We maakten deze morgen een prachtige fietstocht langs het kanaal Brussel-Charleroi. Langs de ene zijde door, langs de andere zijde terug, de jaagpaden in even desastreuze toestand als het wegennet hier in Wallonië, waar je met de camper laveert tussen de putten in het wegdek. Paris-Roubaix ten top.
Deze volgde ik vanaf drie uur, nadat we met Oes Nest terugkeerden naar Thieu omdat het hier goed staan is. Sabrina genoot buiten van de zon en haar boek, ik volgde binnen het geluk en ongeluk van de renners. Maar wat is een lekke band ten opzichte van een zoon die zijn laatste ronde rijdt. Een nachtmerrie voor de ouders en familie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten