Wambeek

Gisteren gegokt en gewonnen toen we nog een vrije plaats kregen in Roosdaal, vandaag verloren toen we deze morgen toch besloten om een fietstocht te maken en na vier kilometer uitgeregend terug moesten keren.  Ons (e)boek werd onze partner tot drie uur, toen we de fietsen wisselden met wandelschoenen.  Langs de camperplek liep de wandeling, de Dikken van Pamel.  Victor De Klerck was pas 37 jaar toen hij stierf, maar toen reeds was hij in Roosdaal beroemd als de dikste man van Europa.  Zijn begrafenis was een waar volksfeest in 1885.  Er was geen familie die dit betreurde want Victor had vrouw noch kind.

Na drie kilometer moesten we even schuilen onder de paraplu van een kastanjeboom.  Het is hier een waar wandelparadijs met de vele kerk- en boerenwegels waar we als wandelaar gebruik van mogen maken.  Op het einde van onze wandeling moesten we wat langer schuilen voor een hevige regenbui in het gezelschap van koeien die met hun gat naar de regenvlaag lagen of stonden.  

Als je hier ooit staat, moet je zeker het brood en ontbijtkoeken van bakker Josse Locus proeven.  Je kan er jammer genoeg niet elektronisch betalen, ik had ook geen 20 cent in mijn zakken, want het is maanden geleden dat ik nog cash moest betalen.

We staan nu aan de voet van Keizer Karel (Geert, het is jouw plicht om met jouw Karel hier ooit te staan, hoewel jij eerder symphatiseert met een andere Karel).   Het restaurant met deze naam staat ook in het lijstje van  Camperstops en ik heb een tafeltje gereserveerd voor vanavond.  Na ons eerste terrasje wordt het eindelijk ook ons eerste eettafeltje, buiten weliswaar.

Morgen keren we op het gemakske terug naar huis. De plicht roept.

  Wandelroute