2020 Liège - Andenne epiloog

Ik heb de twee blogs aangevuld met enkele links.

Het gedeelde fotoalbum is nu ook te bekijken. 

Thieu

Onze filosofie indachtig: eerst de omgeving verkennen voor we verder trekken, zocht ik gisterenavond of er een aanraderwandeling beschikbaar was in de omgeving.  We wilden vandaag vooral een pittige wandeling maken en om daarvoor 56 km om te rijden naar Dinant vonden we wat ver.  Routeyou presenteerde een viereneenhalfsterren wandeling in de omgeving van Andenne, zo'n 7 km van onze overnachtingslocatie waar we een rustige nacht hadden doorgebracht.  We werden wakker met de zon die scheen door de plexieramen van onze slaapkamer, een godsmomentje, met zicht op de Maas waar veletonners langs voeren.

Andenne bezit twee soorten parkeerplaatsen: met schijf of betalend.  De schijf was geen optie, want onze wandeling zou met zijn twaalf kilometer meer tijd in beslag nemen dan twee uur.  Ik parkeerde Oes Nest dan maar langs de kerk van de heilige Begga, die nodig een restauratiebeurt moet krijgen, want de omgeving was met dranghekkens afgezet tegen vallende brokstukken.  

Het werd inderdaad een pittige wandeling waarin heel wat hoogteverschillen moesten overwonnen worden, maar de sterren klopten, we waren blij dat we niet naar Dinant afgezakt waren.  Andenne en omgeving zijn zeker een stop waard.  Het weer was ons ook goed gezind, want de zon was meestal van de partij hoewel een koude wind die probeerde weg te blazen.

Om weg naar Thieu, onze camperplaats voor vannacht, begon het wel wat te miezeren, zoals voorspeld.  We staan opnieuw bij de jachthaven met zicht op de scheepslift van Thieu, die ik vorige keer met mijn drone verkende.  Nu zit ik liever binnen, want het begint steeds meer te spetteren op ons dak.  Vanavond schuiven we twee quiches en een tarte flambée in ons oventje.  Morgenochtend weer naar huis, met het mooie vooruitzicht om Ayco en de dochters weer te zien.

Later vul ik de blogs nog aan met wat links en meer foto's.

Huy

Eindelijk mochten we farao winter dan toch de hand schudden vandaag, dit om in het thema te blijven.

Derde keer, goede keer.  Zeven weken werken zaten er tussen kerst- en krokusvakantie.  Ik keek er dus wel naar uit om enkele dagen te Oes Nesten.  Zonder afspraak met Sabrina begon ik met de eerste voorbereiding: de Franse Ardennen, een streek die we nog met onze caravan verkend hadden.  Maar bij het vastleggen van camperlocaties bleken er sommige afgesloten te zijn door de hoge stand van la Meuse, met overstromingsgevaar tot gevolg.  Changement de decor: les plus beaux villages de Wallonies.  Maar de weersvooruitzichten werden met het naderen van de krokusvakantie slechter en slechter.  Toen ik Sabrina zei dat het weinig zin had om te wandelen in deze februaarse buien, zag ik een pak van haar hart vallen, maar niet weggaan was voor mij geen optie.  We hadden vroeger geopperd om in Luik de tentoonstelling te bezoeken Ceci n'est pas un corps, met hyperrealistische beelden, gecombineerd met een expositie rond Toetachamon in de kelders van het station Guillemins.  Vandaag zou een regenachtige dag worden, dus dit was haalbaar.  Voor morgen voorspelden ze de beste dag van de week (wat ondertussen reeds negatief gewijzigd is) zodat we Dinant via een wandeling van 9 km konden verkennen.  Zo stelde ik mijn derde voorbereiding samen voor deze krokusvakantie.

We vertrokken gisteren na een bezoekje aan mijn moeder naar Lens Saint Remy.  Waze stuurde me over de Route de Wallonie, wat 50 km meer was dan langs Brussel.  De GPS-coördinaten leidden me na twee uur en een kwart naast een kerkje, maar vlakbij een weg waar toch wat verkeer langs reed.  Foto's toonden een parking zodat we na de boterhammetjes eventjes de omgeving te voet verkenden en inderdaad een parking vonden wat dieper naast een oud begijnhof, nu omgetoverd tot een pittoreske woonzone met de naam "Le Carmel".  Het was er inderdaad rustig overnachten, maar pottenkijkers waren deze morgen blijkbaar niet gewenst.  Toen ik het hofje wilde verkennen, kreeg ik de weinig verhullende vraag "Vous cherchez quelque chose monsieur?" wat neerkwam op "Je hebt hier niets te zoeken meneer".  Wijle weg naar Liège.  Ik had via het internet twee combitickets gekocht.  Ik had vooraf een parking vastgelegd langs de Maas, maar alles stond vol, zodat we na enige moeite terug afzakten naar de plek achter het station waar we de vorige keer ook onze zeven meter kwijt raakten.  We bleken goed gegokt te hebben, want er was daar plek zat en gratis bovendien.  

Na 25 minuten wandelen bereikten we la Boverie, de locatie waar de hyperrealistische beelden tentoongesteld worden.  We konden een Nederlands gedrukte gids meepikken bij aanvang.  In een zestal zalen, zagen we prachtige creaties van deze beelden, soms ondersteund met een video, zodat we the making of ook konden aanschouwen.  Voor 26,5 euro kan je deze tentoonstelling bezoeken met een B-dagtrip gecombineerd met de trein.  Een aanrader!  Hopelijk kunnen mijn foto's je hiervan overtuigen.

Na een dikke twee uur was het slechts een kwartiertje wandelen tot het prestigeproject van Luik, het station van Calatrava, de Spaanse architect die ook verantwoordelijk is voor de prachtige bouwwerken in Valencia (die trouwens de stad in een diepe financiële crisis dompelden).  Het was er veel drukker dan in la Boverie.  Er wordt met tijdslots gewerkt, maar blijkbaar worden er veel mensen in één slot toegelaten.  Gelukkig kregen we een Nederlandstalige audiofoon mee, want veel bordjes waren in het Frans en het Engels.  Je hoorde Howard Carter die zijn avonturen vertelde die resulteerden in de ontdekking van de graftombe van de Egyptische farao Toetanchamon, die reeds stierf op zijn achttien jaar.  De hele begraafplaats werd minitieus nagebouwd met replicas die in Egypte werden gemaakt.  De tentoonstelling werd verder aangevuld met heel wat wistjedatjes over de farao's.  

We staan nu aan de oevers van de Maas in Huy, een idylisch plekje om te onthouden voor zomerse dagen.  Onderweg sneeuwde het vlokkenstelen, maar ondertussen is het opgehouden en is alle sneeuw reeds verdwenen.

Wat morgen te bieden heeft, weet ik nog niet.  Dinant ligt dieper dan gedacht.  We willen zeker morgen een fikse wandeling maken.  We zien wel wat het weer in petto heeft morgen.