's Gravenvoeren

Dit kan geen toeval zijn.  Telkens ik mijn laptop wek, verschijnt een foto op mijn bureaublad.  Microsoft koos vandaag een nachtzicht uit over de stad Namen, de stad die we overmorgen willen bezoeken.

Ik heb reeds één vierde van Oorsprong van Dan Brown uitgelezen, maar heb toch zin om over de mooie wandeling van vandaag te bloggen.  Die vertrok vanuit het kleinste dorp van de zes die Voeren rijk is: St-Pieters-Voeren, vooral bekend van de commanderij die daar gevestigd is.  De wandeling plukten we uit een boekje met wandelingen in Voeren dat Sabrina in onze thuisbibliotheek had gevonden.  We stapten 9 kilometer over vooral modderige bos- en landwegen.  De panorama's onder het dik wolkendek, konden ons toch bekoren.  We kregen zelfs fijne ijsregen op onze regenkap.  Her en der stapten we langs gerestaureerde vakwerkhuizen.   De wandeling sloten we af in café de Commanderij.  Gisteren had ik gekozen voor een blonde Rick's bier, vandaag kozen we beiden voor de bruine variant die ook met stroop van appel en peer wordt gebrouwen door een proefbrouwerij uit Lochristi.  Dus deze keer geen bier van Ertvelde zoals ik gisteren schreef.

Deze morgen had Sabrina letterlijk de klok rond geslapen: van kwart over negen tot kwart over negen.  't Is dat nodig was, verklaarde ze. 

We staan nu terug op de parking van 's Gravenvoeren, ruimte zat en we hoeven geen blokken onder de wielen te schuiven.  Er is ook vrij zicht op het zuidoosten om een journaal mee te pikken op TV. 
Vanavond geen drie gangen, enkel pasta met zalm, een bekend lekker receptje als we weg zijn met de camper.   In St-Pieters-Voeren is er een forelkwekerij, zo'n vis was ook lekker geweest, maar het kuisen en fileren is niet aan mij besteed.

Zo, en nu vlug verder lezen over de avonturen van professor Langdon.