We liggen niet op een weide te luisteren naar Jimi Hendrix, maar staan op een openbare longstay parking in Woodstock, op zo'n 18 km van Oxford.
Onze gok om een boot vroeger te kunnen nemen, lukte niet. Een aardige, maar kordate dame zetten ons letterlijk aan de kant tot de volgende afvaart. We vertrokken even over acht over een uiterst kalme zee. Anderhalf uur later zochten we St Margarait's at Cliffe op, een stek die we kenden met onze eerste mobilhome, maar er was deze keer geen zo'n wind die probeerde onze mobilhome over de kliffen te krijgen. Het werd een heel rustige nacht tot een alarm van andere wagen op de parking ons 's morgens wakker maakte.
Klik op de data om de foto's van die dag te bekijken.We besloten gisteren om de tijd verder aan te houden van het vasteland. De klok van de mobilhome staat wel op Engelse tijd en mijn telefoon paste zich ook automatisch aan de lokale tijd aan, zodat we met twee tijdseenheden te maken krijgen.
Om Oxford te ontdekken, had ik drie audiowandelingen vooraf gedownload van de toeristische dienst van Oxford. Via deze routes kregen we een goed beeld van Oxford dat niet zo groot is als we vermoed hadden. Het is er wel het ene college tegen het andere, de één nog grootser dan de andere. Vanavond starten we met het bekijken van alle Harry Potter-films. We waanden ons vandaag vaak op de set van deze films. Niet toevallig, want Oxford werd vaak als decor gebruikt.
Wie Oxford wilt bezoeken is eraan voor de moeite om een Park & Ride op te zoeken. Dit was ook onze bedoeling, maar campers worden overal geweerd. We besloten dan maar een camping op te zoeken, maar de receptie was dicht en dit was onze redding, want we vonden zo een plaats op een openbare parking voor de camping, waar we onze mobilhome achter lieten en met de fietsen het centrum opzochten.
Morgen is het al een eerste rustdag, want ik wil in de namiddag de Ronde van Vlaanderen volgen. In de voormiddag bezoeken we enkele toeristische trekpleisters in de omgeving, maar later meer hierover.
Maandag: 7 april Stratford-upon-Avon
Waarschijnlijk doet de naam van de stad hierboven bij jou een belletje rinkelen. Nee, toch niet? William? William Shakespeare? In Stratford-upon-Avon werd Shakespeare geboren en legde hij ook zijn kopje neer op 52-jarige leeftijd.
Gisteren lieten we het bezoek aan Blenheim Palace in Woodstock aan ons voorbij gaan. 24,90 pond per volwasse (x 1,2 om het bedrag te kennen in Euro) was voor ons van het goede te veel voor een uurtje bezoek. Je kon daarna met jouw ticket wel gratis binnen voor de rest van het jaar, maar we zijn nu niet van plan om wekelijks op bezoek te komen.
Na Woodstock zakten we af naar Great Tew, een ongelofelijke charmante straat. We waanden er ons in het dorp van de Hobbits, met de vele strooiendaken huizen.
De geplande overnachtingsplaats/parking op Chipping Norton leek ons niet zo leuk om er een nachtje te staan. Gelukkig hadden we dit opgemerkt op weg naar Kingham, waar we wel een leuke parking vonden. De rest van de namiddag volgde ik onze Ronde van Vlaanderen. 's Avonds genoten we van een eenvoudige maaltijd in the Plough Inn op wandelafstand van Oes Nest.
Deze nacht draaide het weer naar weertype 4 zoals voorspeld was op Meteovista. Ook vandaag regent het met tussenpozen. De geplande camping aan de rand van Stratford was gesloten, hoewel er iemand aanwezig was op de receptie. We kregen de raad bij de renbaan te staan aan de andere kant van de stad.
Stratford kon ons matig bekoren. Het is niet het typisch Middeleeuwse stadje wat we verwacht hadden te bezoeken. Gelukkig was de oude stad op slechts een half uur wandelen van onze huidige camperplaats, want we werden regelmatig getrakteerd op een buitje, wat met de fiets niet zo aangenaam zou zijn geweest.
De weersverwachtingen zien er voor de rest van de week gelukkig beter uit.
Dinsdag 8 april
8 april, een historische dag voor elke Windowsgebruiker. Vandaag stopt Microsoft met zijn ondersteuning voor Windows XP. Dit verslag maak ik moimenteel op een netbook met Windows 7 op, dus je raakt niet besmet als je dit verslag leest ;-)
Terwijl we de voorbije dagen het voorgerecht kregen van de Cotswolds, kregen we vandaag onze eerste hoofdschotel. Een streek kan je best te voet of met de fiets ontdekken. Wij maakten vandaag twee prachtige wandelingen, ééntje van een dikke acht kilometer in de buurt van Broadway. De tweede wandeling van zo'n vier kilometer vertrok uit Chipping Campden, waar we nu ook geparkeerd staan bij een school gesticht in de jaren 1400. Eigenlijk was het de bedoeling om een rustplaats te vinden bij Snowhill Lavendar, maar na een zoektocht van twintig kilometer, keerden we op onze passen terug naar de parking die we reeds gebruikt hadden.
Gisterenavond maakten we nog een wandeling op de paardenrenbaan waar we overnachtten. Deze morgen bezochten dan we eerst het charmante stadje Evesham vooraleer we aan onze wandelingen begonnen.
Deze avond staat gyros met rijst op het menu in Oes Nest. Harry Potter en de vuurbeker sluit straks onze dag af.
Woensdag 9 april Winchcombe
Vandaag hebben we veel schaapjes geteld. Neen, tijd om te slapen hadden we niet, want we hebben zo'n 19 km afgestapt vandaag, verdeeld over twee wandelingen. Deze morgen wandelden we van Snowhill, over Stanton en Stanway terug naar Snowhill, waar Oes Nest op ons stond te wachten. We voelden ons opnieuw in het dorp van de Hobbits. Na een deugddoende tas tomatenroomsoep, zakten we af naar Winchcombe, waar we nog eens kleinere wandeling maakten, onder andere langs Sudeley Castle.
We werden gespaard van nattigheid. Deze voormiddag liet de zon zich vaker zien dan tijdens de namiddag, maar de afwisseling van wolken en zon toverde mooie vlekken over de velden die vol liepen met schapen. De kleintjes krijgen een nummer, zodat we de tel niet zouden kwijtraken.
De public footpaths zijn een zegen in Engeland en brengen je langs plekjes die je anders niet zou durven bewandelen.
Voor vanavond staan quiche en pies op het menu, gekocht in een plaatselijke foodstore. We waren eerst van plan om een restaurantje op te zoeken, maar we vertoeven zo graag in Oes Nest des avonds.
Donderdag 10 april Follly Farm Camping
In de aanloop naar Pasen, hadden we vandaag onze kleine calvarietocht. Ik had voor vandaag een kleine camping gepland, maar die bleek niet zo gemakkelijk te vinden als gedacht. Via Upper Slaughter, waar je met een camper eigenlijk niet naartoe kan, maar wij deden het toch, reden we naar Bourton-on-the-Water. We zagen het stadscentrum drie keer op zoek naar de camping, waar we geen adres van hadden. Toen ik eindelijk internet had via WIFI, kon ik de juiste plaats situeren met de hulp van Google Maps. Een lieve mevrouw had ons reeds willen helpen en Sabrina overviel een oudere heer die ons wel de juiste richting had uitgestuurd, maar wij slaagden er toch in om de verkeerde weg te nemen.
Toen we dan na vele kilometer rondrijden op de kleine camping arriveerden, reed ik de grasvlakte op, een daad waar ik onmiddellijk spijt van zou krijgen, wat de voorwielen draaien als een bezetene in het rond, zonder grip. We get stuck, met andere woorden. De eigenares was niet aanwezig, maar een andere dame probeerde ons toch los te duwen samen met Sabrina, een poging die gedoemd was om te mislukken. Gelukkig was een man even verder aan de slag met een boomzaag en die kreeg ons in een mum van tijd terug op vaste grond. Ik sta nu half in het gras, half op de weg, zodat ik morgen geen problemen verwacht.
De fietsen vonden een meter lager ook vaste grond en met onze bicycles reden we de weg terug naar Bourton-on-the-Water, voor de vierde keer vandaag. Bourton wordt ook wel het Venetië van de Cotswolds genoemd, een titel die blijk geeft van veel fantasie. Zoals vaak maakt het toerisme veel stuk, ook hier.
Lower Slaughter en Upper Slaughter waren wel de moeite van onze trip waard. Via wat omwegen bereikten we na 30 km terug Oes Nest.
De zon probeert zich te laten zien en slaagt daar regelmatig wel in, maar wolken steken vaak een dikke stok voor de zon.
Vrijdag 11 april Painswick
Nog twee keer slapen en twee afleveringen van Harry Potter en we moeten terug naar huis. Jammer, maar we keren zeker nog terug naar deze mooie Cotswolds.
Cheltenham is als oude kuuroord vooral een inkoopstad. Ik heb er twee paar Clarksschoenen gekocht, net op tijd, want mijn oud paar was versleten, het paar dat we een paar jaar geleden kochten in Canterburry. Clarks zijn hier merkelijk goedkoper dan bij ons, zeker als je er nog eens korting bovenop krijgt.
