Donderdag 26 december
2013 Orange
Met nog 400 km voor de bumper, besloten we onze wekker te
zetten om 8u. 75 minuten later
vertrokken we richting een naftepomp om onze brandstoftank van voeding te
voorzien. In Lyon kwamen we even vast te
zitten in een bouchon, maar lang stilstaan zat er gelukkig niet in. Om half drie settelden we ons bij de Arc de
Triomphe van Orange. Sabrina wist me
reeds te gidsen dat Orange niet groot was en een stadswandeling bevestigde
dit.
In heel de wereld zijn er nog drie volledig bewaarde
amfitheaters van de Romeinen te bezichtigen, Orange heeft er één van. Met een audiogids kwamen we meer te weten
over de geschiedenis van dit door UNESCO bewaard werelderfgoed. De band met de prinsen van Orange-Nassau werd
ons ook duidelijk, want in de jaren 1600 bleek Orange een deel van Holland
geweest te zijn.
Vanavond staat kaasfondue op tafel en daarna trekken we nog
eens de binnenstad in om van de kerstverlichting te genieten.
Vrijdag 27 december
2013 Avignon
Avignon bezoeken in de winter is een hele verademing. Ik heb er ooit opgetreden op de trappen van
het bisschoppelijk paleis (als gast van een straattheatermaker welteverstaan). Vandaag hebben we slechts één menselijk
standbeeld gezien. We maakten met de
ANWB-gids in de hand een mooie wandeling in en rond de stad. In Orange waren bijna alle restaurants
gesloten, in Avignon is dit gelukkig
niet het geval, want we willen vanavond uit eten gaan. Op weg naar Avignon konden we een blik werpen
op de Mont Ventoux, maar die staat deze vakantie niet op ons programma.
Rond 13u waren we terug met onze fietsen bij de mobilhome
die op een camperplaats staat aan de recheroever van de Rhône. Het staat er momenteel vol.
In de namiddag zakten we af naar Villeneuve d'Avignon, een
stad die ook aan de recheroever is gelegen en bedoeld was als tegengewicht voor
Avignon. Philippe le Bel - onze Filips
de Schone, geboren in Brugge - pootte hier een vesting neer als concurrent van
Avignon. We brachten er een bezoek aan
het Fort Saint-André met mooie vergezichten op Avignon en de omgeving. Hoewel het hartje winter is, voelden we er
toch de Provencaalse sfeer hangen. Het
zonnetje deed trouwens aardig zijn best en onze jas werd rond onze buik
geknoopt.
Ondertussen zijn we terug voor de aperitief en genieten van
JoeFM's Top 2000. Radio 2 kan ik vreemd
genoeg niet ontvangen.
Deze avond kijken we naar aflevering 3 van Broen 2 of the
Bridge een Deens-Zweedse thrillerserie.
Morgen hopen we aan te komen in de culturele hoofdstad 2013 van Europa:
Marseille.
Zaterdag 28 december
2013 Nabij Cassis
Marseille was niet de verwachte topper, maar avontuurlijk
was het wel vandaag. Onze dag bestond
grotendeels uit zoeken. Het begon met de zoektocht naar een
parkeerplaats in de oude stad van Marseille.
Marseille behoort tot de grootste steden van Frankrijk. De oude stad is gelukkig niet zo groot. Maar elke centimeter parkeerplaats was
ingenomen. Ik gokte op de oude
haven, vaak vind je daar mobilhomes,
maar in Marseille niet. Daarom besloten
om een camperplaats op te zoeken zo'n 9 km van het centrum. Eerst moesten we een calvarietocht ondergaan
door het centrum, maar al bij al, verliep de route naar de camperplaats zonder
veel files. Alleen jammer dat de
camperplaats gesloten was in de winter.
We haalden dan maar onze fietsen van de fietsenstalling om terug te
keren naar het oude centrum. Dit was
onze tweede zoektocht die langs de Middellandse zee liep, een veel te grote
omweg zoals achteraf bleek, maar zo hadden we dit ook gezien. Na drie kwartier trappen eindigden we terug
in de oude haven.
Met het Globusboekje in de hand was het weer zoeken om de
stadswandeling tot een goed einde te brengen.
Dat lukte deels, maar we hebben wel kunnen proeven van deze stad. Marseille is in 2013 culturele hoofdstad van
Europa en het is te merken. De stad viel
zeker niet tegen.
Rond 16u keerden we met onze fietsen terug naar de
mobilhome. Net na de start werden we
getrakteerd op een douche hemelregen die de hele binnenstad in een mum van tijd
blank zette. Gelukkig konden we net op
tijd schuilen, maar we waren toch behoorlijk nat.
We waagden de gok om een slaapplaats te vinden op weg naar
Cassis en de goden waren ons goed gezind.
We staan nu langs de klim naar Cassis dat we morgen hopen te
bezoeken. We zitten nu een dag voor op
ons schema, maar dat is erg.
Zondag 29 december
2013 Nabij Cassis
Cassis kan je niet met de mobilhome bezoeken. Daarom lieten we de mobilhome achter aan de
rand en zakten te voet af naar de binnenstad.
Een dichter heeft ooit geschreven dat wie Parijs en Cassis niet heeft
gezien, niets heeft gezien. 't Is een
tikkeltje overdreven, maar Cassis is zeker de moeite van een bezoekje
waard. We maakten een wandeling langs de
haven waar er toch opvallend veel volk op de terrasjes zat te genieten van de
zon, die gelukkig weer van de partij was.
Nadat we onze eerste selfie genomen en verstuurd hadden naar de
dochters, keerden we terug en vonden na wat zoekwerk onze mobilhome terug.
In de namiddag keerden we een tiental kilometer terug om een
wandeling te maken naar één van de calanques, inhammen uitgeschuurd door de zee
in het land. We vonden eerst niet de
start van onze wandeling, maar toevallig ontdekten we wel zo onze
overnachtingsplaats voor vanavond.
Even verder hadden we meer prijs en sloegen we een kleine
bergweg in waar nauwelijks twee auto's elkaar konden schranken. Daarom lieten we na een paar kilometer de
mobilhome achter langs de weg en gingen te voet verder. Al bij al hebben we zo drie uur flink gestapt
tot aan een kleine temidden de rotsen.
Toen we terugkeerden, reden we voorbij onze
overnachtingsplaats en zakten zo terug af naar Cassis. Toen ik een inham zag langs de weg, draaide
ik de mobilhome in twee keer, maar even verder werden we door de politie aan de
kant van de weg gezet met de mededeling dat we over een witte lijn hadden
gereden en dit normaal 130 euro zou kosten plus drie strafpunten op mijn
rijbewijs. Als buitenlander konden ze
geen punten aftrekken en even later kreeg ik te horen dat ik voor één keer ook
geen boete moest betalen. We bedankten
de politie uit de grond van ons hart en keerden voorzichtig op onze stappen
terug naar onze overnachtingsplaats.
Maandag 30 december
Londe
Volgens onze voorbereiding stond Hyères vandaag als
eindbestemming. De weg ernaar toe was
langzaam, kronkelig en vaak smal. We
deden zo'n twee uur over net geen tachtig kilometer. We werden ook nog eens door Toulon gestuurd,
een stad die groter was dan verwacht.
Bij aankomst bleek de camperplaats in Hyères niet zo leuk te zijn. De plaats waar we onze doos kon lozen was
vies en niet onderhouden. We besloten
verder door te rijden naar Londe waar ook een camperplaats is. Het is hier heel wat mooier staan, weliswaar
langs een weg, maar ik hoop dat er vannacht weinig verkeer zal zijn.
Met onze stalen ros fietsten we daarna naar Cabasson
doorheen een heuvelachtig, maar prachtig landschap. We trapten langs mooie wijndomeinen. Op het strand slaagden we er zelfs in om een
stranduiltje te knappen onder een deugddoend winterzonnetje. We zagen zelfs twee jongeren in zwempak
genieten van de Middellandse zee.
De terugweg verliep makkelijker dan verwacht en na zo'n
achtenentwintig kilometer waren we terug bij Oes Nest.
Vanavond staat wok op tafel.
Ik hoor net op JoeFM dat het weer in België wisselvallig blijft. Aaahh, konden we maar als die Belgische
gepensioneerde postbode die naar hier verhuisde, blijven genieten van dit
uitstekende klimaat.
Dinsdag 31 december
3013 St-Raphaël
De laatste dag van 2012 zit er bijna op. Nog zes uur en veertig minuten en 2014 is een
feit. We drinken nu het oude jaar uit
met een St-Raphaël in St-Raphaël. We
staan bij de haven op een openbare parking.
Alle plaatsen zijn bezet, maar wij hadden ons plekje reeds bemachtigd
even na de middag.
De route van Londe naar hier was een lust voor het oog. We reden langs wijnvelden, kronkelden ons
doorheen een bergpas, genoten van een azuurblauwe zee tot we vanaf St-Maxime tot
St-Raphaël in druk verkeer terecht kwamen.
In de namiddag fietsen we eerst richting St-Maxime om daarna
te voet de Romeinse stad Fréjus te verkennen.
Om 23 uur is er een klank- en lichtspektakel in
St-Maxime. Tot die tijd drinken we op de
gezondheid van onze vrienden en eten warme en koude hapjes. Om middernacht wordt het nieuwe jaar
ingeschoten met vuurwerk.
Woensdag 1 januari
2014 Abbaye de Thoronet
Vandaag was een behoorlijk lastige dag, zowel voor onze
mobilhome als voor mij. We hebben enkele
bergdorpen bezochten en de hele weg tot waar we nu staan - bij de Abdij van
Thoronet - was een verzameling van tientallen haarspeldbochten. Je moest gefocust blijven.
Eerst nog even over gisterenavond. Het spektakel dat Saint-Raphaël aanbood aan
zijn gasten was grandioos. Het begon met
een voertuig waarop een metalgroep stond.
Even later kwam er een drumband bij om te eindigen met een operazangeres
en allerlei klassieke snaarinstrumenten die hoog boven het publiek gingen aan
een enorme kraan. Het samenspel van deze
drie groepen groeide uit tot een climax om te eindigen met mooi vuurwerk na
middernacht.
Onze bergdorpen dan. In
Fayence ledigden we onze doos en vulden onze watervoorraad aan. Fayence is uiterst mobilhomevriendelijk, want
je mag op elke parking overnachten. De
stad is ook een bezoek waard en wij deden dit met een winterzonnetje aan onze
zijde. Het was toen nog niet koud, maar
dit zou gedurende de dag veranderen.
Toen kwam Callian aan de beurt en dit was het mooiste dorp
op onze dorpenroute vandaag. Heel
verzorgde straten en huizen uit een ver Middeleeuwen, met mooie vergezichten.
De weg naar Mons was lang en achteraf gezien minder de
moeite waard. Je krijgt er wel een
prachtig panaroma op de Côte d'Azur en bij helder weer zie je Cannes, Fréjus en
zelfs de Italiaanse kust, maar de wolken waren ondertussen dichtgepakt en er
zat regen aan te komen. Op de marktplaats ontdekten we dat we vroeger hier nog
geweest waren.
Het volgende dorp, Bargamon lieten we links of rechts
liggen, hoe je het bekijkt, en zakten af naar Darguignan in de hoop er LPG te
kunnen tanken, wat ijdele hoop bleek. De
pomp was afgesloten op nieuwjaardag.
Hopelijk vallen we niet zonder verwarming. Darguignan is misschien wel aangenaam in de
zomer, maar vandaag - op een koude en grauwe winterdag - konden we er niet van
genieten.
Via de laatste haarspeldbochten bereikten we de abdij van
Thoronet, die we misschien morgen bezoeken, afhankelijk van het weer, want ook
voor morgen wordt regen voorspeld. Ik
ben in elk geval blij dat ik na twee vruchteloze pogingen toch een plaatsje
vond op de parking waar ik ontvangst heb, want ik wil de grappen en grollen van
Geert Hoste meemaken vanavond.
Donderdag 2 januari
2014 Tholonet
Gezondheid, ik ben vandaag jarig. Ik werd er deze morgen mee wakker gekust door
Sabrina. Ondertussen had het de hele
nacht met tussenpozen geregend en het zag er niet naar uit dat het snel beter
zou worden. Het bezoek aan de
cisterciënzerabdij van Thoronet was betalend.
Omdat nog een abdij op onze route lag, besloten om voor die tweede te
gaan.
Brignoles was onze eerste stopplaats en het stadje bekoorde
ons onmiddellijk heel wat meer dan Draguignan.
Het was er veel properder en ademde die Middeleeuwse sfeer uit die we
gisteren ook proefden in enkele van de bergdorpen.
Sainte-Masimin is zeker ook een stop waard. Rond de basiliek aldaar heeft zich een heel
charmant dorp ontwikkeld, waar het gezellig kuieren is, met verschillende
marktjes waar in het midden een plataan werd neergepoot.
We staan nu in Tholonet, een plaatsje ontdekt via één van
onze boeken die we mee hebben. Het was
een beetje riskie om kwart voor vier nog een wandeling te starten, zonder kaart
en in de middle of nowhere, maar de wandeling is bijzonder goed meegevallen en
was ook goed bewegwijzerd. We kwamen bij
de barrage van het meer van Zola en we kregen af en toe een mooi zicht op het
gebergte van de Mont Victoir.
Sabrina maakt ondertussen de hapjes klaar voor bij den
aperitief om mijn verjaardag in het nat te zetten. Morgen wordt waarschijnlijk onze laatste dag
en keren we reeds een stuk terug langs de beroemde N7.
Vrijdag 3 en zaterdag
4 januari 2014
Twee dagen ineens, dat betekent meestal dat we de terugweg
hebben aangevat en dat klopt ook deze keer.
Gisterenmorgen bezochten we nog eerst Aix-en-Provence, de hoofdstad van
de Provence. We raakten onze wagen niet
kwijt in het centrum en zochten daarom een plek buiten het centrum om met de
fietsen terug te keren. Het miezerde
jammer genoeg in 't begin van onze wandeling, maar gaandeweg werd het weer beter
en de zon liet zich zelfs schuchter zien.
Het atelier van Cézanne was jammer genoeg gesloten, maar de rest van de
stad kon ons zeker bekoren.
Op de terugweg stopten we nog even in Vernègues omdat daar
begin 1900 een aardbeving het dorp in puin had herschapen en men dit dorp niet
meer terug heeft opgebouwd. De omgeving
was een stop waard.
De rest van de weg verliep langzaam over de Nationale zes
tot iets voor Lyon. We vonden er nog een
leuke laatste stopplaats. We sloten de
avond avond met de laatste twee afleveringen van The Bridge seizoen 2. Het einde laat niet in zijn kaarten kijken of
er nog een derde seizoen komt. We hopen
het alvast. (Ondertussen vond ik reeds op het net dat men bezig is met seizoen
3)
We vertrokken deze morgen terwijl de weergoden emmers
regenwater over ons uitgoten, maar tegen de middag klaarde het weer op. Onze GPS stuurde me vreemd genoeg na Lyon
richting Parijs in plaats van Reims. Het
was te laat om nog terug te keren en we reden dan maar verder. De rekening was wel merkelijk duurder dan
tijdens de heenreis.
Tegen 18u waren we terug thuis en sloten traditiegetrouw af
in onze friettent. Op de teller stonden
er 2660 km. We stijgen dus boven de
geschatte 10 000 km die we per jaar met Oes Nest zouden rijden volgens de
verzekering.
Het is weer eens een mooie reis geworden. Het weer is jammer genoeg niet altijd geweest
wat het was de vier weken voor we vertrokken, maar de regen viel vooral 's nachts. Verder ben ik heel tevreden over mijn nieuwe
schotel, waarmee we dagelijks ook naar de Vlaamse radio konden luisteren.
