Epiloog

Na het laatste avondmaal (broccolipuree met gehaktballetjes in tomatensaus) verkenden we nog even de top van de berg.  Zo stelden we vast dat we op de verkeerde parking stonden.  Ik had er beter mijn blog van 2 oktober 2011 op nagelezen, ik had dan geweten dat je achter de kerk in het donker een prachtig lichtfestijn te zien krijgt.  Dat weten we dan weer voor de volgende keer en misschien is het een tip voor u beste lezer.  Maar het was er wel stil staan voor onze nachtrust.  Ik moest wel even Oes Nest tien meter verplaatsen om ontvangst te krijgen met de schotel.  Zo konden we de avond vullen met één jaar gratis en de night of the proms.
La Boucle au Mont St Aubert is een korte, krachtige maar ook prachtige wandeling, maar je mag niet bang zijn om je schoenen vuil te maken, want sommige stukken zagen eruit als modder(b)(p)aden.  Chapeau voor de joggers die we op onze weg tegen kwamen.   Niet enkel de modder is een struikelblok, maar ook de vele hoogteverschillen.  Maar de schitterende panorama's zijn de beloning die je erbij krijgt.
Tegen half één waren we terug thuis.  Oes Nest kreeg een poetsbeurt van binnen en van buiten, het werk werd traditiegetrouw netjes verdeeld onder elkaar.  Ondertussen staat de camper weer op stal.  Ik twijfelde of ik hem aan de stroom zou hangen, maar ik stelde vast dat alle stopcontacten volzet zijn.

De foto's

Mont Saint Aubert

Ik ga graag terug naar mooie plekken.  De woorden van Michiel Hendrickx indachtig, vertriekelden we vandaag naar Elzelles, een dorp in het hart van het mooie Pays de Collines.  We verbleven er -ik schat- twaalf jaar geleden au Couvent des Collines, een klooster dat een nieuwe bestemming had gekregen als driesterrenhotel.  Elzelles is bekend als heksendorp met le Sentier de l'Etrange, een zes kilometer lang wandelpad waarlangs beelden en sculpturen, meestal in het heksenthema staan.  Onze wandeling van vandaag liep voor een stuk langs dit wandelpad en we moesten vaststellen dat de kunstwerken er twaalf jaar geleden beter uitzagen dan vandaag.  De invloed van weer en wind was duidelijk zichtbaar.  Maar de wandeling bleef een aanschakeling van oogstrelende landschappen en vergezichten.  De blauwe lucht met winterzon zorgde voor de mooie belichting.
We sloten onze wandeling af met een Picon maison en een bezoekje aan de warme bakker om er ontbijtkoeken voor morgenochtend, frans brood en twee mattentaarten voor bij de koffie te kopen.  Daarna reden we door naar de Mont Saint Aubert nabij Doornik, waar ik voor morgen nog een korte wandeling heb voorzien, voor we huiswaarts keren.  Oes Nest moet nodig onder de douche.
Maandag is het weer werken geblazen.  Schone liedjes duren niet lang, maar we hebben er eergisteren veel gehoord.

Lessines

Tot 2018 kon ik met FON overal in Wallonië het internet op via de hotspots van Belgacom.  Toen verbrak Proximus de samenwerking met de Spaanse aanbieder van internet en was het uit met de pret.  Groot is mijn verwondering als ik nu merk dat ik met Telenet toegang heb tot het netwerk van VOO.  Toen rinkelde een belletje: heeft Telenet onlangs niet geprobeerd om VOO op te kopen?  Ik denk niet dat dit gelukt is, maar blijkbaar delen ze nu wel elkaars netwerk.
Vandaag heb ik mijn regenprogramma bovengehaald.  Ook dit maakt deel uit van een goede voorbereiding.  De morgen verliep bijzonder rustig, zo kalm dat ik schrok toen Google om kwart over elk aangaf dat het Espace Gallo Romain binnenkort zou sluiten om twaalf uur.  Gelukkig ging het museum een uur later weer open, zodat we met mijn educpass gratis een bezoek konden brengen.  Onze ervaringen aan Ath waren in 2010 blijkbaar niet zo denderend.  We ervoeren de stad als vuil en verlaten.  Tien jaar later klopt dit beeld niet meer.   Niet dat je het nu zeker als een stop in je voorbereiding moet stoppen, maar in een regenprogramma kan het wel een plaatsje krijgen.
Tijdens de aanleg van een kanaal werden in Pommeroeul heel veel overblijfselen gevonden van een Gallo-Romeinse nederzetting.  De blikvangers van het museum zijn een schip en een kano.  Het museum is enerzijds wat gedateerd, maar ze hebben hun best gedaan om in drie verdiepingen de verschillende vondsten mooi te etaleren.  
Daarna reden we naar Lessines om een bezoek te brengen aan l'Hopital Notre Dame à la rose, de tweelingzuster van het Sint-Jan in Brugge.  Dit bezoek is zeker een aanrader, maar enkel mijn lerarenkaart gaf ons drie euro korting.  De audiogids liet ons zaken ontdekken die we anders nooit hadden opgemerkt.
Gisterenavond werd gevuld met muziek: om de beurten kozen we een liedje die we nog eens wilden terug horen: Herman van Veen, Boudewijn de Groot, Jacques Brel en nog vele anderen passeerden de revue.  Het werd een leuke avond.  Vanavond hoop ik mijn eboek Contract van Lars Kepler uit te hebben, het begin van een reeks waar ik met graagte meer boeken van wil lezen.
Morgen wordt het weer beter, hopelijk lukt dan een mooie wandeling opnieuw.

Frasnes les Anvaing

Wil je weten welk voor- en hoofdgerecht er deze avond van mijn verjaardag op tafel wordt getoverd?  Lees er dan mijn blog op na van 2 januari 2019, 't wordt krak hetzelfde.  Toeval?  Een beetje, maar het zijn twee geregjes (om de woorden van  Sergio Herman te gebruiken) die ik graag lust.
We hadden geen haast deze morgen om te vertrekken, Pays de Collines ligt op een boogscheut (zouden pijlen zover kunnen vliegen?)  Tegen elf arriveerden we op de Place de Velaines van... Velaines, een deelgemeente van Celles van waaruit onze wandeling De vlucht van de kievit, vertrok voor zo'n 11,3 km.  Het was mistig en koud, maar het bleef droog.  Het was er bovenal uitzonderlijk rustig.  We hebben drie keer een "bonjour" verkocht en misschien vijf auto's gezien.
De warme tomatensoep deed deugd bij de terugkeer.  Daarna zakten we zo'n 13 km verder af op een parking nabij le Parc de Frasnes-les-Bassins, een verzameling van waterplassen die ik op eigen houtje even ging verkennen na vier uur.
Morgen worden spetters voorspeld.  Misschien wijzig ik mijn voorbereidingen door twee dagen te wisselen, we zien en voelen wel.
Voor de rest, smakelijk en tot morgen.