Vaux-sur-Aure

Waarom wachten op later zonder een garantie als je het vandaag kan beleven: de hemel.  We staan momenteel tussen de appelbomen van de boerderij le Grand Fumichon  waar naast cider, ook pomeau en calvados wordt gebotteld.  We kochten twee flessen cider brut en een fles calvados van vijf jaar als dank dat we hier mogen overnachten.  We hebben met Franse passie ons nieuw boek al goed gebruikt, want ook gisteren stonden we op een Franse boerderij in Heurteauville, langs de boorden van de Seine.  Naast twee flessen cider kochten we daar ook een kwart kilo echte boter en Sabrina zegt dat die een uitstekende smaak heeft.

De weg verliep gisteren heel vlot tot Rouen.  We kozen nochtans voor niet-tolwegen.  Jammer genoeg verslikte Sygic op mijn smartphone zich in deze keuze, want de GPS leidde ons voortdurend een tolweg op.  We reden dan maar met twee GPS-sen, maar zelfs deze combinatie zorgde ervoor dat we ons in Rouen volledig vastreden.   Rond half zeven ’s avonds en twee Rotondes later, kwamen we toe op de boerderij Ferme Vautir.  De Rotonde is een radioprogramma op Eadio 2 dat ik steevast afhaal als gezelschap in Oes Nest voor de door- en heenreizen. 

Mijn vrienden van de fotoclub zouden me verguisd hebben dat ik deze morgen niet met mijn fototoestel op jacht ben gegaan naar mooie foto’s toen een deken van mist optrok over het prachtige Normandisch landschap.  Op een bepaald moment zag ik uit het raam van onze slaapkamer een schip opdoemen in de gouden mist die over de Seine hing.  Even later passeerden er vier ruiters te paard, als zwarte figuren in het tegenlicht van de opkomende zon.

We hadden nooit verwacht dat we vandaag over de 190 km naar Bayeux meer dan drie uur zouden rijden.  Opnieuw reden we door de fout van de GPS totaal verkeerd.  We namen twee keer de tolbrug Pont de Tancarville over de Seine, toen bleek dat de af te leggen afstand zich in één keer vermeerderde met honderd kilometer.  Eenmaal aangekomen, maakten we een prachtige fietstocht van zo’n 35 km in de streek onder een deugddoend zonnetje in korte hemdsmouwen.  We genoten van de stop in Port en Bessin, een charmant vissersdorpje, waar we even de pier opwandelden en genoten van de kliffen en het verdedigingswerk van Vauban, die overal zijn vingerafdrukken achterlaat.

In Bayeux bonden we onze fietsen aan een fietsenstalling om te voet de stad te verkennen met één van de mooiste kathedralen van Frankrijk.  Voor de rest is het jammer dat er autoverkeer toegelaten is in de binnenstad.

Nu genieten we van onze aperitief tussen de appelbomen die nog net niet in bloei staan.  Toch hebben we de indruk dat de natuur iets voor is bij ons.  Straks schotelt Sabrina ons een pasta voor met zalm.  Wat kan het leven toch mooi zijn.