Lapland met Nordic: Dag 8

Een mooiere afsluit hadden we ons niet kunnen wensen: gisterenavond was het noorderlicht terug zichtbaar in al zijn schoonheid, een godservaring die we ons eeuwig zullen herinneren.  Wat begon als een kleine groene lichtstreep, groeide uit tot een heus lichtballet die deze keer niet gestoord werd door het maanlicht.

Vandaag verliep de terugtocht volledig als gepland.  We vertrokken uit Lannavaara stipt om 6 uur bij min 27 en arriveerden in Brussel bij plus 6 rond half 3.

Tijd om af te ronden met enkele beschouwingen:

Elke dag was een hoogdag, we beleefden steeds iets anders met toch ook vrije tijd.  We waren blij met de gekozen half daagse activiteiten.

De organisatie was voortreffelijk, de gidsen en personeel waren heel vriendelijk, maar nooit opdringerig.  Elke vraag werd beantwoord.

Het eten was heel lekker en afwisselend.  Zowel het ontbijt, de middaglunch als het avondmaal met dessert.  Voor een voorgerecht moest bijbetaald worden, maar je kon steeds een gratis voorgerecht van sla eten.  Water en bessensap is gratis, alcohol betaal je duur.

Wij waren blij dat we in de lodge sliepen.  Zo moesten we nooit naar buiten om naar het restaurant of de ontspanningsruimte te gaan.

We hebben nooit koud gehad.  De Michelinkledij droeg hier zeker toe bij.  Er was de voorbije week weinig tot geen wind.  Uitzonderlijk blijkbaar, maar wij konden er van genieten.

Lapland is als streek ook zeker de moeite: de stilte, de sneeuwvlakten, de natuur.

We zullen deze reis blijven koesteren als een hoogtepunt in ons leven.

Lapland met Nordic: Dag 7

Om 9u30 stonden twee Volkswagenbusjes klaar om ons naar Jukkasjärvi te brengen, waar het wereldberoemde ijshotel aldaar te bezichtigen is.  Feitelijk zijn het twee ijshotels: een permanent dat 365 dagen per jaar toegankelijk is en 's zomers met behulp van zonnepannelen binnen gekoeld wordt tot onder het vriespunt en een tijdelijk ijshotel dat in de loop van november wordt gebouwd met het ijs uit de rivier de  Torne en in april/mei terug gegeven wordt aan deze rivier.  Je kan in beide hotels een overnachting boeken voor 600 euro, ontbijt inbegrepen.  Wij bezochten enkel de kamers, die door ijskunstenaars onder handen worden genomen en van elke kamer een unieke omgeving maken.  En zeggen dat alles begon in de jaren '90 met een simpele iglo waarin gasten vroegen of ze er eens mochten vernachten.

Over de middag kregen we in het restaurant een warme maaltijd aangeboden, we vermoeden dat onze weegschaal thuis meer eenheden zal tonen dan vorige week, ondanks dat we op vandaag na, telkens rond de 15000 stappen hadden.

Elanden hebben we niet gezien vandaag, maar wel twee vossen en een steenarend die rakelings langs onze autoruit scheerde.

Straks leveren we onze kledij terug in, die we goed hebben kunnen gebruiken.  Koud hebben we het niet gehad, het weer was volgens onze chauffeur Arne uitzonderlijk goed deze week.

Misschien krijgen we vanavond nog een laatste kans om het noorderlicht te bewonderen, het is alvast niet meer bewolkt.

Lapland met Nordic: Dag 6

Onze laplandweek telt twee vrije dagen die we zelf mogen invullen. Vandaag was de eerste.  We hadden een lesje langlaufen geboekt om 10 uur omdat we beiden nog nooit op latten stonden, mijn sneeuwklassen op twaalfjarige leeftijd niet meegerekend.  Jasper was onze instructeur van dienst, alweer een West-Vlaming die in de VMS school liep.  We leerden hoe we onze schoenen moesten vastklikken, hoe we met de top van onze ene voet ons moesten afduwen en met de andere voet glijden.  Na een half uur werden we op pad gestuurd.  Het komt er bij Ski loop, want zo heet dat hier,  vooral op aan om in de sporen te blijven.  Door je zwaartepunt zo laag mogelijk te maken, boven de plaats van je voeten, zorg je ervoor dat je niet valt, dat is toch de bedoeling.

We maakten vandaag twee dezelfde rondes van een goede vier kilometer.  Na de eerste ronde waren we beiden bekaf en doorweekt van het zweet.  Het was vandaag onze eerste bewolkte dag met temperaturen van min vier, maar er was meer wind, zodat vlagen koude langs openingen in onze kledij probeerden binnen te dringen.

Het was de bedoeling onze ronde van de voormiddag in omgekeerde richting te glijden, maar al snel zaten we in dezelfde richting.   Op zich niet erg, want het einde was een mooie helling bergaf.  Deze morgen lukte deze zonder vallen, maar met zicht op de camera durf je altijd een beetje meer, zodat ik toch in de zachte sneeuw belandde naast het pad.  Onze tweede ronde gleed in elk geval veel soepeler dan deze morgen, maar we voelen toch spieren waar we het bestaan niet van kenden.

Geen sauna vandaag, maar een goede warme lange douche op de kamer, waar overal onze kleren hangen te drogen.

Voor onze vrije dag morgen hebben we een busje gehuurd.

Oh ja, gisterenavond was er even aurora-alarm zodat we toch warme kleren aantrokken om ons lichtarm plekje op te zoeken, maar er was teveel nevel.  We zagen wel wat lichtpartijen erachter, maar het was zeker niet zo mooi als zondagavond.

Lapland met Nordic: Dag 5

De Aurora Mountain Lodge is de meest noordelijk gelegen lodge die Explore the North rijk is, 200 km boven de poolcirkel. Ons verblijf ligt op de grens van de taiga en de toendra of een bossig landschap en lage begroeiing met moerassen.  De vlieghaven van Kiruna ligt dichter dan Kittila in Finland, maar we vlogen met een gecharterd vliegtuig door Nordic bij Brussels Airlines en de passagiers werden daarna met bussen naar de vijf lodges gestuurd.

De wandeling met sneeuwschoenen was een avontuur.  We verlieten onder de deskundige leiding van Karel, onze gids met Gentse tongval, de verharde paden en zakten soms tot ons middel in de sneeuw weg, ondanks het gebruik van sneeuwschoenen.  We leerden de sporen te herkennen van de sneeuwhaas, de rode eekhoorn en de vos die ons pad kruisten.  We kregen de wetenschappelijke verklaring van het noorderlicht en de betekenis die de Sami eraan geven.  Kortom, het was een leuke avond die veel langer duurde dan we verwacht hadden: we vertrokken om half 9 en we waren kwart voor 11 pas terug, een pauze in een tent inbegrepen met koekje en warm bessensap om de innerlijke mens te verwarmen.

Als astronauten stonden we deze morgen om 10 uur klaar voor onze huskytocht.  We kregen eerst een aantal regels voorgeschoteld door mother husky:

1.  Hou altijd het stuur van de slee vast met beide handen.  Als er geen beelden van mij zijn, dan is dat de reden.  Gelukkig schoot Sabrina er enkele met haar telefoon.

2. Rem de slede af terwijl je met beide hielen op de afremmer staat.  Als je plots moet remmen, heb je nog altijd een andere rem ter beschikking.  In noodgevallen kon Sabrina een soort anker uitwerpen, zodat de slee ogenblikkelijk stil staat.  Dit was gelukkig niet nodig, ook niet bij de anderen.

3.  Hou steeds afstand met je voorganger.  Ik gleed enkele keren te dichtbij omdat ons span van vijf honden beter trok dan de slee voor ons.

4.  Steek niemand voorbij.  We gleden dus allemaal op een rijtje.  Mother Husky vooraan, gevolgd door 6 sleden, met telkens een chauffeur en een passagier.  Veel valt er niet te sturen, de honden trekken je wel in de juiste richting met een ongelofelijke kracht.

Toen we klaar waren voor vertrek, leek het wel of de meute honden stijf stonden van de  doping.  Ze jankten en trokken aan hun lijn alsof de wereld verging.  De twee remmen waren echt nodig om de meute af te remmen.

Deze namiddag breiden we twee wandelingen aan elkaar.  We verkenden de omgeving van onze tocht met de grote slede en trokken het bevroren meer op om een sauna te inspecteren die 's zomers op het meer drijft, maar die was afgesloten.  In het enig winkeltje van Lannavaara kochten we twee tubes smeerkaas, lekker op een toastje zoals we tijdens onze zomervakantie in Zweden ervaarden.

Er staat niets meer op onze todo-lijst voor vandaag.  In het geval het noorderlicht zichtbaar is, kennen we nu een plekje waar geen lichtvervuiling is, maar ik betwijfel of we nog buiten zullen komen.

Lapland met Nordic: Dag 4

Volgens Joanne is het nu een uitzonderlijk goede winter voor de Sami. Het heeft in november niet geregend, maar onmiddellijk gesneeuwd, zodat de korstmossen voor de rendieren niet bedekt zijn met ijs, maar door een dikke laag sneeuw. We kwamen dit allemaal te weten tijdens ons bezoek aan Joanne en haar kleinzoon.  Zelf hoedt ze rendieren als huisdieren, ze leeft er niet van, maar er zijn nog herders in de streek elk met hun eigen kuddes die met oorkervingen te herkennen zijn wie de eigenaar is.

Er zijn verschillende Samigroepen in het Noorden, elk met hun eigen taal en cultuur.  Nadat we de rendieren gevoederd hadden, kregen we meer te horen over de cultuur in de typische hut waarin we door Joanne ontvangen werden.  We kregen er koffie met een brokje plaatselijke kaas die in de koffie opgewarmd moest worden.  Zelf spreekt Joanne geen Samies, omdat Zweden er in de vorige eeuw alles aan deden om de Sami hun cultuur en taal af te nemen, maar haar zonen spreken het wel, want de taal wordt opnieuw op school onderwezen.

We keerden met de sneeuwscooterslee terug naar onze lodge, om in de namiddag zelf een wandeling te maken in en rond het dorp Lannavaara. We deden even een Jezusje door enkele honderden meters over water te lopen, bevroren weliswaar.

Terug thuis, want zo begint het te voelen, genoten we opnieuw van een saunaatje om nu op onze kamer tot rust te komen.

Vanavond staat nog een wandeling op het programma met sneeuwschoenen, hopelijk onder het noorderlicht, hoewel die kans eerder klein is volgens de voorspellingen.  De KP-index zou net als gisteren de 4 niet halen, zodat er geen poollicht te zien zal zijn.  Gelukkig konden we hiervan reeds genieten, het is dus geen must meer, maar mooi meegenomen moesten we het nog eens beleven.

Lapland met Nordic: Dag 3

Onze logement heet Aurora Mountain lodge omdat het een locatie is waar met wat geluk en een onbewolkte hemel het noorderlicht zichtbaar is. Dit is echter de enige attractie waar je niet voor kunt betalen, je krijgt dus ook geen garantie dat je dit natuurfenomeen zult zien, maar gisteren rond 19 u liep het restaurant plots leeg omdat iemand in de Whatsappgroep een foto van het noorderlicht had gepost. Wij waren net begonnen aan onze maaltijd en hoopten dat het lichtfestival een uur later nog te zien zou zijn, wat klopte. Omdat het bijna volle maan is, hoopte ik de groene gloed tegen de morgen nog beter te zien. Daarom had ik mijn wekker gezet op 5 uur, maar toen gaf mijn aurora-app aan dat er slechts 5% kans was om het noorderlicht nog te spotten.  Ik bleef daarom maar onder de dons liggen, want het was buiten -29 °C. 

Wij verblijven hier met een hele bus volk, maar via Nordic kon je een aantal formules kiezen.  Wij kozen voor Lapland Dream Week, met alle klassiekers die een halve dag in beslag nemen.  Twaalf dezelfde mensen blijven dus de hele week samen die deze keuze maakten.  Daarom dat we met deze groep plus onze gids Karel bij -24 °C in een reuzenslee getrokken door zijn sneeuwscooter op weg gingen naar een bevroren meer om er te ijsvissen op baars.  Met een grote handboor maakten we een gat in het ijs, om daarna met een piepklein vislijntje een vis aan de haak te slaan.  Vorige week werden er blijkbaar 18 gevangen, wij slaagden er met onze groep in om geen enkele vis te vangen.  

Om je een idee te geven waar Lannavaara ligt: het is even ver van onze locatie naar Stockholm, als van Stockholm naar het zuiden van Spanje.  Het feit dat de temperatuur vandaag en de volgende dagen flink onder het nulpunt zakt, betekent niet dat de klimaatsverandering hier niet voelbaar zou zijn, de extremen naar boven en beneden zijn veel groter dan vroeger.

Deze middag maakte Dries (die van Sleihage afkomstig is) een lekker Samigerecht met de naam suova klaar in een moderne lavu, de tent van de Sami's die hiervoor vroeger rendierenhuiden gebruikten.

Daarna maakten we een wandeling met vijf husky's, de typische sledehonden.  Zoals bij de mensen heeft elke hond zijn karakter: sommigen zijn heel rustig zoals Wilma onze hond, anderen hou je met je lichaamsgewicht amper in toom.

