Ik had mijn GSM op 7u55 gezet. We hadden gehoopt om de 68 km naar Dicar in Geel af te rijden binnen het uur, maar dat was buiten de wegenwerken en omleidingen gerekend. Maar kwart over tien kon ik toch de handrem optrekken naast het atelier van Dicar.
Met onze fietsen reden we dan langs de drukke weg naar Geel, een tochtje van zes km. Ook in Geel zijn er volgende jaar gemeenteraadsverkiezingen, want de markt lag helemaal open om een nieuw tapijt van arduinen klinkers te krijgen. Het was mottig regenweer. Jammer genoeg was elke toeristische locatie dicht tot 14u. We dronken een biertje terwijl we de werken observeerden op de markt. Onze boterhammen verdwenen naar binnen op een plaatselijk speelplein. Om tien voor twee konden we binnen in het Gasthuismuseum van Geel,. Gewapend met een audio-apparaat ontdekten we er de verschillende kamers van dit klooster waar eeuwen lang zwakzinnigen werden verzorgd.
Toen we om half vier terug bij Dicar kwamen, mochten we er gelukkig ons chemisch toilet legen, zodat we de volgende dagen opnieuw ruimte hebben om onze menselijke afval te stockeren.
Oh ja, deze nacht heerlijk geslapen in het centrum van Hoeilaart. De porties die we kregen in het Nerocafé, waren niet om over naar huis te mailen (een moderne variant op de uitdrukking iets naar huis schrijven). Maar het was er rustig staan op een parking achter het gemeentehuis.
Nu staan we op de parking van de abdij van Tongerlo. Het bier vind ik niet te pruimen, maar het is er rustig staan en we staan er niet alleen deze keer. Een lotgenoot staat voor mij. Morgen hopen we nog een fiets- of wandeltocht te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten