Leeuwarden

We hebben er onze eerste vijftig kilometer opzitten met de (elektrische) fiets dit jaar.  Frustrerend, minder dan één vijfde van wat de renners in Paris-Roubaix moesten afhaspelen vandaag en dit op het einde met zo'n 58 km/uur, zonder motortje (denk ik toch).  We hebben er desalniettemin ontzettend van genoten.  De zon gaf warmte achter de sluierbewolking, er was weinig tot geen wind en het landschap deed ons zowel terug denken aan onze huwelijksreis als aan onze reis door Denemarken, vorige zomer.  Ik voel me 35 jaar jonger, zei Sabrina en in mijn fantasie zag ik een huidje als een vers gestreken zakdoek.
We opteerden als fietsroute toch voor de route uit het ANWB-boekje dat Sabrina soldaat had gemaakt in onze bib.  We hebben altijd goede ervaringen met gidsen van ANWB en we werden opnieuw niet teleurgesteld.  We sloegen onderweg een leuke babbel met een oudere heer die ons wist te vertellen dat er 's avonds meer dan een miljoen ganzen neerstreken op de weilanden waar we nu al zicht hadden op duizenden vogels, die op een niet te volgen teken allen samen het hazenpad kozen om even verder terug neer te strijken.
Ik drink nooit thee, maar vandaag maakte ik een uitzondering voor een heerlijke verse muntthee.  Het feit dat er geen alcoholische dranken op de kaart stonden, noopte mij ook tot die beslissing.
Tegen kwart voor drie waren we terug op onze camperplaats.  Terwijl Sabrina buiten genoot van haar e-boek en een uiltje, volgde ik binnen de laatste honderd kilometers van de koers om Peter de Grote magistraal te zien winnen op de piste van Roubaix.
Vanavond mocht ik kiezen voor spaghetti bolognaise.  We zaten nog even samen buiten, maar de koude wind noopte ons om binnen te zitten.
Het programma voor morgen zal afhangen van het weer, want mijn app voorspelt regen voor de voormiddag.  Daarna zou het beter worden.  We zien wel.