22 juli Le Ségala

55 km fietsen langs Unesco's werelderfgoed, dat was ons deel vandaag.  Le Canal du Midi ontstond uit een weddingschap en verbindt Toulouse met de Middellandse Zee.  Via de Garonne is er dus ook een verbinding met de Atlantische Oceaan.  Het kanaal is een groen lint waar het prachtig is om te fietsen.  Met een stijgingspercentage van 5O meter over 50 km is dit voor iedereen haalbaar en dat merk je langs de weg.  Het enige nadeel is dat de autoroute er vlak langs loopt, zodat je toch last hebt van het suizen van de autobanden op macadam.
Deze morgen bezochten we nog eerst Burlats, een niet door toerisme verkracht Middeleeuws dorp waar koning auto geen plaats krijgt om te rijden.  Daarna reden we door naar Montferrand, waar de fietsen van het rek werden gehaald.  De geplande rit van 65 km werd met tien kilometer ingekort, omdat we er lichamelijk een beetje door zaten.  Gisteren hebben we toch ook minstens 14 km gewandeld en niet altijd over een vlak parcour.
We opteerden om de parkeerplaats in Montferrand achter ons te laten, omdat we er toch onze toilet niet konden lozen.  Dit kon wel volgens het boekje in Le Ségala, maar ook hier was geen sanizuil te vinden.  We maakten dan maar gebruik van het plaatselijk openbaar toilet om ons eigen toilet te legen en onze watertank een beetje aan te vullen.   We staan hier beter aan het kanaal zelf.  We zagen slechts één bootje passeren tot ongenoegen van Sabrina.  De rest van de week houden we rustweek.  Dus veel zal er hier niet meer verschijnen.