Ik schreef al verschillende keren lyrisch over de gevarieerde
kust van het stukje Normandië waar we nu reizen. Vandaag deed het landschap er nog een
zandschepje bovenop en kregen we tijdens onze wandeling vanuit Biville een
duinenpartij te zien die deed denken aan het vulkanenlandschap van de
Auvergne. In de verte zagen we de
kernreactor van Flamanville. Frankrijk
heeft altijd bewust gekozen voor kernenergie, windmolens zijn hier niet zo vaak
te zien.
Het was onze bedoeling om op de camperplaats van
St-Sauveru-le-Vicomte te blijven, maar het is enkel het vertrekpunt
geworden van onze fietstocht van zo’n
dertig kilometer. De camperplaats was de
markt voor het gemeentehuis en te lawaaierig.
We konden er wel ons toilet lozen en spoelen, een luxe waar veel
gemeenten in België een voorbeeld aan mogen nemen.
We zijn ondertussen het binnenland terug ingetrokken zodat
we tijdens onze fietstocht geen kust meer zagen, wel een bocagelandschap, zoals
vroeger Vlaanderen ook rijk was, tot ene Bekaert de boeren kon overtuigen om de
vele hagen langs hun velden te vervangen door prikkeldraad.
We staan nu op het erf van een boerderij, te wachten tot
iemand ons kan vertellen waar we mogen overnachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten