Epiloog

Een geslaagde trip vraagt meestal om een goede voorbereiding.  Wij gebruiken hierbij een aantal vaste bronnen:

• Reisroutes
• Natuurpunt
• Fietsknooppunten
• Wandelknooppunten
• Commerciële uitgaven met reistips, wandel- en fietsroutes, gekregen van onze kinderen
• Toeristische websites van de streek die we bezoeken

Vandaag was de app van Natuurpunt onze gids voor een prachtige wandeling doorheen de polders van Hoboken.  Het weer was zalig, de natuur maakte ons gelukkig, ideaal voor een eindejaar dus.  Je staat er niet bij stil dat de aarde die werd uitgegraven bij de bouw van de Kennedytunnel, een bestemming moet krijgen, de polders in Hoboken werden ermee opgehoogd en de natuur kreeg er vrij spel onder begeleiding van vrijwilliger van Natuurpunt.  De wandelingen van Natuurpunt zijn steeds toppertjes, vandaag was het niet anders.  Een plek om terug te komen als de natuur uit zijn winterslaap is ontwaakt.  In de winter kan je er soms het ijsvogeltje spotten, maar de waterpartijen zagen er levenloos uit.

We hebben er weer een geslaagde driedaagse opzitten, op naar de volgende...

De foto's

Antwerpen

Gent, Raversijde, Oostduinkerke en nu Antwerpen.  Schijnbaar is er geen verband tussen deze locaties, maar we bezochten op deze vier plekken een fototentoonstelling van Stephan Vanfleteren.  In het FoMu (FotoMuseum) loopt momenteel een overzichtstentoonstelling van de foto's van deze wereldberoemde fotograaf in Vlaanderen.  De dame aan de balie maakte me er nonchalant op attent dat ik nog steeds een lerarenkaart van 2018 gebruikte, maar ze maakte er verder geen probleem van om mij drie euro korting te geven op de gebruikelijke prijs  van €10.  We fietsten van de camperplaats Vogelzang naar de Waalse kaai, zo'n drieënhalve kilometer ver.  Thuis was er even onenigheid: Sabrina wilde de afstand overbruggen met de tram, maar het droge weer deed haar overstag gaan.
De tentoonstelling demonstreert het talent van Vanfleteren die thuis is in elke vorm van fotografie, van fotojournalisme tot portretten.  De fotograaf spreekt veel liefhebbers aan, want het was behoorlijk druk in het museum.
Na ons bezoek van een dik anderhalf uur, maakten we nog een wandeling tot aan de Grote Markt en terug via een beschrijving uit één van de vele gidsen die we van onze meisjes kregen in het verleden.  We hebben het niet geprobeerd, zeker met mijn rug, maar je kon over de koppen lopen in Antwerpen.  Blijkbaar lagen nog niet alle cadeautjes onder de kerstboom voor oudejaarsavond, want velen liepen met een tas rond met reclame op van parfum, kledij of elektro.
We hadden vooraf afgesproken om iets in 't Stad te eten, maar alles zat eivol en eigenlijk wilden we beiden liever een Oes Nestje doen.  We vonden de nodige ingrediënten in een Carrefour op de terugweg:  Aziatische keuken in de vorm van Thaise scampi's, zoetzure kippenbrokjes en noedels.  Als aperitief kraakten we een fles porto om die te nuttigen met haring in dillesaus op een bedje van Crustini.
De temperatuur is ondertussen behoorlijk gezakt zodat onze gasverwarming op volle petrol draait.
Voor de campervrienden die op mijn blog geabonneerd zijn, ik las dat de camperplaats Vogelzang zou verdwijnen.  Het is een schande dat een stad als Antwerpen de camperplaats niet beter onderhoudt.  Maar voor €10 in het laagseizoen mogen we niet klagen zeker?

Willebroek

De kernwoordenronde uit de Slimste Mens: Tomorrowland, steenbakkerijen, Rupel en stam.  Brand er een lichtje?  Boom,  de streek met het hoogste zelfmoordcijfer van Vlaanderen, volgens psychiater Dirk De Wachter, zelf afkomstig uit Boom.  We parkeerden Oes Nest op parking 2 van het provinciaal domein de Schorre.  Parking 1 was verboden voor campers, dat leerde ik via Streetview van Google Maps thuis.
Gisteren verlieten we onze hometown rond vier uur.  We hielden halt in Waasmunster, een vertrouwd plekje die we vaak de vrijdagavond aandoen om de eindeweeksverkeersdrukte te vermijden rond Antwerpen.  Sabrina zocht voor anderhalf uur haar bedstee op, terwijl ik startte met een nieuw e-boek: Contract van Lars Kepler, het psudoniem van een Zweeds schrijverskoppel.  Rond halfnegen schakelden we over naar de voorlaatste aflevering van London Kills, een Canvasserie van enkele weken terug die we op de laptop bekeken.  Deel 2 was er voor Sabrina te veel aan, ze was opnieuw vertrokken naar dromenland.
Deze morgen schrok ik wakker bij de aanblik van mijn telefoon dat het reeds 9u10 was.  Ik had de verwarming horen aanslaan om 7u45, maar was toen blijkbaar opnieuw vertrokken naar dezelfde bestemming van Sabrina.
Na een portie rozijnenstuutjes hadden we voldoende energie ingeslagen voor een wandeling van 8,4 km met als startpunt de Schorre.  We wandelden een hele tijd langs de Rupel en zag her en der schoorstenen als laatste getuigen van een vergane glorie.  De streek is een aaneenschakeling van kleiputten, waarvan velen in het verleden opgevuld werden met afval, om daarna met een nieuwe aardelaag de bodem te vormen voor jonge bomen.  Daarom kregen we bij een oriëntatietafel nog weinig te zien van de streek, omdat het vergezicht geblindeerd werd door de vele jonge bomen.  Ook asbest had zijn weg gevonden onder de grond, maar we werden gewaarschuwd om die omgeving te mijden.  De bewoners in de omgeving wachten reeds 35 jaar op de beloofde sanering van die verontreinigde kleigrond.
In de Schorre werden we verrast door de reuzentrollen van Thomas Dambo, die we leerden kennen in de omgeving van Kopenhagen in Denemarken tijdens onze reis in 2017.  We hadden er toen speciaal een fietstocht aan gewijd.  De kunstwerken van Dambo zijn sedert de zomer van 2019 ook te bezichtigen in de Schorre.  We warmden ons aan een soepje en chocomelk in een klimparadijs om daarna het domein verder te verkennen, zodat er uiteindelijk 11,50 km op de teller van mijn uurwerk stonden of 1999 kilocalorieën.  Ik liep daarna een rondje rond Oes Nest om een effen getal te krijgen.
We staan ondertussen op de drassige parking van het Blosocentrum van Willebroek om er te overnachten.  Twee quiches steken omenteel in ons oventje, samen met wat aperitiefhapjes. Het werd een mooie dag met aangenaam wandelweer.   Hopelijk krijgen we morgen koekjes van hetzelfde deeg.  Tot zolang genieten we van de Classics top 1000 op Radio 2.