La Petitie Pierre

550 km zijn afgewerkt.  We staan op een gravelparking in La Petite Pierre, een dorpje in de Vogezen, onze reisbestemming voor dit jaar, niet ver, zodat we in één dag thuis kunnen zijn als we horen dat we oma en opa geworden zijn.  De Elzas staat ook op het programma, dat dit jaar door Sabrina werd voorbereid.  Ze stak er minder tijd in dan gewoonlijk, maar het is haar vergeven, het waren drukke weken in aanloop van ons verlof.

Oes Nest rijdt heerlijk, we hebben minder last van het slecht wegdek in Wallonië.  De koelkast koelt uitstekend en de airco in de cabine voelt ook als nieuw.  Een aantal Chinese haakjes kregen reeds een plaatsje, zodat sleutels, badjassen en handdoeken nu opgehangen kunnen worden.  De schotel staat reeds op voor onze eerste Vive le Vélo en ook dat ging sneller dan vroeger. Vanavond staan restjes op tafel van thuis. De meisjes wilden gisteren geen sla, dus eten we nog enkele dagen groenkost. Ik sliep vannacht minder goed, misschien omdat ik geen lichaamswarmte naast mij voelde, maar de geur van nieuw kan er ook mee te maken hebben.