Vandaag was het ideaal fietsweer: weinig wind en dragelijkere temperaturen dan de voorbije dagen. Uit een gids had ik van Sabrina slechts één fietsroute moet... mogen kopiëren en die vormde de basis voor onze trip vandaag. Molsheim was onze eerste stop. Onderweg merkte Sabrina op dat ze het gevoel had dat er een slag in 't achterwiel zat. Een eenvoudige controle bracht aan het licht dat er inderdaad een bobbel aanwezig was op de achterband met een plek die z'n beste tijd had gehad. Maar ik gokte erop dat het wel zou lukken voor vandaag.
Molsheim is de stad waar de Italiaan Bugatti zijn tweede thuis vond en er een autofabriek stichtte gespecialiseerd in snelle (en peperdure) racewagens. Het museum was gesloten en de hele stad hield op zondag een zomerslaap. Enkel bij de kerk viel wat bedrijvigheid te bespeuren.
Van Molsheim fietsten we naar Hangbieten, maar dit dorp stelde niet veel voor. Gelukkig was de route ernaar toe, langs het Canal de la Burche, de omweg meer dan waard. Op de terugweg hielden we halt bij een fietscafé met heerlijk biologisch witbier en een citronade du maison. De inwendige mens werkt gesterkt "avec un planche d'aperot". Even voorbij Ergersheim gebeurde het gevreesde: Sabrina's achterband gaf de geest, zodat ik 10 kilometer verder eenzaam en alleen Oes Nest ging oppikken om daarna fiets en vrouwtje op te pikken.
Daarna begon een kleine calvarietocht naar een slaapplaats, maar die hebben we ondertussen gevonden in de buurt van Mont Saint Odile die we morgen bezoeken. Hopelijk vinden we daarna in een Sélestat een fietswinkel. Normaal heb ik steeds twee buitenbanden mee, maar die liggen nu nog in de garage.
Ondertussen hebben we de laatste aflevering van seizoen 1 bekeken van Game of Thrones en een uitzending van Vive le Vélo. Tijd om nog wat te lezen in "De poppenspeler van Warschau".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten