"Elk nadeel heeft zijn voordeel", de bekendste uitspraak van Johan Cruyff zaliger, was vandaag ook op ons van toepassing. Het was de bedoeling om een fietstocht te maken van San Benedetto del Tronto naar Grottammare via een avenue omzoomd met palmbomen. Het startpunt, het Riserva Naturale Sintina, bleek op slechts 3,6 km te liggen van onze camperplek waar we een ontzettend hete nacht hadden doorstaan. Omdat het opnieuw weekend is, besloten we Oes Nest te laten staan en met de fiets naar de kust te rijden. We verlegden zo'n 300 m en vonden een plekje in de schaduw.
Respect voor de renners in de Tour. Sabrina besloot haar fietshelm onmiddellijk aan de haak te hangen, maar ik wilde doorzetten en kiezen voor veiligheid, tot zweetstroompjes een weg naar beneden zochten langs mijn gezicht. Na 5 km bengelde mijn fietshelm ook aan het stuur.
We maakten tijdens onze tocht van 35 km opnieuw kennis met het strandtoerisme van deze streek. Kilometers auto's en bromfietsen en zwermen mensen die gepakt en gezakt een plaatsje zochten onder één van de honderden parasols die verhuurd worden.
Grottammare is of was de plaats waar de beau monde hun rijkdom kon etaleren aan de anderen. De vele goed onderhouden villa's zijn hier de getuigen van. We zagen het wel niet zitten om de oude stadskern te bezoeken in de hoogte. De negende ster werd daarom vanop enige afstand aanschouwd.
Rond één uur waren we terug 'thuis'. We aten in de lommerte een banaan en probeerden dan een uiltje te vangen, ik op het bed, Sabrina onder de koelte van onze ventilator die al goed werk heeft verricht de voorbije dagen.
We hebben intussen al onze sterren afgewerkt met Fermo als laatste topper. We hebben veel steden en dorpen bezocht de voorbije weken. Elk met zijn eigen charme en uniek uitzicht. Fermo sloot aan in dit rijtje.
Slapen in de warmte zagen we niet zitten. Daarom zochten we terug hogere oorden op bij een plaatselijke boer / restaurant. We kunnen opnieuw buiten zitten, maar afkoelen doet het voorlopig nog niet. Vanavond genieten we hopelijk van een koude visschotel met de vele soorten vis die we inkochten in de Euro Spin, een Italiaanse Lidl of Aldi.
Gisteren zaten we op ons verste punt: 1750 km van thuis, als je niet over Zwitserland rijdt, maar Oostenrijk. Nu zijn we op de terugweg, wat we zullen spreiden over vier dagen, met ergens nog een tussenstop. We zien wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten