Denemarken Donderdag 25 juli en vrijdag 26 juli 2013 Wachtendonk

Afgelegde afstand : 

Weer:  Onweerachtig.  Het is 27,5° om 17u06

Voor de laatste keer staat een pastisje naast mijn laptop, om mij van voldoende geestrijke drank te voorzien tijdens mijn bijna dagelijkse blog.  Het zit er bijna op.  Ik hoor net via de satellietradio dat er ons wat minder warmer meer te wachten staat in België.  Ook Duitsland had de twee dagen dat erdoor trokken last van een hitte met hoog vochtigheidsgehalte in de lucht.  Deze nacht verlangden we zelfs naar de aangename avonden in het Noorden.

Gisteren proefden we nog even van Denemarken.  's Nachts had het regelgeroffel op ons dak ons enkele keren wakker gemaakt en toen we wakker werden zagen we de tolbrug over de Storebaelt bijna niet, hoewel ze de dag ervoor van tientallen kilometers ver, zichtbaar was geweest.

We vertrokken in de gietende regen die ons herinnerde aan het weerstype toen we wiel aan de grond zetten in Noorwegen.  Via Odense reden door Erritso waar ons een kleine brug over de LilleBaelt voerde.  Die was gelukkig tolvrij, want we waren reeds € 50 armer op de vorige tolbrug.

Flensburg was de eerste stad in Duitsland.  Tot drie uur verliep het verkeer heel vlot en konden we heel wat kilometers malen, maar plots zat het verkeer vast.  We reden zo'n twintig kilometer met mondjesmaat vooruit.  Soms stond de rij bijna stil, dan vlotte het voor zo'n twee- driehonderd meter, om dan weer te stokken (in de wielen). 

Rond vijf uur trok ik de handrem aan in Vechta op een kleine parking net buiten de stad.  Bij een eerste stadsverkenning ontdekten we een stad die groter was dan verwacht.  We vonden een restaurantje waar we 's avond schnitzel wilden verorberen, maar 's avonds ging daar een soort stadsconcerten door en het centrum zat en stond propvol.  Gelukkig vonden we honderd meter van 't centrum een rustiger restaurantje.  Daarna genoten we nog wat van het optreden.

Vandaag besloten we een bezoek te brengen aan Münster, want we hadden niet zoveel kilometers meer voor de boeg en ik had gemaild aan onze jongste dat we pas zaterdagmiddag zouden thuiskomen. We hadden Münster reeds bezocht drie jaar geleden.  We hadden dit toen met de fiets gedaan, maar de stadswandeling toonde ons vele hoekjes en kantjes die we toen niet gezien hadden.  Het weer was wel drukkend.

Nu staan we voor de derde keer op de camperplaats in Wachtendonk, net voor de grens met Nederland.  Ik schat dat we nog een tweehonderd kilometer af te werken hebben voor we thuis zijn.

Het is een prachtige reis geworden en we maken nu reeds plannen om terug te keren.  Het weer is wonder boven wonder heel goed meegevallen.  De eerste week was het kwakkel, maar daarna mogen we echt niet klagen.  We maakten prachtige wandelingen, we zagen schitterende landschappen en we stonden op magnifieke overnachtingsplaatsen.

Is deze reis duur geweest? Ja en neen.  We zijn buiten Duitsland nooit uit eten geweest en we deden in Noorwegen, Zweden en Denemarken geen enkel terrasje.  In Noorwegen omdat het te duur was, in Zweden en Denemarken, omdat we de kronen er niet hadden.  Je betaalt wel veel aan de brandstof en tol, maar al bij al kan ik niet zeggen dat we duurder af waren dan vorige jaren.  Het Noorden was voor ons een openbaring.  In het begin minder, omdat de weersomstandigheden er ons niet vrolijker op maakten, maar toen de zon zich wel liet zien, ontdekten we een streek die zeker voor herhaling vatbaar is.

Vanavond gaan we nog één keer uit eten.  We kennen ondertussen Wachtendonk al een beetje.  Het is een charmant dorpje.

Denemarken Woensdag 24 juli 2013 Korsor

Afgelegde afstand : 128 km

Weer:  Zonnig.  Het is 25,5° om 20u49

"Ik heb de zon zien ondergaan in Korsor..."  lees Korseur, met een streepje door de laatste o.  We staan hier weer zalig, op een plek langs de Storebaelt in Korsor.  Sabrina's eerste idee was om een plekje te zoeken in Soro (weer met een streepje door de laatste...)  Daar zijn wel enkele meren, maar we vonden geen geschikte plaats om ons te settelen.  Ik stelde voor om door te rijden en ons ergens bij een haven te zetten.  Korsor is de laatste halte voor je de brug over rijdt naar Nyborg.  We stonden eerst op een parking, maar een kleine wandeling leerde ons al snel dat er een beetje verder een veel mooiere plaats was.  We worden enkel vergezeld door vissers die hun lijntje uitwerpen. 

Vandaag hebben we het oude gedeelte van Kopenhagen verkend.   We hebben echt genoten van deze hoofdstad van Denemarken.  Heel afwisselend, veel ruimte en toch rust.  De rand is in volle ontwikkeling, maar alle gebouwen staan er in symbiose met elkaar.  Kopenhagen doet veel inspanningen om het zijn bewoners naar de zin te maken.  Dat is opvallend.  Het parlement zoals we in de reeks Borgen soms zien, hebben we niet ontdekt.  Dat zal voor een volgende keer zijn, want we komen zeker nog eens terug.

De camperplaats is ook een aanrader.  Onze gastheer was heel joviaal.  Je kan er vuil water en toilet lozen, er zijn douches en alles ligt op wandelafstand.  Voor €35 mag je er staan tot de volgende dag om 20 uur.  Het staat er wel heel vol.  Bij ons vertrek stonden zeker nog 10 mobilhomes te wachten op een plaatsje.

Onze reis zit er bijna op. Het weer is bijzonder goed meegevallen. In België is het weer ook tropisch, maar hier zijn de nachten nog aangenaam. Alles koelt lekker vlug af. Over enkele dagen zal dit niet meer het geval zijn.

Denemarken Dinsdag 23 juli 2013 Kopenhagen

Afgelegde afstand : 385 km

Weer:  Zonnig.  Het is 26° om 19u10

Vandaag moesten eerst een paar honderd kilometer verwerkt worden vooraleer we ons terug toeristisch konden bevredigen.  Over Göteborg was Malmö ons richtpunt, de zuidelijke havenstad van Zweden.  Daar lag een tolbrug op ons te wachten die ons voor 94 euro naar Denemarken zweefde.  Aan de overkant lag onmiddellijk Kopenhagen aan onze voeten.

De camperplaats stond al bijna helemaal vol en de verantwoordelijke hield zijn siësta.  Om drie uur reden we de camperplaats op met nog net één plaats vrij.  Wie met een mobilhome rijdt kan zich beter wat vroeger aanbieden.  Er staan nu ook een drietal mobilhomes buiten te wachten, maar 't zal tevergeefs zijn.

 Kopenhagen beviel ons direct.  Het is een moderne stad vol jonge mensen en overal water, bootjes en fietsen.  Vandaag bezochten we de ene helft van de stad, morgen staat de andere helft op het programma.  Omdat we geen Deense kronen op zak hadden, waren we veroordeeld om alles te voet te doen.  Zo hebben we er toch weer zo'n dertien kilometer stadslopen op zitten.  Met de waterbus zouden het minder kilometers geweest zijn.

Ik vermoed dat dit onze laatste bericht zal zijn terwijl we nog onderweg zijn.  De rest zet ik online als we thuis zijn.  Misschien komen we toch nog een Mc Donalds tegen, we zien wel.  Tot schrijfs.

Zweden Maandag 22 juli 2013 Stenungsund

Afgelegde afstand : 242 km

Weer:  Zonnig.  Het is 25° om 17u40

We rijden zuidwaarts en huiswaarts, een vreemd gevoel.  Normaal vertrek je dan naar je vakantiebestemming.  Sedert gisteren ben ik mijn digitale navelstreng kwijt.  Ik kreeg gisteren een viertal Italiaanse sms-jes van Vodafone Italië, maar omdat ik de inhoud niet begrijp, weet ik ook niet waarom deze internetverbinding niet meer wil werken.  We zullen het voor de rest van de reis maar zonder doen.

Op de camping sloegen we drinkwater in en leegden nog eens onze doze.  Afvalwater lozen kon jammer genoeg niet.  Ik heb dit dan maar gedaan langs de toegangsweg naar de camping.  Dit afvalwater is niet chemisch verontreinigd, dus zo erg zal het voor de natuur niet zijn.  Ik merkte dat het rioolwater op de camping ook in zee werd geloosd.

Omdat het maandagmorgen was, moest de diesel opnieuw goedkoper zijn dan tijdens de week.  We konden vandaag tanken aan 12,09 kronen wat bijna hetzelfde is als de duurste tankstations bij ons.

Het was niet de bedoeling om de terugreis zo snel mogelijk af te bollen.  Als toeristische trekpleisters stopten we eerst in de oude Fredrikstad, een zeldzame vestingstad in Noorwegen.  Het oude stadsdeel Gamlebyen is leuk kuieren en deed ons een beetje aan Sluis denken, hoewel het helemaal niet zo druk was.

In Begby zijn nog sporen te vinden uit de bronstijd.  Bewoners uit dit verre verleden hebben tekening gekrast in de graniet aldaar.  Gelukkig hebben ze voor ons die krassen met verf ingekleurd, want anders waren ze voor onze ogen onzichtbaar.  Daar hebben we ook gepicknickt.

De laatste halte voor we afzakten naar Zweden was Halden, waar je boven de stad nog een grote vesting vindt, in de tijd dat Noorwegen en Zweden geen zo'n vriendelijke buren waren als nu.

Om half drie reden we de autostrade terug op om tien minuten later de Zweedse grens over te rijden.  We zijn weer binnen de Europese Unie, maar onze euro's kunnen we nog steeds niet gebruiken.

Morgen rijden we via Malmö door naar Denemarken om er woensdag Kopenhagen te bezoeken.  Misschien vind ik dan een vrije wifiverbinding om deze blog online te zetten.

Noorwegen Zaterdag 20 juli 2013 Moss

Afgelegde afstand : 74 km

Weer:  Zonnig.  Het is 25,5° om 16u22

De boog kan niet altijd gespannen staan.  We hebben al veel actieve dagen achter de rug.  De weersvoorspellingen zijn uitstekend voor de komende negen dagen.  Daarom kozen we om twee dagen te luieren op een camping aan het water.  Slapen, lezen, de Tour, aperitiefje, .... meer moet dat de komende twee dagen niet zijn.  Tot maandag.

Noorwegen vrijdag 19 juli 2013 Oslo

Weer:  Zonnig

Op de metro zaten we toevallig naast onze Franse buren uit Cannes. De mannelijke buur gaf ons als tip mee om de opera van Oslo te bezoeken, een staaltje van moderne architectuur. Het belangrijkste doel van Oslo was om er een open gebouw van te maken. Je kan er niet alleen vrij in, maar ook op lopen. Het is een bezoek meer dan waard.

Daarna deden we aan eilandjeshoppen. Oslo telt een aantal eilandjes die snel met ferrybootjes te bereiken zijn. Ik veronderstel dat het op één van deze eilandjes is dat Breivik zijn slachtoffers maakte. Met je dagticket kan je niet enkel gebruiken maken van de metro, maar ook van de ferry's. We vonden de kade bij één van de cruiseboten die Oslo aandoen en konden gelijk opstappen op een overvolle ferry vol met zonnekloppers.

We kozen voor twee eilandjes. Op het eiland Hovedoya staat nog een ruïne van een abdij van de cisterciënzers. Wat verder aten we onze picknick op bij een klein strandje.

Het tweede eiland Bleikoya had niet zoveel te bieden. Volgens onze Trotter bestond het vooral uit zomerhuizen van de burgerij, maar we waren snel rond.

Een laatste trekpleister die we hadden vastgelegd met onze Trotter was een typisch oud straatje, de Damstredet , het kerkhof waarop de schrijver Ibsen en schilder Munch zijn begraven, maar we hebben beiden niet gevonden. Even verder staat de oudste kerk van Oslo: de Gamle Aker Kirke.

We zakten terug af naar onze camperplaats. Onderweg kregen we nog controle van onze tickets door zeven controleurs. Toen ze een zwartrijder ontdekten, bleven ze met vier ostentatief rond de reiziger staan, tot hij met zijn kredietkaart het verschuldigde bedrag betaald had. Op die manier maak je weinig amok. Een tip voor ons openbaar vervoer.

Noorwegen Donderdag 18 juli

Noorwegen  Donderdag 18 juli 2013 Oslo

Afgelegde afstand : 0,0000 km

Weer:  Bewolkt met prikken van de zon.  Het is 24° om 21u39

Oslo is de eerste hoofdstad die we bezoeken met de mobilhome waar je gratis kan parkeren op een wandelafstand van het openbaar vervoer, in ons geval de metro.

We hadden onze wekker gezet om wat vroeger aan de citytrip te beginnen, want ik wilde het laatste uur strijd meemaken op Alpe-d'Huez.  Voor een dagticket van tachtig kronen per persoon, konden we de hele dag gebruik maken van alle openbaar vervoer.  Tickets kan je enkel kopen aan automaten.  Wij hebben geen enkele controle gezien en je loopt zomaar binnen en buiten in de metrostations.  Toch kopen de Noren plichtsgetrouw hun kaartje, hebben we de indruk.

In onze reisgids stond een stadswandeling die vertrok aan het parlement van Noorwegen.  De stad lag er verlaten bij.  Het feit dat de winkels hier pas open gaan om 10 uur, heeft hiermee misschien te maken.  Om 10 uur was er een gratis rondleiding in de Engelse taal, maar om de tijd op te vullen, weken we wat van ons parcours af en verkenden de omgeving van het parlement. 

Om 10 uur werden we door een bewaker binnen gelaten.  Daarna werden we gecontroleerd zoals in de vlieghavens.  Onze gids sprak een leuk ietswat overgedimensioneerd Engels, maar was aangenaam om te beluisteren.  We leerden er dat Noorwegen vroeger bij Denemarken hoorde, maar vaak de verkeerde kant in de oorlog koos.  Na Napoleon werden ze een deel van Zweden, die hen gedeelde onafhankelijkheid schonk 200 jaar geleden.  Zo'n honderd jaar geleden werden ze volledig onafhankelijk.  Parlementariërs zijn verplicht op elke stemming aanwezig te zijn.  Er is geen stemplicht in Noorwegen, straks blijken er hier wel verkiezingen te zijn.  Koning Harold heeft enkel een ceremoniële functie, maar is wel geliefd in zijn land.

Na drie kwartier deden we verder met onze stadswandeling.  Oslo is een mooie provinciestad, maar zeker geen hoofdstad zoals we gewoon zijn van Parijs, Londen of Boedapest.  Het deed ons wel een beetje aan de nieuwe Nederlandse steden denken, zoals Rotterdam, want de meeste gebouwen zijn er nieuw.  De hoogbouw past echter beter bij elkaar dan in Rotterdam het geval is.  Het zijn geen pareltjes van architectuur, maar vormen daardoor wel een mooier geheel.  Vooral de omgeving van de haven kon ons bekoren.  Daar vind je ook het stadhuis, waar we om 12 uur opnieuw een gratis rondleiding kregen in het Engels.

Het stadhuis is een verzameling van reusachtige muur- en plafondschilderijen, een beetje in de geest van het oostblok met verheerlijking van het menselijk lichaam, de beroepen en de schoonheid van de natuur.  Het gebouw zelf is niet zo mooi.  In de entreehal vindt jaarlijks de uitreiking plaats van de Nobelprijzen.

We bezochten dan nog het Akerhuss slot dat als een arendsnest boven Oslo prijkt.  Beneden ons lag opnieuw een immense cruise aangemeerd.

Tegen 15u45 waren we terug in de mobilhome voor een Tourpauze.  's Avonds namen we opnieuw de metro voor een bezoek aan het Vigenpark.  August Vigen was een Noorse beeldhouwer die in een park meer dan 200 beelden etaleert van zijn hand.  Het zijn allemaal menselijk lichamen in allerlei pozes en gemoedsgesteldheden.  Prachtig, in één woord.  Daarna zakten we nog even af naar de binnenstad om er te proeven van de avondlijke gezelligheid, wij zonder pint, maar de terrasjes zaten overal vol.

Noorwegen Woensdag 17 juli 2013 Oslo

Afgelegde afstand : geschatte afstand 115 km
Weer:  Zonnig.  Het is 27° om 19u29

We staan gestationeerd bij één  van de duurste steden ter wereld: Oslo, hoofdstad van Noorwegen.  Niet dat we dit reeds aan den lijve hebben ondervonden, we ontdekken Oslo pas de volgende twee dagen.  We staan nu op een parking bij het Songsvannpark.

Vannacht heb ik slecht geslapen door een linkerschouder die om onbegrijpelijke redenen tegenspartelt.  Ik heb het vroeger gehad aan de rechterschouder, maar dat was door te badmintonnen.  Hopelijk gaat dit even snel over als het gekomen is.

Als eindpunt is Oslo voorzien.  We reden over Hamar waar we deze middag de in glas verpakte domkerk wilden bekijken, maar die bleek een onderdeel te zijn van een openluchtmuseum en we wilden niet nog eens zoiets bezoeken, hoewel Maihaugen in Lillehammer wel bevallen is.  Via de GPS vonden we de schaatsbaan van de Olympische winterspelen, gebouwd als een omgekeerde vikingboot.  Daar aten we ook ons kaasplankje op met fruitsap, want wijn is uit den boze als je moet rijden in Noorwegen.  Hier heerst net geen nultolerantie, maar 0,2 pro mille is niet veel. 

Daarna reden we door naar een parking bij het Songsvannpark nabij Oslo, waar voldoende plaats is op de immense asfaltvlakte.  Het is hier bakken en braden.  Vandaar dat de temperatuur zo hoog op loopt.

Na een tukje volgde ik eerst het laatste uur van de tijdrit.  Daarna maakte we een rond-het-meer-wandeling.  De Noren genieten van elke zonnig moment en sport is hier vrijetijdsbesteding nummer één. 

Nu maakt Sabrina wok klaar.  Morgen bezoeken we Oslo zelf.  De metrohalte ligt hier op een boogscheut vandaan.

Noorwegen Dinsdag 16 juli 2013 Nordseter

Afgelegde afstand : 17 km
Weer:  Bewolkt met een zeldzame spat regen.  Het is 17° om 17u40

Gisterenavond heb ik de Olympische schans beklommen van Lillehammer.  Via de trappen ernaast, welteverstaan.  Ik was er niet alleen.  Een tiental sportieve Noren, uitgedost in spannende sportkledij deden hetzelfde.  Sabrina had de strijd snel opgegeven.  Ik heb de trappen niet geteld, maar boven gekomen voelde ik mijn knieën knikken als Tom Waes.  Het is toch een indrukwekkende diepte die voor je gaapt als schansspringer.

Zoals steeds kregen we een stille nacht met naar de morgen toe weer een spatje regen.  De voorspelde zonnige dag is er niet gekomen.

Vandaag stond een wandeling geprogrammeerd in het mooie Reinsvatnet in de omgeving van Lillehammer.  Vandaar dat er slechts 17 km op onze teller stond.  Onze wandelgids omschreef de wandeling als een klassieke fjelwandeling van 16 km of 5 uur wandelen.  Na één uur en driekwartier kwamen we bij de hut van Nevelfjellet waar we een panorama getrakteerd kregen op de bergen waar we vorige week door trokken: Jotunheimen en Rondana.  Sabrina's bovenbenen lieten het wat afweten en de zestien km klopten langs geen kanten.  Volgens onze schatting moest de wandeling minstens 21 km bedragen.  Daarom pasten we onze route aan.  Een probleem vormt dit in Noorwegen niet.  Alle wandelwegen zijn uitvoerig aangeduid, zodat je makkelijk je eigen wandelingen kan samen stellen.  Het feit dat dit ook skigebieden zijn, zal hiermee te maken hebben.  We kwamen vandaag trouwens twee langlaufers tegen op ski's met wieltjes.  Een grandioos zicht.

Toen we terug waren van de wandeling, besloten we om een tolweg te nemen, omdat we een mooi plaatsje hadden ontdekt tijdens onze wandeling.  Aan de ene kant, zicht op het meer Nevelvatnet.  Aan de andere kant is een openbaar toilet waar we de inhoud van onze doos kwijt kunnen.

De rest van de namiddag hebben we getukt, mijn BTW-aangifte online ingevuld, de koers gevolgd en ge-e-leesd.  Mijn boek van Jo Nesbo is bijna uit: Roodborstje, een aanrader die zich afspeelt in... Noorwegen.

Noorwegen Maandag 15 juli 2013 Lillehammer

Afgelegde afstand : ongeveer 140 km
Weer:  Zonnig maar heel veel wind, uitzonderlijk voor deze streek.  Het is 21,5° om 17u28

Na een digitale stilte van een dag, zijn we er weer vandaag.  Mijn internetvolumr was op, zodat ik niet meer op de digitale snelweg kon.  Ik krijg soms de vraag hoe ik altijd internettoegang heb.  Wel, voor drie euro per dag heb ik via Vodafone Italië dagelijks de beschikking over 100 Mb.  Daarmee kan ik heel wat doen op mijn smartphone, maar als ik tether met mijn iPad is dit volume heel snel op.  Het overkwam me in het begin van de reis, dus de iPad wordt niet meer op het internet aangesloten. 

Deze morgen ben ik eerst op zoek gegaan naar een niet-beveiligd wifisignaal.  Dit viel niet mee in Otta.  Maar in een volgend stadje had ik meer geluk en kon ik mijn prepaidaccount opwaarderen met vijftig euro, wat neerkomt op zestien dagen, meer dan genoeg.  Normaal kost roaming ongeveer één euro per megabyte.  't Wordt tijd dat Europa hier iets aan verandert, maar in de toekomst zouden we geen roamingkosten meer moeten betalen.  Dat wordt leuk!

Wie het hart van Noorwegen wil voelen kloppen, moet de asfaltwegen verlaten en kiezen voor de grindwegen die je soms voeren door adembenemende landschappen.  Vandaag had Sabrina weer zo'n weg uitgekozen: de Peer Gynt Veien.  OK, je moet je kredietkaart bovenhalen om een kleine tol te betalen, maar je weet dat je hiermee beloond wordt op prachtige vergezichten, zo ook vandaag.

Olympische winterspelen 1994, waar gingen die door?  Inderdaad, in Lillehammer.  We staan nu bij de skischans waar atleten meer dan honderd meter door de lucht zweven voor ze gladde grond onder hun skiën voelen.  In Lillehammer bevindt zich ook het Bokrijk van Noorwegen.  Een Noorse tandarts verzamelende tientallen boerderijen en gebouwen uit een ver verleden en deze werden neergepoot in een heel intiem park dat een bezoek meer dan waard is.  We verbleven er van twee tot vijf uur.  Eigenlijk wilden we nog langer blijven, maar raar maar waar, het park sloot reeds om vijf uur.

Straks maken we nog een kleine wandeling op de Olympische site van 1994. De weersvooruitzichten zien er goed uit, hopelijk gaat de wind ook liggen.

Noorwegen Zondag 14 juli 2013 Mysuseter

Afgelegde afstand : ongeveer 90 km

Weer:  Bewolkt.  Het is 15° om 16u54

Deze morgen verlieten we rond 9 u de overnachtingsplaats bij het meer waar we drie keer hebben geslapen.  Alles was op: ons water, onze dieseltank, mijn internet en onze doos was overvol.  Hoog tijd om andere oorden op te zoeken.

Gelukkig konden we reeds na enkele kilometers op een camping ons vuil water lozen en vers water bijtanken.  Ook de doos werd er geledigd.  Diesel vond ik op 15 km van onze eindbestemming.  't Was ook nodig, want ik stond serieus in het rood.

Doel voor vandaag was het nationaal park Rodane.  Daar hadden we een afspraak op de parkingplaats niet ver van het fjellhotel in Mysyseter.  Sabrina had een wandeling gevonden in een boekje en daar enkele kopies van meegenomen.  Jammer genoeg konden we de wandeling niet volgen, maar onze vrees dat we een beetje verloren zouden lopen, bleek ongegrond.  We maakte een wandeling van een drietal uren doorheen prachtige natuur en het oudste gebergte van Noorwegen, waar je volgens kenners nog heel wat sporen terug vindt uit de ijstijd. 

Noorwegen blijft verrassen met een verscheiden palet aan landschappen.  Je moet er wel veel kilometers voor rijden.

Terug thuis volgde ik de laatste dertig kilometers van de Ronde met aankomst op de Mont Ventoux.   Het is een streek waar we heel leuke herinneringen aan hebben.  Het kietelt om de Provence eens te bezoeken met onze mobilhome.

Noorwegen Zaterdag 13 juli 2013 Bessheim

Weer:  Bewolkt met perioden met zon.  Het is 16,5° om 15u36

Vandaag is het rustdag.  Neen, niet in Tour, die is op weg naar Lyon.  Vandaag is het onze rustdag en die hebben we verdiend na een stevige bergwandeling gisteren. 

340 kronen betalen om zes uur af te zien.  Met deze zin maakte Sabrina mij wakker om kwart voor zeven.  We hadden donderdag het vertrek met de boot geïnspecteerd en daar had een jongen die de parking bewaakt (lees: staangeld vraagt) ons aangeraden om half acht klaar te zijn voor de boot die normaal vertrekt om 7u45.  Zo gezegd, zo gedaan.  Ons ontbijt zat te wachten in de rugzak en om half zeven stonden we netjes aan te schuiven voor de boot die ons over het Gjendemeer van Gjendesheim naar Memurubu zou brengen.  Neen, dit ligt niet in Afrika, maar 35 minuten verder varen.  Daar aangekomen keer je via het Peer Gynt-pad terug naar Gjendesheim, een wandeling voor de geoefende wandelaar van zes stapuren.  Wij deden er zeven uren over, picknicktijden niet meegerekend.

We waren niet alleen op de boot, maar wel de enige Vlamingen.  Ik hoorde nog één gezin Nederlanders en de rest waren Noren, getooid in lycra sportbroeken, leren handschoenen (toen was me nog niet duidelijk waarom men die droeg), stevige stapschoenen (die droegen wij ook) en sommigen met uit de kluiten gewassen rugzakken, maar die trokken waarschijnlijk verder.

Deze wandeling is de bekendste wandeling in Noorwegen.  Niet dat ze gemakkelijk is, maar ze brengt je langs prachtige panorama's.  Meren zijn in Noorwegen even mooi als fjorden, dat ervaarden we gisteren, zeker als er een schitterende zon boven staat.

Het eerste gedeelte was drie kwartier klimmen, maar die klim was makkelijker dan onze vorige wandeling.  Daarna had je enkele stroken van dalen en klimmen.  Maar toen we dachten dat het slechtste achter de rug was, wachtte ons een klauterpartij van een half uur naar boven waarbij je je zelf een weg moest zoeken tussen tussen grote rotspartijen. Met handschoenen heb je een betere grip op de scherpe rotspunten die uitsteken. De afdaling naar Gjendesheim duurde dan nog een anderhalf uur, zodat we lichtjes uitgeteld op de parking aankwamen waar onze mobilhome op het hete asfalt stond te wachten. Voor vele Noren is de afdeling een sport op zich.  Wij hebben zelf één koppel voorbij gestoken, de rest stak ons voorbij als berggeiten op zoek naar een groen blaadje beneden.

We staan nu terug op dezelfde plaats als donder- en vrijdagvond.  De plaatsnaam heb ik intussen gecorrigeerd naar Bessheim.  We genoten van onze aperitief met voortreffelijke kersen bij het meer waar we staan.

Vannacht regende het opnieuw en dit tot rond elf uur deze morgen.  De bewolking trekt open en de zon laat zich weer zien, maar er staat een stevige wind.

Morgen is het zondag en het klopt wat we gelezen hebben: je kan het goedkoopst tanken op zondagavond of maandagmorgen in Noorwegen.  Dan zijn er prijsverschillen van één kroon per liter, wat voor een volle tankbeurt toch snel 70 kronen is of een kleine 9 euro. Daarmee kan je in Noorwegen een pint drinken van 50 cl...

Noorwegen Donderdag 11 juli 2013 Besseggen

Afgelegde afstand : 149 km

Weer:  Zonnig.  Het is 23,5° om 19u45

Het weer blijft zonnig.  Deze nacht niet zo best geslapen omdat de mobilhome te scheef stond.  Daardoor merkte ik dat het rond 4 uur 's morgens niet donker is.  Vier uur later werden we gewekt door de GSM van Sabrina.  Om geen tegenliggers tegen te komen op de steile afdaling naar Hemsedal, reden we eerst een half uur naar beneden in eerste versnelling over een weinig vlak grindpad.  Deze terugtocht viel gelukkig mee.  Rond negen uur stopten we op een privéparking om er te ontbijten.

De panoromaroute, een tolgrindweg bracht ons door nieuw landschappen van Noorwegen.  We worden meer en meer verrast door de schoonheid en verscheidenheid van dit land.  In Ulnes bezochten we een kerkje aan een meer, maar meer dan er eens rondom wandelen zat er niet in, wat het kerkje was ferme gesloten.

In Fagernes deden we voor het eerst uitgebreide boodschappen in een Spar.  Ook mijn kredietkaart werd er uitgebreid geplunderd, maar de plaatselijke kazen die we er kochten, hebben deze avond uitstekend gesmaakt.

We staan nu even buiten Besseggen  bij een meer, waar we vanaf twee uur weinig meer gedaan hebben dan gelezen en genoten van de zon.  Vanaf 16u30 pikte ik de laatste 30 km mee van de Tour.  Daarvoor betaal ik voor TV-Vlaanderen.  We hebben elke avond een schitterende plaats gevonden om te overnachten.   Tot nu toe bezochten we één keer een camping.  Vandaag bezocht ik er ook één, maar dat was enkel om mijn doos uit te gieten.  Daarna vertrokken we snel om te genieten van een eenzaam en rustig plekje.

Noorwegen Woensdag 10 juli 2013 Hemsedal

Afgelegde afstand : 76 km  Afgelegd te voet: 9 km of vier uur klimmen en dalen.
Weer:  Zonnig.  Het is 18° om 20u28

Zalige dag gehad.  We staan aan op de parking waar onze prachtige wandeling startte van het Hemsedal naar Storehodn.  't Ja, er moet nog een streepje door de laatste o, maar ik weet niet goed hoe ik dit moet typen. 

Toen ik deze morgen vroeg hoe laat het was, bleek het reeds 9 uur te zijn en de zon stond aan een blauwe hemel.  We hadden gisteren samen beslist om niet naar de Heirangerfjord te rijden, maar onze oorspronkelijke route aan te houden.  Fjorden zijn mooi, maar we wilden wat afwisseling en vandaag en gisteren hebben we die gekregen, zodat we geen spijt hebben van onze beslissing.

De wandeling vandaag was prachtig. Mijn vader zou het smeltwater in de mond krijgen als hij nog mee kon stappen.

We vertrokken rond half één en rond half vier waren we terug.  Terwijl Sabrina genoot van de zonneënergie buiten, volgde ik de tijdrit binnen.  Daarna voegde ik me bij haar, terwijl we een prachtig zicht hadden op het dal van Hemsedal. 

De rit ernaartoe was voor onze mobilhome afzien.   Zelden moeten klimmen in eerste versnelling, maar we hebben het gehaald.  De tijd dat je geld moest leggen in een bakje is blijkbaar voorbij.   Onze tol werd geïnd met onze visakaart en met slagbomen.  Op de parking, honderden meters hoger, bleek dat we de enige mobilhome waren, naast dertien andere auto's.

We blijven hier overnachten.  Morgen vroeg keren we terug om 8 uur om geen tegenliggers te hebben.  Vanavond kijken we naar aflevering 8 van The Killing III (prachtige reeks) en daarna naar Vive le vélo.

Noorwegen Dinsdag 9 juli 2013 Borgund

Afgelegde afstand : 81 km  Afgelegd te voet: 9 km
Weer:  Buien.  Het is 17,5° om 18u39

Er was regen voorspeld, maar het heavy is gelukkig achterwegen gebleven.  Op de camping loosden we eerst nog ons afvalwater en vulden de drinkwatertank bij.  Daarna kochten we brood in de plaatselijke Coop.  Nog geen kwartier later reden we door langste autotunnel ter wereld, van Aurland naar Laerdal, zo'n 25,6 km lang.  Niet voor claustrofobische doetjes.  Onderweg word je drie keer getrakteerd op een lichtfestivalletje, maar veel stelt het niet voor.  Het meest bijzondere aan deze tunnel is dat die tolvrij is.  Een wonder als je weet dat men soms tol heft op kleine onnozele wegen.

Tussen Laerdal en Borgund parkeerden we ons nest voor een natuurwandeling van 9 km door de Aurlanddalen.  De helft van de wandeling verliep over een oud historisch pad waarlangs vroeger de post werd vervoerd met paarden.  Ook koningen en edellieden gebruikten dit pad.  Als de boeren het pad begaanbaar hielden, moesten ze slechts de helft belasting afdragen.  We zagen prachtig natuurschoon.  Voor mij is er een verband tussen wijn en wilde bloemen: ik ken van beide niets, maar kan er wel van genieten.  Gelukkig wist Sabrina meer over de bloemen te vertellen, waarvan er verschillende trouwens ook in onze tuin staan.  Er viel gelukkig weinig regen tijdens de wandeling.
Terug thuis (ja, dat gevoel hebben we met ons nest) zakten we verder af naar Borgund, waar  één van de mooiste staafkerken van Noorwegen staat.  Bij aankomst begon het te gieten, zodat ik de laatste kilometer van de aankomst in St-Malo heb bekeken in afwachting van een bezoek rond de kerk.

Nu staan we een paar kilometer verder op een parking langs de weg.  Op het menu staat worst met sla en tomaat en cowboypatatjes.

Noorwegen Maandag 8 juli 2013 Flam

Afgelegde afstand : 102 km  Afgelegde 

Weer:  Zonnig.  Het is 20,5° om 21u29

We staan voor het eerst op een camping in Flam.  Van hieruit vertrekt een minicruise naar Gudvangen.  Het was de bedoeling om met de boot een dikke twee uur door te varen en in Gudvangen de bus terug te nemen, maar door verkeerde inlichtingen op de camping moesten we opteren voor een heen- en terugticket met de boot, want bij de afvaart om 15u10 was er geen bus terug.  We hebben dus vandaag vier en een half uur op onze luie kont gezeten op een boot, maar we kregen wel mooie bewegende prentkaarten te zien.

Vanuit Flam vertrekt ook een trein, de Flamsbana, op één van de meest steile routes ter wereld, van twee meter boven de zeespiegel tot 865 meter, met een gemiddeld stijgingspercentage van 5,5 %.  Op het traject van zo'n 20 kilometer, moet je door twintig tunnels met een gezamelijke lengte van 6 km.  Omdat men voor morgen regent voorspelt en het treinritje niet goedkoop is, zullen we deze beker aan ons voorbij laten gaan.  Een Duitse toerist die we gisteren tegen kwamen in Bergen vond het veel geld voor hetgeen je te zien krijgt.  Als dit dan nog moet gebeuren in de regen...

Noorwegen Zondag 7 juli 2013 Op 40 km van Voss

Afgelegde afstand : 183 km Afgelegde afstand te voet: ongeveer 16 km
Weer: Zonnig. Het is 19° om 19u01

Moe, maar voldaan, zo voelen we ons momenteel. Het was een lastige dag, maar we hebben veel schoons gezien.

Toen we deze morgen vertrokken rond half tien in de gietende regen, dachten we dat Bergen zijn naam alle eer ging aandoen. Deze stad kent 300 dagen met regen op een jaar. De kans dat we erbij zouden zijn, was dus heel reëel. Maar onderweg klaarde het op en toen we 106 km later Bergen binnen reden, straalde de zon. Jammer genoeg merkten we bij aankomst dat de camperplaats in het centrum dit jaar was afgeschaft. Onze plannen vielen in duigen, want we hadden van hieruit een wandeling naar de stad voorbereid. We parkeerden onze mobi dan maar wat verder in de straat en besloten niet in Bergen te overnachten zoals gepland.

Bergen is een prachtige stad die zijn alures van Hanzestad heeft bewaard. De stad werd niet voor niets door Unesco als beschermde stad gecatalogiseerd. Na een stadswandeling namen we een bergtreintje die ons enkele honderden meter hoger een prachtig panorama schonk over de stad. Vandaar vertrokken we voor een wandeling hoger op.

Een anderhalf uur later, daalden we terug af naar de haven van Bergen. Onze knieën en kuiten waren aan rust toe. Maar als we Oes Nest bereikten, reden we onmiddellijk verder, op zoek naar een overnachtingsplaats op weg naar Voss, onze volgende halte. Die vonden we even over Dale.

We verwachten ons nog aan een gepeperde rekening thuisgekomen. Er zijn heel wat tolwegen in Noorwegen. Je nummerplaat wordt voortdurend gescand en blijkbaar zorgt een Zwitsers incassobureau achteraf dat de Noren de tol krijgen waarop ze recht hebben. Als buitenlander wordt dit niet automatisch van onze rekening in mindering gebracht. We zien wel, blijkbaar moet je een beetje geluk hebben.

Vive le velo zal er voor vanavond niet inzitten, we hebben geen vrij zicht op het zuid-oosten. Maar het wordt zeker een spannende aflevering van de Killing III, een reeks waarvan we intussen vier mooie afleveringen van hebben bekeken.

Noorwegen Granvin Zaterdag 6 juli 2013

Afgelegde afstand : 140 km
Weer:  Zonnig.  Het is 20° om 18u17

Joepie, eindelijk een hele dag zon.  Toen we onze gratis camperplaats verlieten in Odda, met gratis elektriciteit, trok ik de handrem een dikke veertig kilometer verder aan in Lofthus.  Na een korte verkenning van het haventje en het stadje, kochten we brood, wat fruit en een doos ijs voor een koele pr-ijs, in een plaatselijke superrette.  We vervolgden verder weg 13 tot even over Eidfjord.  Daar parkeerden we onze mobilhome langs de weg, voor een wandeling naar de watervallen van Voringfossen.  De wandelgids van de ANBW beschreef de wandeling als doenbaar.  Het was zeker niet zo lastig en ver als gisteren, maar je kon toch eerder van klauteren spreken dan wandelen.  Vooral de laatste klim was heel gevaarlijk langs de rotsstenen die heel glibberig waren van de nevel van de waterval.  Maar het was weer eens de moeite waard.

We hadden onderweg gepicknickt, zodat we thuisgekomen in oes nest even horizontaal konden vertoeven voor een kort slaapje.  Daarna vond ik in Eidfjord een niet-beveiligd WIFI-signaal, zodat ik online de laatste dertig kilometer van de Tour kon volgen.  Sabrina e-leesde ondertussen in het zonnetje op een bankje.  Jammer dat Eidfjord zo druk was.

Na de arrivée met Robocop Froome als winnaar, keerden we terug, om even later de overzet naar Nesheim te nemen (385 kronen).  De tolbrug 5 kilometer verder, gaat pas in augustus open. 

We zitten nu op weg 7 richting Northeimsund in de buurt van Granvin.  Morgen is het de bedoeling op een camping in Bergen halt te houden. 

Noorwegen Odda Vrijdag 5 juli 2013

Afgelegde afstand : 102 km
Weer:  Bewolkt met zin voor regen.  Het is 17,5° om 18u05

Was gisteren een toppertje, vandaag was het top.  Maar straks meer hierover. 

Vannacht haalde de regen ons opnieuw regelmatig uit onze slaap.  We vertrokken ook met motregen.  In Rodal (met streepje door de o) bezochten we een heel mooie staafkerk uit twaalfhonderd.  Twee in klederdracht getooide meisjes vroegen hiervoor 40 kronen per volwassene.  Ondertussen had Sabrina in de Coop een brood gekocht, terwijl ik enkele mails verzorgde met het thuisfront, want straks vertrekken we twee oudste dochters naar Argentinië.

Onderweg naar Odda, konden we gratis onze WC ledigen en onze watertank vullen met drinkbaar water.  Noorwegen bezoeken met een mobilhome is een zaligheid.  Je rijdt voortdurend in een aflevering van Vlaanderen Vakantieland, met de mooiste plaatjes die je je maar kan wensen. 

In Odda draaiden we een kleine landweg op, op zoek naar de parking bij de Buargletjer. Volgens onze Trotter is het een avontuurlijke wandeling die gemakkelijk te doen is.  Ik weet niet hoe een moeilijke wandeling er volgens de Trotter er uitziet, maar deze vond ik voor mijn conditie moeilijk.  Kwam het door de adembenemende uitzichten.  Ik trapte wel enkele keren op mijn adem, zodat ik twijfelde of ik niet zou terug keren.  Sabrina had dat besluit reeds genomen, maar zij heeft last van hoogtevrees.  Gelukkig heb ik doorgebeten, want de bestemming was een godservaring.  Een reusachtige gletsjer verandert in een kolkende rivier die op zijn beurt gevoed wordt door een collega die rechts de bergen afdondert.   Als mens voel je jou zo nietig bij dit natuurgeweld.

Ondertussen staan we op een gratis camperplaats in de haven van Odda.  Het weer blijft wisselvallig, maar gelukkig tijdens de wandeling klauterden we onder een schuchter zonnetje.  De rivier zorgde wel voor een regensluier tijdens de wandeling.

Noorwegen Buurt van Suldalsporten donderdag 4 juli 2013

Afgelegde afstand : 139 km
Weer:  Bewolkt, maar geen regen  Het is 19° om 18u29

Vandaag was één van de hoogtepunten van onze reis.  Misschien was het ook één van hoogste punten, want het was een flinke klim van twee uur naar de Preikestolet of Predikstoel, een klif boven een fjord waarbij het water meer dan 600 meter dieper ligt.  Een tip: als je de beklimming wilt doen, doe deze ofwel  's morgens of 's avonds, het is hier toch lang klaar.  We begonnen aan onze wandeling even over 9 uur.  Onderweg kwamen we enkele klimmers tegen die reeds de terugweg namen, maar toen wij terug keerden, passeerden we horden Spaanse toeristen die er gedropt waren met verschillende bussen.

De wandeling naar de Predikstoel is lastig, maar te doen en is heel gevarieerd.  Hopelijk spreken mijn bewegende beelden later voor zich.  Het weer kon beter, maar we hadden geen regen.  Onder een zon moet de fjord nog zoveel mooier zijn, zeker als het nu reeds de moeite van de beklimming waard was.

Toen we vier uur later terug waren bij de mobilhome, hebben we ons eerst gewassen en een tukje gedaan.  Daarna hadden we nog een rit voor de boeg of motorkap van 120 km met een overzetje van 10 minuten aan dezelfde prijs als in 't verleden.

We staan nu aan één van de fjorden.  We konden onze stoeltjes buiten zetten en het zicht is adembenemend.  We beginnen gebeten te worden door een microbe.  De wegen in Noorwegen zijn vlekkeloos en leiden je langs tientallen toeristische plaatjes die elkaar opvolgen. 

Deze avond staat Vlaamse kost op het menu: patatten met appelmoes en hamburgers.  Ik heb terug beeld op mijn TV, dus we zullen opnieuw van de partij zijn voor Vive le velo.  Gisterenavond zijn we gestart met de eerste aflevering van The Killing III, een Deense politieserie.

Ik heb deze morgen mijn internetverbruik van 100 Mb per dag op gesoupeerd in 10 minuten aan wat online radio.  Voor vandaag heb ik dus geen internet, maar morgen post ik deze blog.