Gloucester was wel de moeite waard met een pracht van een kathedraal die onder andere gebruikt werd in ... jawel, Harry Potter. De omgeving van de dokken kon ons ook bekoren, die op een stijlvolle manier nieuwe bestemmingen kregen.
We staan nu op een parking bij de kerk van Painswick, waar we nog een wandeling maakten in de omgeving van zo'n zes kilometer. We rekenden even uit dat we vandaag toch opnieuw zo'n 15 km gewandeld hebben.
Deze avond gaan we uit eten. Nu genieten we van de aperitief in Oes Nest.
Vandaag hebben we veel schaapjes geteld. Neen, tijd om te slapen hadden we niet, want we hebben zo'n 19 km afgestapt vandaag, verdeeld over twee wandelingen. Deze morgen wandelden we van Snowhill, over Stanton en Stanway terug naar Snowhill, waar Oes Nest op ons stond te wachten. We voelden ons opnieuw in het dorp van de Hobbits. Na een deugddoende tas tomatenroomsoep, zakten we af naar Winchcombe, waar we nog eens kleinere wandeling maakten, onder andere langs Sudeley Castle.
We werden gespaard van nattigheid. Deze voormiddag liet de zon zich vaker zien dan tijdens de namiddag, maar de afwisseling van wolken en zon toverde mooie vlekken over de velden die vol liepen met schapen. De kleintjes krijgen een nummer, zodat we de tel niet zouden kwijtraken.
De public footpaths zijn een zegen in Engeland en brengen je langs plekjes die je anders niet zou durven bewandelen.
Voor vanavond staan quiche en pies op het menu, gekocht in een plaatselijke foodstore. We waren eerst van plan om een restaurantje op te zoeken, maar we vertoeven zo graag in Oes Nest des avonds.
Donderdag 10 april Follly Farm Camping
In de aanloop naar Pasen, hadden we vandaag onze kleine calvarietocht. Ik had voor vandaag een kleine camping gepland, maar die bleek niet zo gemakkelijk te vinden als gedacht. Via Upper Slaughter, waar je met een camper eigenlijk niet naartoe kan, maar wij deden het toch, reden we naar Bourton-on-the-Water. We zagen het stadscentrum drie keer op zoek naar de camping, waar we geen adres van hadden. Toen ik eindelijk internet had via WIFI, kon ik de juiste plaats situeren met de hulp van Google Maps. Een lieve mevrouw had ons reeds willen helpen en Sabrina overviel een oudere heer die ons wel de juiste richting had uitgestuurd, maar wij slaagden er toch in om de verkeerde weg te nemen.
Toen we dan na vele kilometer rondrijden op de kleine camping arriveerden, reed ik de grasvlakte op, een daad waar ik onmiddellijk spijt van zou krijgen, wat de voorwielen draaien als een bezetene in het rond, zonder grip. We get stuck, met andere woorden. De eigenares was niet aanwezig, maar een andere dame probeerde ons toch los te duwen samen met Sabrina, een poging die gedoemd was om te mislukken. Gelukkig was een man even verder aan de slag met een boomzaag en die kreeg ons in een mum van tijd terug op vaste grond. Ik sta nu half in het gras, half op de weg, zodat ik morgen geen problemen verwacht.
De fietsen vonden een meter lager ook vaste grond en met onze bicycles reden we de weg terug naar Bourton-on-the-Water, voor de vierde keer vandaag. Bourton wordt ook wel het Venetië van de Cotswolds genoemd, een titel die blijk geeft van veel fantasie. Zoals vaak maakt het toerisme veel stuk, ook hier.
Lower Slaughter en Upper Slaughter waren wel de moeite van onze trip waard. Via wat omwegen bereikten we na 30 km terug Oes Nest.
De zon probeert zich te laten zien en slaagt daar regelmatig wel in, maar wolken steken vaak een dikke stok voor de zon.
Vrijdag 11 april Painswick
Nog twee keer slapen en twee afleveringen van Harry Potter en we moeten terug naar huis. Jammer, maar we keren zeker nog terug naar deze mooie Cotswolds.
Cheltenham is als oude kuuroord vooral een inkoopstad. Ik heb er twee paar Clarksschoenen gekocht, net op tijd, want mijn oud paar was versleten, het paar dat we een paar jaar geleden kochten in Canterburry. Clarks zijn hier merkelijk goedkoper dan bij ons, zeker als je er nog eens korting bovenop krijgt.
Gloucester was wel de moeite waard met een pracht van een kathedraal die onder andere gebruikt werd in ... jawel, Harry Potter. De omgeving van de dokken kon ons ook bekoren, die op een stijlvolle manier nieuwe bestemmingen kregen.
We staan nu op een parking bij de kerk van Painswick, waar we nog een wandeling maakten in de omgeving van zo'n zes kilometer. We rekenden even uit dat we vandaag toch opnieuw zo'n 15 km gewandeld hebben.
Deze avond gaan we uit eten. Nu genieten we van de aperitief in Oes Nest.
Zaterdag 12 april Castle Combe
Onze laatste wandeling in de Cotswolds zit erop. We hebben veel plezier gehad aan ons boekje "50 Walks in the Cotswolds". Er staan niet alleen prachtige wandelingen in, maar bij elke wandeling staat ook minstens één parking vermeld en daar hebben we regelmatig gebruik van gemaakt om te overnachten, ook zo vandaag, hoewel het de bedoeling was om op een camping te overnachten in Chippenham, hier niet ver vandaan.
Deze nacht sliep ik niet zo goed omdat het bloed teveel naar mijn hersenen stroomde omdat Oes Nest schuin stond en ik raak zo al niet gemakkelijk in slaap, als mijn hersenen dan nog eens van zuurstofrijk bloed worden voorzien...
Bilbury was klein maar fijn. De omgeving van de forellenkwekerij en het hotel The Swan mogen er best zijn.
Cirencester, de hoofdstad van de Cotswolds, is een bezoek meer dan waard. Enkele jaren gelegden kochten we een reisgids van deze streek voor een halve euro op een rommelmarkt, maar we hebben er veel gebruik van gemaakt. Ook de mooie stadswandeling hier, kwam uit dit dertig jaar oude boekje.
Castle Combe ligt aan de rand van de Cotswolds en dat merk je aan de huizen, hoewel we ons opnieuw in een tekening van Anton Pieck waanden ('t moeten niet altijd de Hobbits zijn). De laatste wandeling was de minste van de verzameling, maar het sloot ons bezoek aan de Cotswolds op een waardige manier af.
Morgenochtend bezoeken we nog Chippenham en daarna trekken we in één keer door naar Dover. Hopelijk kan ik nog de laatste 40 km meepikken van de helleklassieker.
Vanavond staat pasta met zalm op het menu. Oh ja, gisterenavond hebben we uitmuntend gegeten voor niet zo veel geld.
Zondag 13 april Dover
Terwijl we in lane 96 staan te wachten om rond 16u45 in te schepen, tik ik mijn laatste verslag van een prachtige reis in Engeland.
Deze morgen bezochten we nog Chippinham, een klein stadje dat we toch even moesten van proeven.
De weg naar Dover over zo'n 250 km was behoorlijk druk, zeker rond Londen. Rond Londen is niet hetzelfde als rond Brussel. Het duurt wel een uurtje voor je errond bent.
Rond 15 u zette ik Oes Nest aan de kant op 5 mijl van Dover om de laatste 60 km van Parijs-Roubaix te bekijken. We zagen een mooie en spannende wedstrijd met een verrassende maar mooie winnaar.
We komen aan in Calais rond 19u15 continentale tijd.
Wat hebben we onthouden van deze reis?
- Links rijden is helemaal geen zo'n probleem. Het is alleen wat opletten bij in- en uitritten dat je de juiste kant kiest.
- Je rijdt sneller een rond punt op dan bij ons of in Frankrijk. Ook hier is het wat opletten geblazen. Sommige ronde punten hebben zelfs verkeerslichten en dat is vreemd voor ons. Voor de rest, als je onthoudt dat alle verkeer eerst van rechts komt, geraak je weinig in de problemen.
- De mensen zijn ontzettend vriendelijk. Regelmatig werden we aangesproken of ze ons konden helpen.
- We zagen veel dode dieren langs de weg liggen: patrijzen, vossen, egels en een dier dat we niet kunnen thuis wijzen.
- De snelwegen zijn zeer goed bewegwijzerd en vergelijkbaar met België. De secundaire wegen zijn vaak smal en de bermen zijn soms stuk gereden. Met de mobilhome kan je zelden even aan de kant staan, want holle wegen zijn hier schering en inslag.
- Tot slot is het een wondermooi land, met sprookjesachtige dorpen en een paradijs voor de wandelaar. Met de fiets is het voor ons doen, minder te doen, maar waren toch blij dat we ze mee hadden.
- Engeland is geen camperland, maar we hebben toch veel vrij gestaan op openbare parkings waar bijna altijd een openbaar toilet is te vinden. Om water te tanken, moet je wel een camping opzoeken.
- Zo, rest nu nog mijn foto's te ordenen en op de juiste plaats tussen de blogs te deponeren en we kunnen weer uitkijken naar onze volgende reis.
