We beleefden de voorbije twee dagen twee hoogtepunten, gisteren vooral letterlijk, vandaag figuurlijk. Gisteren moest ik vaak fietsen met mijn kleintje (versnelling), vandaag konden we traag malen, maar snel vooruit gaan op de voie verte tussen la Bresse en Remiremont. Dit is een oude spoorwegbedding die nu tot fietspad is omgebouwd. We hadden keuze om te fietsen van Cornimont naar la Bresse, maar dan fietsten we vooral op een D-weg. Daarom kozen we voor Remiremont en terug en de realiteit was nog veel mooier dan wat ik op de stafkaart had vermoed. Het fietspad slingert zich langs la Moselotte doorheen een ongelofelijk mooi landschap. Omdat treinen vroeger geen steile hellingen over raakten, waren de 25 km naar Remiremont behoorlijk vlak.
Omdat Sabrina maandag terug aan de arbeid moet, houden we ons nog twee dagen rustig op een primitieve camping aan le lac de Bouzey, nabij Épinal. Morgen maken we er enkel een wandeling rond die volgens onze reisgids moet lukken in anderhalf uur. Eten, drinken, lezen, tukken en genieten worden voor de rest onze voornaamste bezigheden.
Ik ga nu eerst lezen wat onze veiligheidsraad heeft beslist. Hier in de streek hebben de Ollanders zich als het covidvirus overal verspreid en voorlopig hebben we er ook geen vaccin tegen, zelfs een mondmasker helpt niet, ze tetteren er dwars doorheen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten