Machelen aan de Leie

Donderdag 23 januari

In Vlaanderen heb je twee gemeentes die Machelen heten: eentje die een deelgemeente is van Vilvoorde en Machelen aan de Leie, een deelgemeente van Zulte.  Die laatste is waarschijnlijk de bekendste omdat Roger Raveel er woonde en het gelijknamig museum er gevestigd is.  Dat museum sluit eind deze maand de deuren, voor ons een trigger om nog eens naar de camperplaats alhier af te zakken om er nog snel een bezoek te brengen.  Voor € 8 mag je hier drie dagen staan, elektriciteit inbegrepen.  Normaal is er plaats voor 8 campers, maar dan sta je wel heel dicht naast elkaar.  Nu staan er 2 mobilhomes en een caravan die hier waarschijnlijk zijn vaste stek heeft, iets waar we vragen bij hebben, maar wij hebben er geen last van.  Ik vraag me af of die hier nog staat in het hoogseizoen.

Toen we arriveerden zat er een reukje aan onze aankomst, letterlijk, want ik had in een hondenstront getrapt die net naast onze ingangsdeur van Oes Nest lag.  Leuk is anders.

Omdat het droog zou blijven tot 4 uur, maakten we eerst een fietstochtje met knooppunten, maar door werken aan een fietstunnel aan een fietsostrade, konden we de knooppunten niet meer volgen, zodat de route flink werd ingekort.  Dit was niet zo erg, want voeten als vingers voelden aan als ijsklompjes.

Na een opwarmingssessie onder ons dekbed, maakten we nog de kleine Roger Raveel-wandeling doorheen het dorp.

Nu maakt Sabrina een klassieker klaar: zalm in mosterdsaus met pasta.  Jamijami.

Vrijdag 24 januari

Deze voormiddag bleven we binnen.  We sliepen lang, bleven lang aan de ontbijttafel zitten terwijl we online de kranten doornamen.  De afwas van gisteren werd manueel verwerkt.  Terwijl Sabrina las, behandelde ik op de PC enkele dringende mails en overliep ik twee vormingen die eraan komen.

Na de middag werd het droog, zodat we zonder paraplu tegen tweeën naar het museum Roger Raveel stapten.  De schilderijen bekoorden ons minder, maar we waren onder de indruk van de architectuur van Stéphane Beel.  Het museum sluit vanaf 9 februari en in enkele video's werden enkele mensen geïnterviewd die nauw met Roger Raveel hebben samengewerkt, deze gaven een interessant beeld van de kunstenaar en zijn eerste muze Zulma.  Het museum is tegenwoordig eigendom van de Vlaamse Overheid, nadat de stichting verbonden aan het museum in moeilijk vaarwater kwam toen Raveel stierf en zijn nieuwe jongere vrouw de financiële vruchten wilde plukken van het werk van de kunstenaar.

Ondertussen is buurvrouw gearriveerd in de caravan naast ons en... ze heeft een hondje mee.  Het mormel liep even vrij rond zodat we vermoeden dat de eigenaar van de drol van gisteren niet ver is te zoeken.

Deze avond mag ons oventje aan voor twee quiches.  Ik heb het vermoeden dat onze voormiddag morgen een kopie zal zijn van vandaag, ik hoorde net het weerbericht.