De route naar Bourges deed ons aan Zweden denken, zwarte asfaltwegen getrokken door naaldbossen. Er was weinig verkeer en buiten de bebouwde kommen mochten we optrekken tot 90.
De reviews over de camperplaats van Bourges getuigden over daklozen en drugsverslaafden. We kozen liever het zekere voor het onzekere en reden klokslag twee de camping van Bourges op.
De regelmaat indachtig, gingen we opnieuw voor een stads- en natuurwandeling. De kathedraal van Bourges werd niet zoals vele andere kerken doorheen de geschiedenis in verschillende stijlen opgetrokken, maar in een keer. Boven op de toren prijkt het symbool van Bourges, een pelikaan.
Daarna trokken we les Marais De Bourges in, een moerasgebied een beetje te vergelijken met Clairmarais. De talrijke volkstuintjes zijn zelfs voor iemand zonder groene vingers, een lust voor het oog. Alleen jammer dat onze wandeling plots aan een propriété privée halt hield, zodat we een groot stuk moesten terugkeren.
15 km later staat de houtskool op te warmen voor een bbq-tje onder een blauwe hemel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten