Toen we drie jaar geleden een lichtspektakel meemaakten in Laon, dan werd de kathedraal aldaar nog via gekleurde spots en TL-lampen belicht. Wat we gisterenavond zagen in Gent, grenst aan het ongelofelijke. Volledige gebouwen worden met verschillende beamers belicht. Figuranten klauteren figuurlijk over de dakrand, poezen vechten virtueel een robbertje op de vensterbank. Een volledig gebouw stort in op de tonen van de begeleidende muziek. Het gebouw Post Plaza wordt een gigantisch projectiedoek waar een teddybeer doorheen loopt. Wie het niet heeft gezien, kan zich de mogelijkheden van de hedendaagse techniek niet voorstellen. Wie wel bij het half miljoen bezoekers was, weet waarover ik schrijf.
We stonden opnieuw langs de watersportbaan, net als vorige week. Het was druk, maar niet zo druk als zaterdagavond. Toen liep Gent vol met 200 000 bezoekers. We hoorden af en toe dat het niet zo druk was als gisteren. Om 18u konden we gratis een tentoonstelling meepikken over de Blauwe vogel, een sprookje van Nobelprijswinnaar Maurice Maeterlinck in de Sint-Pietersabdij. Het verhaal werd er verteld in de decors die gebruikt werden in het toneelstuk in Moskou, begin twintigste eeuw.
Via internet had ik het parcour van de lichtstad afgeprint, een vier kilometer lange wandeling, die je voorbij verschillende lichtinstallaties bracht, de ene al mooier dan de andere.
Hoewel het nog niet zeker is dat er een derde editie komt volgend jaar, zullen we er, als 't God belieft, volgende keer weer met plezier bij zijn. De foto's zijn niet echt denderend, maar geven een kleine impressie van wat er te zien was.
