De foto's

Na thuis de nodige spelfouten te hebben verbeterd (ik blogde telkens met twee vingers op een klein tabletje, die honkvast mijn ingetikte woorden veranderde in foutieve woorden) heb ik ondertussen ook de foto's toegevoegd van onze trip naar Luxemburg.

Drongen

We hebben er binnen niets van gemerkt, maar het vroor vannacht de stenen uit de grond.  Rond half zes passeerde een strooiwagen Oes Nest, zodat we deze morgen zonder zorgen konden vertrekken.  De laatste halte van onze reis was Clervaux, je wellicht bekend van zijn abdij.  We wilden vooral de fototentoonstelling Family of Man bezoeken,  maar ondanks dat zelfs Unesco deze tentoonstelling op zijn gewaardeerde lijst heeft staan, bleek dat we moesten wachten tot 1 maart om de foto's te kunnen bekijken.  't Zal dus voor een andere keer zijn, want we komen zeker nog terug naar Luxemburg onder warmere weersomstandigheden.
Net voor de grens gooide ik de tank nog eens goed vol aan € 1,028 per liter.  Even verder stopten we in Bastogne voor een kort bezoek aan het Amerikaans monument ter ere van de vele Amerikaanse soldaten die hier de dood vonden tijdens het Ardennenoffensief.  We besloten ook even het War Museum te bezoeken, maar dat even werden al snel drie uren.  Samengevat, als je in de streek van Bastogne bent moet je zeker dit museum meepikken.  Het is zijn  €14 echt waard.  Wie over een lerarenkaart beschikt, krijgt serieuze korting.
Sabrina wilde niet meer overnachten in de sneeuw.  We reden dus door tot in Gent / Drongen waar we nu op onze vaste stek staan langs de watersportbaan.   We nodigden Aagje uit om morgen te komen ontbijten in Oes Nest.  Ze moet wel zelf zorgen voor de broodjes, want onze voorraad is op.
Ik hoop vanavond een slot te kunnen breien aan het derde seizoen van The Fall, maar we moeten nog twee afleveringen zien, ik weet niet of de batterij van mijn laptop dit aankan.

Wiltz

Bestaat er een tegengestelde spreuk voor "Goed begonnen..." Toen we deze morgen de parking wilden verlaten, slipten de voorwielen constant door op de besneeuwde en aangevroren ondergrond. Ik moest nog een 100 meter in stijgende lijn overbruggen om aan de uitgang van de camping te geraken. We hebben waarschijnlijk het traagterecord over deze afstand gebroken en zonder een stevige zet van Sabrina, stonden we er nog,
Onze nachtrust werd verschillende keren onderbroken door chauffeurs die op de parking hun slipvaardigheden uittesten op het gladde wegdek.
De weg naar Esch-sur-Sûre was goed berijdbaar, maar door sneeuwophopingen aan de zijkant, zocht je toch zoveel mogelijk het midden van de weg op. In een bocht werd dít mijn spiegel fataal toen hij hard in contact kwam met een collega.  Gevolg, de spiegel is volledig aan vervanging toe.  Ik kan gelukkig de kleine breedbeeldspiegel nog gebruiken.
Esch-Sure was de stop wel waard. Dít middeleeuws dorp ligt helemaal gevangen in een meander van de Sure. Na de middag was het de bedoeling om nog een natuurwandeling te maken rond het nabijgelegen stuwmeer. Maar in Insenborn vonden we geen sneeuwvrije parking. Na een korte stop in Lultzhausen reden we door  naar de hoofdstad van de Ardennen: Wiltz, een charmante stad met veel vreemdelingen.
Het belooft een koude nacht te worden. Gelukkig hebben we nog voldoende gas om Oes Nest te verwarmen. De handrem werd ook niet aangetrokken, allemaal zaken waarmee nu rekening moet worden gehouden.
Ik geniet nog altijd van de winterse taferelen, maar voor Sabrina is het genoeg geweest.

