Gelukkig had Sabrina twee paar mee, want het was behoorlijk fris aan de handen op het stuur en haar handschoenen deden deugd.
In onze agenda stond vrijdagavond gemarkeerd als start van ons verlengd weekend met Oes Nest, maar het werd zaterdagavond door een begrafenis die we wilden bijwonen. We staan nu twee nachten bij een gastvrije familie van Camperstops, waar we vorig jaar ook stonden in hetzelfde weekend en er is weer koers. Als een kopie van José Decauwer nam ik de tijd op van de dames en die rijden verdorie aan een gemiddelde van 42 km per uur.
Zelf maakten we vanmorgen een prachtige rit die startte langs onze locatie. Plaatsnamen zitten soms vol poëzie en smaak: Steenhuize-Wijnhuize, Vloerzegem, Smeerebbe, Pollare en Appelterre, het water komt je bijna in de mond. Jammer dat het hier bewolkt bleef en aan de frisse kant, we hadden geen lentegevoel, dat nu stilaan wel mag komen. Maar ik wil niet zeuren, we genoten van de rit. Rond half twee waren we terug in Oes Nest.
De namiddag werd gevuld met lezen en de Amstel Gold race op het scherm en een wielerwedstrijd voor dames die hier vijftien keren passeren aan ons venster. Drie dames hebben zich ondertussen afgescheiden van het peleton dat op een minuut volgt.
Zo, nu lees ik verder in de Tattoeëerder van Auschwitz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten