Verona

Kan een mens smelten? Ik had vannacht het gevoel van wel. Sabrina had overdag last van de hitte, ik niet. Maar ’s nachts leek al het water in mijn lichaam een weg te zoeken naar buiten. Deze morgen was het nog steeds 27 graden toen we rond half acht wakker werden en een half uur later, plus twee.

We besloten met een vluggertje te starten. Neen, denk toch niet steeds aan… We besloten om in sneltreinvaart Vincenza te proeven. Met ons parkeerticket, konden we ook genieten van een shuttlebus richting centrum van de stad en terug. Een combinatie van onze Trotter, Tripadvisor en Google Maps leidde ons door de hoogtepunten van de stad. Het was maandagmorgen, een slecht moment om een stad te bezoeken, want alle kerken en musea waren potdicht. Twee uur later waren we terug thuis. We loosden ons toilet, betaalden €8,40 voor de overnachting en de shuttlebus (een kleine compensatie voor de zwoele nacht) en we waren weg richting Verona.

Onderweg zagen we een bord naar Soave en Sabrina herinnerde zich dat de Trotter zich lovend uitliet voor deze ommuurde stad. Ik rij praktisch de hele reis op Google Maps via mijn smartphone, een keuze waar ik heel tevreden over ben, maar ik haalde de klassieke gps boven, letterlijk en figuurlijk om via deze coördinaten de vestingsstad op te zoeken. Bleek dat we op slecht 3,5 km van deze prachitge ontdekking verwijderd waren.

Soave is een teletijdsmachine die je vijfhonderd jaren erug naar de Middeleeuwen slingert. Het was er doods en wij waanden ons in de boeken van Feist. Een leuke ervaring.

Verona zouden we ook nog snel verkennen, maar we bleven plakken in deze levendige stad. Wij hebben inmiddels een mooie verzameling opgebouwd van steden. Grote Karel zou zelfs last hebben van een cultuurindigestie, maar wat een prachtige stad. Van alle bezochte steden kunnen we gerust stellen dat Verona een hart heeft dat krachtigst klopt. Er viel opnieuw heel wat te ontdekken. Als we voor elke kerk die we ondertussen aanschouwd hebben een aflaat kregen, dan zitten we straks na onze dood aan weerszijden van Jezus, zoveel is zeker. Wat ik wel frappant vind is dat alle winkels in Italië Saldi heten.

We staan nu op dezelfde camperplaats waar een naaste collega ook eergisteren stond. Spijtig dat we dit niet konden matchen, want we doen er reeds lang over om samen te camperen. ’t Zal voor hopelijk voor een volgende keer zijn.

We aten deze avond lekker en goedkoop in een typisch Veronees straatje.  Morgen trekken we naar het Gardameer om het evenwicht met de natuur in balans te brengen.