Luxemburg

Ons idee om Oes Nest op de parking achter te laten en ons met de fiets naar Luxemburg te begeven, moesten we laten varen toen bleek dat je er maximaal 4 uur mocht parkeren met de parkeerschijf als bewijsstuk. We reden dan maar door naar een P & R waar een shuttlebus ons voor vier euro heen en weer bracht.  De parking is gratis, maar lang zal dít niet meer duren,want de werken zijn bijna klaar om er een betaalparking van te maken.
We zochten traditioneel eerst de toeristische dienst op voor een plan met stadswandeling.  We kozen voor de highlights van de stad.  Hoewel we beiden bijna zeker waren dat we stad ooit bezochten, herkenden we enkel één van de vele pleinen, waar we vermoeden gebruik te hebben gemaakt van een fastfoodketen.
Rond 13 u zochten we een gezellig cafeetje op om ons te verwarmen aan een glühwein en een getoost belegd broodje.  Er viel minder neerslag dan voorspeld, maar het was echt koud.
Na onze stadswandeling was het nog te vroeg om terug te keren. We zakten af en stegen terug op naar de Europese wijk. We kochten twee tickets voor het Mudam, een museum van hedendaagse kunst, gehuisvest in een modern gebouw. De hoofdtentoonstelling was gewijd aan Wim Delvoix, afkomstig uit ons Wervik.  De rest van de wijk lieten we snel voor bekeken, want het werd snel donker.  De zoektocht naar de halte voor bus 18 verliep minder vlot dan gehoopt. Iets voor 7 waren we terug thuis na een vermoeiende, maar boeiende citytrip.

Junglinster

Wie onderneemt één van de mooiste wandelingen van Luxemburg tijdens de winter? Wij! Wie schuifelt er voetje voor voetje over de met ijzel beslagen trappen? Wij!  Wie heeft er wandelstokken, maar laat ze in Oes Nest liggen?  Wij! Wie genoot van een prachtige wandeling in een winters decor?
Mijn Duits is niet zo goed, maar onze wandeling van een goede drie uur werd omschreven als schwer.  Gelukkig zit het goed met onze conditie.  In onze reisgids stond dat de wandeling niet geschikt was voor zwaarlijvige mensen.  We kwamen niemand tegen die vast zat tussen de nauwe rotsspleten, maar veel ruimte was er inderdaad niet.  We kwamen trouwens slechts twee wandelaars tegen op een route waar je 's zomers over de koppen kunt lopen.
Na onze wandeling reden we nog even door tot Echternach omdat daar een kampeerplaats zou zijn, maar bij aankomst zagen we dat je er niet mocht overnachten.  Daarom staan we nu in Junglinster waar ook een sanizuil staat.
Morgen bezoeken we de hoofdstad Luxemburg.

Ouren

Eén keer per jaar word ik wakker met een kus vergezeld van de zin "Een gelukkige verjaardag keppe".  Vandaag was het zo ver.  Ik heb de leeftijd dat je zonder gevolgen de cijfers mag omkeren. Ik behoor nog niet tot de pensioengerechtigde leeftijd, hoewel in de beginjaren toen ik les gaf, zou ik reeds zover zijn geweest. Tegenwoordig moet je aan de spoorweg werken om op 55 op pensioen te mogen gaan.
We leden deze morgen 200 km kou in Oes Nest.  De blazer stond op maximum en toch werd het binnen niet warmer dan 9 graden.  Ik hield het stuur vast met handschoenen, geduffeld in twee truien.  De situatie beterde pas toen ik de knop van de airco aflegde.  Dít verhoogde de temperatuur binnen het kwartier met 9 graden.  Voor een goede verstaanbaarheid moet ik nog vermelden dat mijn knop wel op warm stond.
De tocht naar het drielandenpunt waar we nu staan verliep in het begin onder een licht bewolkte hemel, maar na 100 km reden we doorheen een dicht deken van mist.  Gelukkig genoten we de laatste 50 kilometer van een heldere hemel, zodat we volop konden genieten van het winters landschap, hoewel de wegen goed bereikbaar waren.
We staan momenteel aan een Europees monument, waar we bij aankomst nog genoten van een mooie wandeling van 9 km, gedeeltelijk langs de Our.
Vanavond staat kaasfondue op tafel.  Ik kreeg ook het spel Rummikub cadeau, een spel dat het blijkbaar goed doet in de mobilhome, nietwaar Geert.