Villers-le-Lac

De 1419 meter hoge Morond was de bestemming van de kabellift vanuit Métabief die we te voet bereikten via de GR5 vanuit de camping, een half uurtje stappen.  De GR5 zouden we vandaag nog enkele keren betreden.  Onze timing zat toevallig goed.  De kabellift kon vanaf 10 uur gebruikt worden en twee minuten later bezetelden we deze met twee mountainbikes achter onze rug.  De helft van de gebruikers zijn mountainbikers, want jaarlijks worden hier de Europese en Wereldkampioenschappen gehouden.  Wij gingen te voet verder naar de top van de Mont d'Or op een hoogte van 1463 meter.  Bij helder weer kan je hier alle hoge toppen van de Alpen zien, maar zo klaar was het vandaag niet.  We zakten te voet terug naar Métabief langs de GR5.  Mijn papa keek op mijn schouders mee en zag dat het mooi was.  De GR5 was niet de enige serie waar we moesten aan denken, ook de mol stak hier en daar de kop op langs de weg.

Tegen half twee waren we terug op camping le Mirroir, een typische wintercamping voor skifanaten, sober, maar proper.  We namen nog een douche, vulden vers water en vertrokken naar Pontarlier, de grootste stad in het zuidoosten van het departement, waar ook veel Zwitsers komen shoppen, vandaar de vele winkels en mooie winkelstraten.  Pernod vestigde hier zijn eerste distilleerderij om een drank te maken op basis van absint.  In de kerk van de Heilige Bénigne, vallen vooral de moderne glasramen op van Alfred Mannessier.

In de gids van Reisroutes lees je: enkele kilometers verder voorbij Pontalier bereik je Villers-le-Lac.  Mijn GPS gaf 36 km aan en een zoveelste Route Barrée maakte er nog 57 km van.  De Fransen zijn heel zuinig met hun Déviations-borden, zodat we eerst enkele keren verloren reden.

Villers-le-Lac stelt als stadje niet veel voor, maar we willen er morgen bootje varen.  Door de omleiding waren we te laat voor de afvaart van 16u15. We staan nu op een schuine parking bij de aanlegsteiger, onmogelijk om hem recht te krijgen, Oes Nest welteverstaan.

     Fotomontage