Tolentino

Deze morgen was de overvolle parkeerplaats van gisteren maagdelijk leeg.  Er stonden een viertal campers en twee bussen die een shuttle verzorgen voor de toeristen naar Sirolo en Numana, twee badplaatsen die niet moeten onder doen voor Saint-Tropez.  Wij besloten deze morgen nog €2 bij te steken in de parkeermeter om ook een wandeling langs de kust te maken naar Numana, een vissersstadje dat nu ook heel wat inkomsten put uit het toerisme.  Het strand staat vol met netjes geordende parasols, mooi genummerd die waarschijnlijk te huur zijn.  Elk plekje wordt hier ook verhuurd door de plaatselijke horeca aan de machinas (auto's).  Op de vele kerken wordt gevraagd om de schouders te bedekken, maar in en rond het strand lopen de dames zich parmantig te showen in allerlei bikini's.
Loreto is een bedevaartsplaats die gegroeid is rond de basiliek Santuario della Santa Casa.  Binnenin deze kerk bevindt zich, je gelooft het of niet, het huis waar Maria woonde in Nazarath.  Het werd door vier engelen naar Marche getransporteerd om het te beschermen tegen de Muzelmannen.  Het is nog steeds een aantrekkingspool voor vele Italianen en zorgt ervoor dat de basiliek een rijkdom uitstraalt die ons tegen de figuurlijke borst stoot.
Indien Marc Coucke hier zou verblijven, dan zou Pavlov er een interessant studieobject aan hebben, want je ziet hier overal Panda's.  Deze kleine stadswagentjes vinden overal hun weg doorheen de nauwe straatjes.
We vonden door de altijd slechte (of ontbrekende) informatieborden de camperplaats niet in Marcerata, maar we konden Oes Nest gelukkig toch kwijt langs de weg op een niet te betalen strook.  Even verder stonden vier auto's met wielklemmen geïmmobiliseerd.  We staan versteld van de vele versterkte steden en dorpen die je in deze regio vindt, maar er is gelukkig variatie.  Marcerata is vooral bekend om zijn openluchttheater Sferisterio waar niet alleen klassieke optreden plaats vinden, maar waar binnenkort ook The Simple Minds en Emerson, Lake & Palmer (bestaan die nog?) hun entree maken.  Er liepen opnieuw veel studenten in het wit en zwart rond die hun diploma vierden.
We staan nu alleen op een camperplaats in Tolentino, maar vorig jaar stond het hier vol met inwoners die hun huis verloren waren in de aardbeving van 2016.  Volgens onze toeristische gids zullen we hier morgen nog sporen van terug vinden in het Parco Nazionale dei Monti Sibillini.  Hopelijk maken we er eindelijk eens een bergwandeling, als mijn linkerknie het toelaat, want die trekt wat tegen de laatste tijd bij het bergop stappen.