In de Colruyt van Toul konden we zelfs genieten van de Belgische kaart van Sabrina tot verwondering van de winkelbediende. De winkel was op deze nationale feestdag open tot half één, maar het was er helemaal niet druk. We kochten er onder andere trostomaatjes van onze eigen REO-veiling. In deze coronatijden is het belangrijk om onze lokale producten te steunen.
Terug naar de Moezel. Gisteren schreef ik dat ik nog iets moest uitvinden om vandaag onze dag nuttig te vullen. Via Wikiloc ontdekte ik dat er een fietspad liep langs de Moezel van Toul naar Liverdun. Het werd een mooie fietstocht die ons deed vergelijken met de Elbe in (Oost) Duitsland. Na twintig kilometer bereikten we Liverdun en na een kleine hap keerden we langs dezelfde weg terug, maar het oog ziet toch andere dingen. Terug bij ons beginpunt verkenden we nog snel Toul zelf met zijn majestueuze kathedraal opgedragen aan Saint-Etienne, maar de kerk zit jammer genoeg geprangd tussen huizen zodat je van dichtbij niet kan genieten van zijn grootsheid. Voor de rest is deze vestingsstad (ook hier heeft Vauban een factuur mogen afleveren) niet zo interessant.
Onderweg naar Chaumard, waar we morgen hopen te arriveren, merkten we dat de graanboeren hier helemaal geen rekening hielden met hun feestdag. Overal werd naarstig graan geoogst, een maand vroeger dan normaal. Zou dit ook te maken hebben met de opwarming van de aarde? Droog bleef het niet vandaag, we waren net terug van onze fietstocht, toen het begon te regenen en ook onderweg werd af en toe de voorruit gespoeld met regenwater.
Zoals gebruikelijk proberen we rond vijf uur een overnachting te zoeken en het werd de parking van de abdij van Fontenay. Vanavond wil ik nog even stappen tot ginder, want het gebouw blijkt een bezoekje waard te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten