Gisteren begon de ramadan las ik toevallig op 't internet. Ik weet niet of dat de reden was, maar deze nacht werden we tot 2u30 gepest door hangjongeren op de parking van Castres. Wat een mooie overnachtingsplaats bleek bij aankomst, werd een kleine nachtmerrie. Terwijl we naar een film keken, het werd niet Les intouchables, omdat de ondertitels niet klopten, maar The Girls with the Dragon tattoo, de Engelse verfilming van de Melliniumtrilogie. Er waren 's avonds al jongeren toegekomen, maar die vertrokken rond 23 uur, nadat ze gegeten hadden in een restaurant dichtbij. Vanaf 23 u begonnen een vijftal auto's toe te komen op de parking. Deuren werden tientallen keren open- en dichtgegooid, Arabische muziek werd de lucht in gestuurd vanuit de achterklep die open stond. Men riep en tierde. Gelukkig lieten ze onze mobilhome met rust en ook de drie andere die op de parking stonden. Ik deed toch geen oog dicht tot half drie toen ze het leuk vonden om met een drietal auto's nog eens vijf minuten lang te toeteren om aan te geven dat ze vertrokken. Ik heb er mijn lesje uit getrokken. We staan nu niet op een camperplaats die je op het internet vindt, maar wel op een heel rustige plaats langs de Agout en met ons tafeltje en stoeltje in 't gras naast de mobilhome. Deze nacht zal er ons niemand storen, daar ben ik gerust in.
We hebben deze reis al veel steden en dorpjes gezien. We waren daarom blij om de natuur in te trekken. In een toeristisch bureau hadden we een kaart bemachtigd met een rondrit doorheen de Sidobre. Dit is een streek met heel veel granieten rotsblokken, ontstaan uit magma van duizenden jaren geleden. De route zelf is 65 km lang, maar niet volledig berijdbaar met de mobilhome. Daarom hebben we een stuk afgesneden.
Op de middag kochten we brood in een lieflijk dorpje Saint-Salvy-de-la-Balme. Daar vertrok ook een kleine wandeling van twee en een halve kilometer, een tochtje onder andere gemaakt door de kinderen van de plaatselijke lagere school. Dit leek ons uitstekend geschikt om onze broodmaaltijd te verteren. We hoefden enkel de gele markeringen te volgen. Na een uur vond ik het toch vreemd dat we nog steeds aan het wandelen waren. Daarom haalde ik mijn smartphone boven om eens met Google Maps te kijken waar we ons bevonden. Bleek dat we een wandeling aan het maken waren van 17 km die ook gele markeringen heeft. Via mijn smartphone zakten we terug af naar een D-weg, maar vanaf daar was het nog minstens 5 km tot Oes-Nest. Sabrina besloot om voor het eerst in haar leven te liften en met de vierde auto was het prijs. Bleek dat we nog zeker 6 km van Saint-Salvy verwijderd waren.
Daarna bezochten we nog enkele speciale steenformaties: les trois fromages en roc de l'oie. Daarna zakten we af naar Keltische overblijfselen en graven van Katharen in Roquecourbe. Nadat ik even dag had gezegd aan mijn voorvaderen, keerden we terug naar de waterval Saut de la truite. Op weg naar boven maak ik een rollebol, zonder erg weliswaar, maar ik probeerde wel mijn fototoestel te beschermen. Daar groeit geen herstel aan als iets breekt, aan mijn armen en benen wel. Gelukkig maakte ik een zachte landing tegen Sabrina.
Nu staan we in het lieflijke dorpje Burlats. Sabrina is bezig met een wokschotel met de zalm die door een ontdooide vriezer niet opnieuw ingevroren kan worden. 't Eten is bijna gereed, dus ik sluit hierbij af. Morgen brengen we eerst een bezoekje aan Burlats, daarna zakken we terug af naar le canal du midi voor een fietstochtje richting Toulouse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten