Urbino

Een woordje Italiaans voor beginners: een kloof is canyon in het Engels, gorge in het Frans en Gula in het Italiaans, dit om te duiden dat we vandaag fietsten door de Gula del Furlo, een fietstochtje van dertien kilometer van Fossombrone naar Furlo en terug over dezelfde afstand.  Een sluierbewolking zorgde ervoor dat het aangenaam fietsen was.  Na een kleine twee uur waren we terug naast het kerkhof.  We namen nog wat rust en voeding tot ons.  Daarna volgden we Google Maps naar een Supermercati aan de rand van Urbino.  We deden er uitgebreidere inkopen dan de vorige keer omdat de winkel dit ook toeliet.
De camperplaats die camperpunt voorstelde, stelde niet veel voor: een parking in de volle zon, maar we konden er wel onze doos ledigen.  Park4Night deed een beter voorstel, op kortere afstand van het centrum en met wat schaduw.
Urbino is een universiteitsstad en de geboortestad van de schilder Rafaël, the place 2 be voor liefhebbers van renaissance.  Onze toeristische gids heeft het over gesamtkunstwerk: de gebouwen zijn tegen elkaar aan gedrukt en duwen elkaar precies de hoogte in.  Urbino is zeker geen stad voor mensen die slecht te been zijn.  Het is een wirwar van straatjes, trappen en steegjes.  Vanop een afstand kleurt de stad mooi gelijk.
Rond half zes vonden we Oes Nest terug en kon ik nog de laatste twintig kilometers van de Tour meepikken, nadat ik onze camper uit de schaduw had verreden met zicht op het zuidoosten.
Vanavond staat een koude kip op tafel, die zal alvast niet meer mee kunnen supporteren voor onze Rode Duivels.
Intussen is de temperatuur binnen gezakt van 33 graden naar 30,5 graad, het gaat de goed kant op.  Alles staat open, maar we staan op een openbare parking, dus geen stoeltjes buiten vandaag.