Ruhrgebied 29 maart tot 6 april 2013 De foto's

Wachtendonk 6 april 2013

Gisterenavond stonden we op dezelfde camperplaats waarmee we onze eerste grote reis met de mobilhome langs het ijzeren gordijn afrondden.  Het dorpje Wachtendonk heeft meer charme dan al de steden samen die we tijdens onze reis zagen.  Jammer genoeg begon er rond 23u een feestje dat duurde tot in de vroege uurtjes.  Het daarmee gepaarde lawaai hield ons uit onze slaap.

Gisterenmorgen bezochten we eerst de nederige woonst van de familie Krupp in Essen: villa Hügel.  Krupp bezat ooit de grootste fabriek ter wereld met meer dan 20 000 arbeiders.  Het was niet de bedoeling om de villa te bezoeken, maar een wandeling te maken rond het domein, maar de parking was betalend, met toegang tot de villa inbegrepen.  Krupp had niet alleen de grootste fabriek ter wereld, het was ook de grootste wapenfabrikant.  De tweede generatie van de Krupps kreeg daarom een zitje op het proces van Nürenberg met 12 jaar gevangenis aan zijn broek, waarvan hij er slechts drie uitzat.

Na de middag bracht de lift van de watertoren van het Aquarius Wassermuseum van Mülheim a/d Ruhr ons 37 meter hoger, om daarna via trappen terug af te dalen en info op te doen over water in al zijn facetten.  Het bezoek aan Mülheim vooraf viel opnieuw tegen.  Voor het landschap en de steden moet je niet in het Ruhrgebied zijn.

De mobilhome staat alweer stralend in de loods en ik heb nog anderhalf uur gekeken naar Parijs-Roubaix.  Samengevat is het een reis geweest waar het vakantiegevoel niet aanwezig was.   Het weer was de grote boosdoener, maar ook het landschap en de steden herinneren aan het industrieel verleden van de streek.  Nooit meer schoorstenen gezien dan hier.  Toch valt er heel veel te beleven als je van bezoeken houdt aan allerlei musea.  Met het mindere weer was dit alles meegenomen, maar hopelijk kunnen we bij onze volgende uitstap onze stoeltjes eens buiten zetten en genieten van de aperitief onder een zonnetje.

Hattingen 4 en 5 april 2013

Een uur geleden had ik geen toetsenbord kunnen beroeren, zo koud dat het hier is.  Gisteren en vandaag niet veel zon gezien.  Het is grijs, maar droog, maar KOUD.  Gelukkig kunnen we "ons nest" binnenin goed opwarmen.

Gisteren draaide onze kilometer wat toertjes te veel op zoek naar een loosplaats.  We vonden die bij een verkoper van mobilhomes in Witten, maar een natte broek was het gevolgd.  We keerden toen terug naar Dortmund naar het industriemuseum Zeche Zollern.  Het was eigenlijk enkel de bedoeling om de gebouwen in Jugendstill te bekijken, maar de entree was goedkoop, zodat we er een mooie voormiddag doorbrachten op dit stukje industrieel erfgoed.

Gisterennamiddag was de Lindenbrauerei in Unna gepland.  In deze oude brouwerij is een museum met lichtkunstwerken gehuisvest, maar omdat je die enkel gegidst kon bezoeken en de voertaal Duits was, lieten we deze beker aan ons voorbij gaan.  Jammer, want de kunstwerken zagen er op foto's wel mooi uit.  Gelukkig was het stadje Unna wel een bezoekje waard.  's Avonds reden we door naar de parking van het Freilllichtmuseum in Hagen. Vlakbij vonden we een goed Kroatisch restaurant waar we lekker aten voor een habbekrats.

De twee bladzijden die in onze toeristische gids aan Hagen gewijd zijn, deden ons vermoeden dat deze stad het bezoeken waard was, maar we waren ontgoocheld. Van de typische bouwstijl is er nog weinig te zien.  Het centrum is wel veel en mooie winkels rijk, maar dat is niet aan ons besteed.  Gelukkig maakte het Bokrijk van deze streek alles goed.  Het Freillichtmuseum is oprecht de moeite waard.  Het is een groot dorp, waar je de industrie uit de Middeleeuwen kunt ervaren, vaak met ambachtsluid die er aan het werk zijn.  Jammer dat de bittere koude de sfeer wat bedorf.

Nu staan we op een camperplaats nabij Hattingen.  Het programma voor morgen, ligt nog niet vast.  Dat blog ik als we terug thuis zijn en dat is al overmorgen.

Dortmund 2 en 3 april 2013

Onze eerste opdracht gisterenmorgen was een groene umwelt plakkete vast te krijgen in te kleven rechtsonder aan de voorruit.  In het doolhof van een TUV-station vonden we in bureaur 117 eindelijk wat we zochten.  Daarna ging het naar Marl, het centrum van de chemische nijverheid in het Ruhrgebied.  We dwaalden eerst rond in een voorstad van Marl in de veronderstelling dat we er de kunstwerken zouden zien, beschreven in onze toeristische gids.  De GPS bracht ons daarna naar het echte centrum, maar ook nu vonden we het skulpturenpark eerst niet.  Eenmaal gevonden waren we lichtjes ontgoocheld.
In de namiddag stond een fietstocht geprogrammeerd rond Waltrop, een stadje met meer charme en historie dan Marl.  's Avonds stonden we op een parking nabij een biergarten waar we van plan waren te avondmalen, maar het restaurant bleek gesloten te  zijn vanaf 18u30.  We verorberden dan maar onze portie paella.

Vandaag verbleven we in Dortmund, een grootstad.  Deze morgen ontdekten we het kennispark DASA, 13000 m² techniek.  Mijn lerarenkaart zorgde voor twee goedkope tickets.
Deze namiddags parkeerden we onze mobilhome opnieuw bij een restaurant in de hoop dat we vanavond niet moeten koken en afwassen.   Daarna fietsten we naar Dortmund.  Koude oostenwind was ons deel en na 7 kilometer bonden we onze fietsen tesamen bij het stadhuis van Dortmund.  Het was er over de koppen lopen in de winkelstraten.

Duisburg 1 april 2013

Met de Philosopherstrasse als ijkpunt in de fietsgps, vaarden we deze morgen met onze rad -fiets in het Duits- naar de binnenhaven van Duisburg.  De graanindustrie werd er vervangen door moderne archtectuur.  Duisburg zelf is niet zo groot, maar bezit wel een typische Duitse brede boulevard waar we in een Starbuck genoten van een warme chocomelk, want hoewel de zon eindelijk van de partij is, wil de koude noordoostenwind van geen wijken weten.
Deze namiddag beklommen we de hoogst mijnterril van de streek waarop een tetraeder werd neergepoot.  Wacht even de fotos af, want ik kan het bouwwerk moeilijk beschrijven, maar jet had er wel een mooi uitzicht op de streek.  Nooit meer schoorstenen gezien na het beklimmen van de tientallen treden van dit monument.
Daarna zakten we af naar een mooie tuinwijk in Bottrop.  Nu staan we terug op de parking nabij het Landschaftspark.  Deze middag stond deze gigantische parking vol vierwielers.  Gelukkig konden we op dezelfde plek als vannacht terug keren.
De mousaka warmt momenteel op in de oven.

Ruhrgebied zondag 31 maart 2013

Een zalige hoogdag van Pasen.

Nadat we vuil water geloosd hadden en vers water getapt, alsook de inhoud van onze wc-doze geledigd, reden we naar Oberhausen, waar in de Gasometer Christo nu eens niet bezig was een constructie in te pakken, maar binnenin was de enorme gastank gevuld met een soort langwerpige luchtballon waarin je kon rondlopen.  Op de benedenverdieping was een mooie tentoonstelling van het gevarieerde werk van Christo en zijn vrouw doorheen de jaren.
Daarna bezochten we een oude zinkfabriek die omgebouwd is als eerbetoon aan de staalindustrie in de streek van vroeger tot nu.  Jammer dat alles in het Duits was opgesteld en laat dat nu net die taal zijn die ik absoluut niet beheers.
Na het bezoek keerden we terug naar de parking aan de gasometer, waar ik mijn schotel omhoog heb gedraaid zodat ik Canchelara kon zien winnen in Vlaanderens mooiste.
Nu staan we op de parking bij het Landschaftspark in Duisburg.  Enorme ongebruikte industriecomplexen kregen hier nieuwe bestemmingen als klimmuren en een duikerstank.  Morgen bezoeken we Duisburg met de fiets.

Ruhrgebied 29 en 30 maart 2013

Ons oorspronkelijk plan was Bourgogne met Dijon als spil.  Maar de weergoden beslisten er anders over.  Meteovista toonde voor de komende dagen teveel nattigheid.  Daarom beslisten we donderdagmiddag het roer om te gooien, richting Duitsland.  Het Ruhrgebied was in 2010 culturele hoofdstad van Europa.  Hoofdstreek was een betere keuze geweest.  De streek biedt heel wat mogelijkheden, nu de industrie vervangen werd door cultuur en alternatieven.

We overnachtten gisterenavond nabij de abdij van Postel.  Door de verkeersdrukte reden we wel drie en een half uur over de bijna 200 km.  Vanmorgen hadden we de wekker gezet op kwart voor acht, want we moesten nog een milieusticker kopen in een TUV.  Via het internet had ik vooraf de centra vastgelegd die open waren op zaterdagmorgen, maar we hadden niet gerekend dat het vandaag Stille Zaterdag is, dus alle officiele diensten zijn vandaag gesloten.  We reden dus illegaal verder met de kans op een boete van 40 euro.  Dinsdag wagen we nog een poging om een Umwelte Plackete te bemachtigen.

Het bezoek aan de mijn van Zollverein was het hoogtepunt van onze dag.  We kregen er een twee uur durende rondleiding van een gids die in begrijpbaar Engels de geschiedenis van de ooit grootste mijn ter wereld blootlegde.

Op zoek naar onze camperplaats voor vanavond, kwamen we vast te zitten rond het sadion van Schalke04 waar net de wedstrijd afgelopen was.  Tienduizenden supporters probeerden terug huiswaarts te raken en wij daartussen.

We staan nu in Oberhausen met een ticket van 7 euro achter ons raam.  De lasagne steekt in de oven,  een chianti staat klaar om geproefd te worden.  Morgen meer nieuws.