zaterdag 6 juli 2019

Marlesheim

We staan momenteel bij een Franse wijnboer.  Ons verblijf betaalden we met twee flessen fruitige Pino Gris en een bakje frambozen. Sabrina betaalde door eventjes contact te maken met haar kaart tegen de betaalterminal. Ze schrok van haar technisch vernuft. In de weide voor ons lopen ooievaars op zoek naar beestjes tussen het gras.  Blijkbaar staat onze vakantie in 't teken van deze vogel met een volwassen spanwijdte van twee meter. Straks brengt hij nog een kleinkind mee in zijn bek.

We maakten deze morgen een wandeling van drieëneenhalf uur. Hoewel boswandelingen niet tot onze favorieten behoren, waren we blij dat "les trois rochers" vooral de schaduw opzocht van meestal eiken, afgewisseld met enkele beuken.  Gelukķig was de route afgesloten door omgezaagd bomen, want bij controle van een alternatieve weg bleek dat we verkeerd waren gelopen.  Moe maar voldaan bereikten we rond half twee terug Oes Nest.  De plaatselijke bakker zorgde voor brood op de plank, of beter op onze witte tafel.

In Graufthal bezochten we enkele grotwoningen uit de middeleeuwen, maar nog bewoond tot 1956. Slechts één van de huizen kende de luxe van elektriciteit. 

Straks schuiven we twee quiches in ons klein oventje, zo hebben we die ook geprobeerd en quiches behoren tot de lokale specialiteiten. Daarbij wordt nog maar eens sla geserveerd, want die moet op.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten