Epiloog

Het werd huiswaarts.

Links en foto's werden aangevuld.

 Foto's

Moorsel

Moorsel is een deelgemeente van Sterrebeek dat op zijn beurt hoort bij Tervuren.  Doe er een letter bij en we zijn bijna thuis.

Na een stille nacht reden we door naar het sportcentrum De Steenberg omdat hier onze wandeling van start ging.  Halfweg de route stopten we bij een bakker voor onze ontbijtkoeken.  Het is maar één keer per jaar Pinksteren, nietwaar.

De wandeling werd er één om in te kaderen.  We pikten een deeltje van het park van Tervuren mee, om vervolgens langs de Voer te stappen, een bijriviertje van de Dijle.  Het tot golfterrein omgetoverd domein van de paardenrenbaan van Sterrebeek, was ook een natuurpareltje.

Bestaat toeval?  Observeer eerst deze foto die ik gisteren in de bijlage van onze krant zag.  

En vergelijk deze met een foto die ik vandaag nam tijdens ons terrasje halfweg in Vossem?

Voor twee euro kregen we er een icetea en Hoegaarden.  Zelfs het goedkoopste café van West-Vlaanderen kan hier niet aan tippen.  

Holle wegen, kasseiwegen, boerewegen, kerkwegels, som maar op, we hebben het allemaal gehad.  Tegen kwart voor drie waren we terug en besloten om te blijven staan met Oes Nest.  Als de regen geen spelbreker is, maken we morgen nog een wandeling naar de bron van de Voer doorheen het prachtige park van Tervuren, om daarna huiswaarts te keren.  Hopelijk zien we nog onze kleindochter thuis.

 Wandelroute

 

Merchtem - Tervuren

Gisterenavond spraken we af met Stefaan en Martine bij het Hof van Ossel, een oude vierkantshoeve uit 1769 die op bepaalde plekken op instorten staat, maar Filip de boer van de vierde generatie heeft grootste plannen en wil de hoeve helemaal renoveren. Bij aankomst straalde een waterzonnetje en omdat onze vrienden er nog niet waren, besloten we nog een uurtje te stappen. Het werd de helft van het Dertien bunderspad. In het charmante Kobbegem even voorbij de brouwerij waar Mort Subite wordt gebrouwen, sneden we een hoek af en kwamen een uurtje later terug bij Oes Nest, waar de nieuwe mobi van S & M aan een grondige expectie werd onderworpen. We hadden allemaal onze spuit gekregen, zodat we voor het eerst in elkaars camper zaten. Boer Filip kwam rond zeven uur even gedag zeggen en een er werd een afspraak gemaakt voor een bedrijfsbezoek om 10 uur vandaag.

Tien jaar lang werkte Filip Meysmans uit het landelijke Ossel (op de grens van Merchtem en Asse) aan het uitbouwen van een veestapel met Japanse Wagyu runderen. Wayu is een Japans runderras dat gemerkt is door hoogwaardig rundsvlees met een unieke 'gemarbleerde' structuur.  We wilden de gastvrijheid zeker belonen, maar 100 euro voor een kg biefstuk was ons iets te veel.  Het werden zes hamburgers met zuiver vlees en zonder bewaarmiddelen.

Op de middag scheidden onze wegen zich.  Wij reden naar de andere kant van Brussel om het vernieuwde Africamuseum te bezoeken.  De tickets had ik vooraf online gekocht.  We konden zonder aanschuiven binnen om 14u.  Zoals vele musea is het eerste uur het interessants.  Daarna flanneer je al sneller door de verschillende zalen, maar we verbleven er toch tweeënhalf uur.  Daarna zakten we af naar het kerkhof van Wezembeek-Oppem.  Bleek dat we het plekje kenden van een wandeling enkele jaren geleden.  We zeiden toen tegen elkaar: "Hier zouden we ook kunnen staan". Wat geschiedde. 

  Wandelroute