Het meer van Bouzey is een kunstmatig meer dat in 1882 werd aangelegd om le Canal de Vosges te voeden, een waterweg die de Moezel met de Maas verbindt. Dertien jaar later brak de stuwdam met fatale gevolgen voor de streek. Daar is nu niets meer van te merken, op een klein monument na. Vandaag de dag is het een plek waar natuur en toerisme hand in hand gaan, hoewel het er nu opvallend kalm is. Sommige brasseries zijn gewoon gesloten en de zeilschool is dicht.
Met een zeven kilometer lange wandeling rond het meer hebben we alle voorbereidingen voor de reis van vorig jaar ook afgewerkt. We deden langer dan verwacht over de wandelafstand, maar het was een streling voor het (foto)oog. Voor de rest namen we een snipperdag. Ik las deze morgen mijn verhalenbundel Als het bloedt van Stephen King, een aanrader voor wie van het genre houdt, hoewel niet al zijn verhalen met horror te maken hebben. Denk maar aan de groene mijl of Shawshank Redemption.
Dit wordt mijn laatste blog van deze reis. Morgenochtend heb ik beloofd met de fiets om twee bagetten te trappen . Daarna rijden we over Luxemburg terug naar huis, waar we in de loop van donderdag willen aankomen.
We zijn beiden heel tevreden over onze reis. We hebben een aantal jaren Frankrijk links laten liggen (op het Noorden na), maar met de Elzas en de Vogezen vorig jaar en de Franche Comté dit jaar, hebben we opnieuw ervaren hoe verscheiden onze zuiderburen zijn en het is een camperland bij uitstek. We maakten prachtige fiets- en wandeltochten, in de hoogte en op het vlakke. Mijn huisdokter raadde me aan veel te bewegen, ik heb in maanden zo weinig last gehad van mijn rug.
We hebben dit jaar ook ervaren dat weinig voorbereiden ook tot leuke verrassingen kan leiden als je ter plaatse bekijkt wat er valt te beleven.
Ik schrijf deze reisblogs in de eerste plaats voor mezelf omdat ik me daarin jeun, maar ook voor u beste lezer. Laat gerust een korte reactie achter als je een beetje onze blogs hebt gevolgd. Jullie opmerkingen neem ik ter harte. Zo heb ik dit jaar weinig geschreven over drank en eten, hoewel we hier ook dit jaar van genoten. Zo hebben we ook gespreksstof als we elkaar figuurlijk op een afstand van anderhalve meter tegen het lijf lopen. Tot een volgende.
Bemerk de lage waterstand van het meer