Vanavond staat risotto met een streekkaas op het menu.  We zullen hier zeker niet verhongeren.  Gelukkig is alles inbegrepen in de prijs.  Enkel voor een voorgerecht of aangepaste dranken moet je betalen, maar wij houden het bij water en bessensap.  We hebben nog een weekje gebreid aan onze tournee minerale.

De kans bestaat dat we vanavond opnieuw het noorderlicht zullen zien, want het was de hele dag een wolkenloze hemel, zonder wind, want die zorgt ervoor dat het ijzig koud kan zijn.  Nu had ik enkel op de slee even koud.  Met warmtepads in onze schoenen bleven onze voetjes ook lekker warm.

Lapland met Nordic: Dag 2

Zopas bij min acht met enkel een licht truitje 20 meter door sneeuw en ijs gestapt, dampend van een deugddoende sauna en achteraf douche.

Vannacht lekker geslapen, niet gewekt geweest door het aurora-alarm, want het noorderlicht was niet te zien.  Half zeven piepte de morgenklaarte reeds langs de gordijnen, het is hier vroeger klaar dan bij ons.

Er stond een lekker ontbijt op ons te wachten, met veel keuze van English breakfast tot Franse croissant.  Ik proefde van elk wat.  Om tien uur verzamelden we met 12 mensen rond de sneeuwscooters om van Farhilde (een Vlaamse, hoewel de naam anders doet vermoeden) een stoomcursus sneeuwscooteren te krijgen.  Per twee reden we dan in een colone van zo'n 7 scooters achter elkaar met Farhilde op kop die af en toe een stopje deed om wat uitleg te geven of een kruidendrankje met bijhorend koekje te presenten.  We waren dik ingeduffeld, maar het was niet koud, de verwarmde handvaten en voetwarmers heb ik enkel als test eens aangezet.

Na een tocht van tweeëneenhalf uur waren we even voor één terug voor de lunch: paddestoelensoep met daarna een lekkere keuze aan vis en groenten.

Na een sneeuwuiltje maakten we met z'n tweetjes een wandeling van een kleine 7 km, waarbij het belangrijk was om op de paden te blijven, want een verkeerde stap zorgde ervoor dat je een halve meter in de sneeuw wegzonk.  Het weer was beter dan mijn weerapps voorspeld hadden.  Die hielden het bij een grote kans op sneeuw, terwijl het met de dag zonniger werd.  We denken zelfs dat een streepje noorderlicht tot de mogelijkheden behoort.

Na de wandeling warmden we ons op in de sauna en nu koelen we verder af op onze kamer en lees ik verder in 40 dagen zonder schaduw, een thriller die zich afspeelt in Lapland.

Vanavond staat geroosterd hert op het menu om de avond af te sluiten met Bambi...  Grapje.

Er staan nieuwe foto's in onze fotomap.

Lapland met Nordic: Dag 1

Rollende zeegolven en het gekrijs van meeuwen wekten ons om 2:40, ik had geen geluid van burrelende rendieren gevonden op mijn telefoon. Onze taxichauffeur Joke was blijven slapen en bracht ons veilig naar Zaventem Airport waar we 10 voor 5 arriveerden. Inchecken en controle verliepen vlot, hoewel de bagage van Sabrina toch even op drugs werd gecontroleerd. Dan was het wachten tot 6:30 om in de schepen -vliegtuigen zou beter zijn geweest-. Brussels Airlines bracht ons met een Airbus 320 in 3 uur naar het Finse Kittila, waar een bus (één van de vele) ons stond op te wachten om ons naar onze eindbestemming Lannavaara te brengen, een rit van nog eens tweeëneenhalf uur.  Half 4 Zweedse tijd kwamen we aan, want Finland loopt een uurtje voor.  

We werden eerst welkom gegeten door een groep jongeren die verantwoordelijk zijn voor de activiteiten, de catering en de kledij, want we startten met het passen van aangepaste winterkledij: een balaklava, wanten, een wintersalopet, sneeuwlaarzen en winterjas.  Foto's hiervan komen later, want min vier is te warm om ons als Michelentjes te kleden. Later deze week wordt min 15 voorspeld, dan zullen we ze beter kunnen verdragen.

Daarna kozen we voor een ritje met de kickslees om het dorp te verkennen.  Een kickslee wordt ook wel de rollator van het Noorden genoemd.  Onze gids toonde de interessantste plekjes van het kleine dorp met nog zo'n 70 inwoners. 

Het avondmaal bestond uit Zweede balletjes of katbullar, gemaakt van rendiervlees, vlees dat we blijkbaar dagelijks op ons bord zullen vinden als we niet kiezen voor een vegetarische maaltijd.

We kruipen vanavond vroeg onder de dons, want het was een lange dag.