Er bestaan twee soorten déjà vus: de psychologische en de fysische. Bij de eerste soort lijkt het of je iets reeds gezien hebt, maar in werkelijkheid is dit niet zo. Ik heb dit vooral bij mooie vrouwen. Wij kregen vandaag een déjà vu van de tweede soort. Met de kerstvakantie 2016-2017 stonden we met Oes Nest reeds in Esch-sur-Sûre. Het was toen 40 graden kouder dan nu, als het niet meer was, zeker 's nachts. Het dorp ligt aan het begin van de Lac de la Haute Sûre, een stuwmeer gevormd om hydroelektriciteit op te wekken. We hadden het plan om er met onze fietsen rond te rijden, maar de dame die ons in behoorlijk Nederlands te woord stond in la maison du parc naturel, bracht duidelijkheid dat dit niet mogelijk was. We hadden in hetzelfde huis anderhalf jaar geleden wandelkaarten van de streek gevraagd. We breiden toen zelf een tochtje aaneen van 41,5 km. Er zaten klimmetjes bij van 12 %, respect voor de renners vandaag in de tour waarbij de beste klimmers 11% aan 21 km/u omhoog klimmen.
De rest van de middag werd gevuld met tukken, lezen en de Tour. Vanavond staan de worstjes op tafel die ik gisteren op onze tweede barbecue van de reis heb gebraden.
Sorry Trump voor het fake news, maar in Luxemburg kan je goedkoper tanken dan in Oostenrijk. Ik had mijn info geplukt van het internet, zonder mijn bronnen te controleren. Morgen doe ik onze tank nog eens vol, om daarna in één keer naar huis te rijden. We hopen rond 14u thuis te zijn, zodat Sabrina nog inkopen kan doen. Vrijdag pikken we mijn moeder op om 's middags opnieuw van elkaars gezelschap te genieten aan tafel.
We zijn heel tevreden over de voorbije reis. De Marken hebben de verwachtingen helemaal ingelost. Het was er warm, maar dat is het blijkbaar thuis ook en ik vind de zuiderse warmte dragelijker dan thuis. Het was een reis vol afwisseling. We slingerden voortdurend tussen de Apenijnen en de kust, zodat het landschap er telkens anders uitzag. Hoogtepunt vonden wij "le Piano Grande", de prachten velden met weidebloemen die toevallig gisteren als slot in het laatavondnieuws getoond werden. De Marken is een verzameling van vele dorpen en steden, maar we hebben vreemd genoeg geen indigestie opgedaan. Ieder stadje was anders en vaak kregen we er een wow-gevoel.
Italië is ook een camperland. Nooit hadden we problemen om ons toilet te lozen of water te tanken. We stonden dit jaar op fantastische plaatsen en hebben ons geen minuut onveilig gevoeld, ook al stonden we vaak moederziel alleen.
De boordcomputer resette zich gisteren uit eigen beweging, zodat ik niet correct ons aantal kilometer kan meegeven, maar het zal rond de 4300 km liggen.
Dit is de laatste blog van onze grote zomerreis dit jaar. Augustus zullen enkel weekenduitstapjes worden, want de plicht roept voor Sabrina. Ik hoop dat je met mijn verslagen even kon meegenieten met ons. Tot de volgende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten