen, om vervolgens met de fietsen naar 't stadscentrum af te zakken.  We postten onze fietsen aan het toeristisch bureau waar we voor de prijs van een Duvel (€ 3), een pocketboekje kochten met vijf wandelingen.  Vandaag hebben we er drie van gedaan: een route door de leuke winkelstraten, ééntje langs de musea en tenslotte een kennismaking met de belangrijkste gebouwen.  Toegegeven, we hebben soms de wandelingen gecombineerd.  Deze middag aten we een lekker belegd brood en ik gebruik bewust geen verkleinwoord, want het waren lange exemplaren.  Het weer was goed, veel zon, niet te koud en bijna geen wind.  Op het einde van de wandeling stak er wel een stevige bries op.
Namen laat een bijzondere positieve indruk na: proper, leuke straatjes en winkels, gezellige horecazaken en mooie gebouwen waar de moderne tijd geen vat op heeft gekregen.  Ik wist dat de Maas en de Samber een onderdeel vormden van Wallonië, maar dat die twee samenvloeien in Namen, was ik vergeten.
Nu staan we op de grote parking bij de citadel van Namen, hoog boven de stad.  Vanavond zakken we te voet terug af op zoek naar een leuk restaurantje.  Maar eerst aperitieven we in ons nest.

Namur

Dit is het programma voor de komende dagen:

Datum:  Dinsdag 21 februari

Bestemming: Namur

To do’s: Erheen rijden

Overnachten:
Kerkhof: 50.454647, 4.882538
Parking aan de Maas: 50.459391,4.861871  Bij Citadel
Bij sportstadion: 50.480184,4.840918
Jachthaven: 50.4356,4.864476  niet zeker dat je erop geraakt met de mobilhome  Te proberen
Bij de Maas: intiem maar slechts enkele parkeerplaatsen

Datum:  Woensdag 22 februari

Bestemming: Namur

To do’s:
Twee stadswandelingen
MUSEUM DE GROESBEECK DE CROIX Rue Joseph Saintraint 3
5000 Namur

Overnachten:
Citadel: 50.459391,4.861871  iets verder maar groter: 50.459391,4.861871

Datum:  Donderdag 23 februari

Bestemming: Namur

To do’s:
Bezoek aan de Citadel van Namen
Afhankelijk van het weer 3°stadswandeling.

Overnachten: Profondeville  Chemin du cimetière / Rue du colonel Bourg

Datum:  Vrijdag 24 februari

Bestemming:

To do’s:

Bezoek aan Profondeville
Bezoek aan Assesse en omgeving (fiets???) Link
Bezoek aan Gesves en Mozet (mooiste dorp van Wallonië).  Wandeling 6 km
Ohey Blijkbaar lekker eten in dorpscafé

Andenne KERAMIEKMUSEUM Rue Charles Lapierre 29
5300 Andenne
deelgemeente Thon Samson (mooiste dorp van Wallonië)

Overnachten:

Abdij van Floreffe

Datum:  Zaterdag 25 februari

Bestemming:

To do’s:
Wandeling rond abdij van Floreffe.  Abdij te bezoeken vanaf 1 april.
Bij het toerismebureau wandeling vragen.
Bezoek aan de grotten.  Open het hele jaar.
Bezoek aan de abdij van Maredsous en tuinen van Annevoi + omgeving Rue de Maredsous 11
5537 Denée
Het meer van Bambais: prachtige natuurstreek

Overnachten: Rue de la plage / Rue du grand étang  Fosses-la-ville

Datum: Zondag 26 februari

To do’s: Fietstochtje?

We staan niet aan de jachthaven, de weg onder de spoorweg gaf een hoogte aan van 2m50 en we wilden niet dat onze mobilhome gescalpeerd zou worden. We staan op 200 m van de oevers van de Maas, op een parking aan een doodlopende straat. Buiten een trein die af en toe langs dendert is het hier heel rustig.

Zonet een Skypje gedaan met een vriend die momenteel in Argentinië zit. De wonderen van de techniek zijn toch fantastisch. Gisteren geskyped met een dochter in Gambia, vandaag contact gelegd via het internet op de GSM met Zuid-Amerika. Hoe deden we dit vroeger toch?