vrijdag 6 juli 2018

San Leo

Als je de rijkdom van een land moet aflezen aan de staat van het wegdek, dan zit Italië in slechte papieren.  De (betalende) autostrades zijn een asfalttapijt om op te rijden, hoewel de rijstroken opmerkelijk smaller zijn dan bij ons.  Maar de gewone wegen zijn abominabel slecht, met overal putten en bulten.  Onze vering heeft het al zwaar te verduren gehad.  En ik die Polen niet durf aan te doen voor het slecht wegennet aldaar.
Deze morgen konden we voor onze € 5 douchen en onze behoefte doen op een porseleinen pot.  Vloeistoffen werden zoals gebruikelijk verwisseld van plaats. Daarna zetten we koers naar Carpegna, zo'n 196 km verder.  Het verkeer vlotte goed tot we de snelweg verlieten.  De laatste 65 km verliepen over allerlei bergpassen, maar het landschap stelde niet teleur. 
We vonden bij Cippo, op de Monte-Carpegna een plaats voor Oes Nest tussen de dennenbomen.  Onze wandeling startte bij het monument voor Marco Pantani die deze berg vaak als oefening beklom.  Het steile GR-pad 101 bracht ons tot op de kam, maar het verwachte prachtige panorama kregen we niet te zien omdat donderwolken samen troepten.  Toen het stilletjes begon te regenen, besloten we te schuilen in de berghut en iets drinkbaar te nuttigen.  De hemelsluizen werden volledig opengedraaid onder begeleiding van donder en bliksem.  Normaal kan je hier de Adriatische kust zien, maar wij zagen enkel mist.  Eén drankje werden er twee en de cafébaas was zelfs bereid ons met de auto terug te brengen, maar toen hield het op met regenen en zakten we zelf te voet af over het glibberig bospad via GR 104.  Onze sportschoenen waren magneten van modder, maar we bereikten zonder veel erg Oes Nest.
Er zijn gelukkig geen problemen meer met de motor.  Hadden we de breuk vandaag gehad, ik denk niet dat we over de Apenijnen waren geraakt.  We werden wel twee keer in 't zak gezet.  Een tankstation afficheerde € 1,47 voor een liter diesel, maar aan de pomp bleek dit € 1,67 te zijn.  Ook bij de afrekening van de autostrade bleek het automatisch betaalsysteem onze €13,20 niet te herkennen en moesten we er nog wat bij doen.
We staan nu op een eenvoudige parking nabij San Leo, met zicht op het zuid-oosten.  De schotel staat op en ik kon nog net meemaken dat Frankrijk in de halve finale zit. Na het voetbal bekijken we misschien nog een aflevering van De Dag, een Vlaamse reeks die knap in elkaar steekt, maar als er verlengingen zijn, dan is aflevering 6 voor morgen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten