Soultz

Wat zijn de voor- en nadelen van wandelen in de bossen bij een regenbui?  

Het weerbericht dat we 's morgens horen via de VRT is ook voor de Vogezen van toepassing.  Ik had daar beter op vertrouwd i.p.v. Accuweather, toen Sabrina vroeg of we regenhesjes moesten meenemen voor onze wandeltocht van drie uur.  We vertrokken dus zonder.  Deze keer hadden we een wegbeschrijving uit onze wandelgids zodat we in principe weinig verloren konden lopen.  We vonden nog net een plaatsje langs de weg op de Col du Haag.  Vandaar klommen we naar boven naar le Grand Ballon.  De afgeronde toppen worden in de Vogezen "ballons" genoemd, het heeft dus niets te maken met de metalen ballon van het radarstation dat op de top staat.  Tijdens de beklimming had ik deugd van mijn twee wandelstokken, want de meniscus van mijn linkerknie begint soms op te spelen.  Het was gelukkig nog half bewolkt, zodat we genoten van de vergezichten.  Tijdens een afdaling schoof mijn rechterwandelstok in elkaar zodat ik een Kim Cleysters-spreidstand deed.  Ik trapte daarbij jammer genoeg op mijn zonnebril die op de grond viel, mijn dierbare bondgenoot van meer dan tien jaar werd zo ten grave gedragen.

We verloren toch even de weg, maar de fout lag volgens ons bij de bordjes en niet bij ons. En toen begon het te regenen, eerst matig, dan hevig.

Het voordeel als je net in een bos bent is dat de bladeren als een natuurlijke paraplu werken.  We bleven zo een twintig minuten wachten, maar buienradar leerde me dat het geen zin had om nog langer te wachten. Het nadeel van een wandeling bij regenweer onder de bomen is dubbel. Allereerst zoekt het water dezelfde paden op als wij om zich over te geven aan de zwaartekracht. Het is ook zo dat het blijft regenen, ook al schijnt de zon boven het bladerdek.

We arriveerden om half twee terug bij onze camper. Na droge kleren, een koekje, een appeltje en een tukje trokken we naar Vieil Armand waar de bittere herinnering aan de Eerste Wereldoorlog levend wordt gehouden.  Deze heuvel werd het slagveld voor duizenden Duitsers en Fransen die elkaar bestookten vanuit de loopgraven, die soms op enkele meters langs elkaar liepen. Waar zagen we dit nog eens?  Er is ook een oorlogskerkhof en crypte.

Ondertussen staan we op een mixte parkeerplaats in Soultz. We hebben de route des Crêtes achter ons gelaten. Hopelijk klaart het weer wat op, want we hebben met vrienden afgesproken op een camping.