Ouren

Eén keer per jaar word ik wakker met een kus vergezeld van de zin "Een gelukkige verjaardag keppe".  Vandaag was het zo ver.  Ik heb de leeftijd dat je zonder gevolgen de cijfers mag omkeren. Ik behoor nog niet tot de pensioengerechtigde leeftijd, hoewel in de beginjaren toen ik les gaf, zou ik reeds zover zijn geweest. Tegenwoordig moet je aan de spoorweg werken om op 55 op pensioen te mogen gaan.
We leden deze morgen 200 km kou in Oes Nest.  De blazer stond op maximum en toch werd het binnen niet warmer dan 9 graden.  Ik hield het stuur vast met handschoenen, geduffeld in twee truien.  De situatie beterde pas toen ik de knop van de airco aflegde.  Dít verhoogde de temperatuur binnen het kwartier met 9 graden.  Voor een goede verstaanbaarheid moet ik nog vermelden dat mijn knop wel op warm stond.
De tocht naar het drielandenpunt waar we nu staan verliep in het begin onder een licht bewolkte hemel, maar na 100 km reden we doorheen een dicht deken van mist.  Gelukkig genoten we de laatste 50 kilometer van een heldere hemel, zodat we volop konden genieten van het winters landschap, hoewel de wegen goed bereikbaar waren.
We staan momenteel aan een Europees monument, waar we bij aankomst nog genoten van een mooie wandeling van 9 km, gedeeltelijk langs de Our.
Vanavond staat kaasfondue op tafel.  Ik kreeg ook het spel Rummikub cadeau, een spel dat het blijkbaar goed doet in de mobilhome, nietwaar Geert.