Waasmunster - Antwerpen - Boechout - Geel

Morgen gaat de 31ste ICTdag door in Geel.  Ik ben er opnieuw bij dank zij mijn collega die zo collegiaal was om een wissel te doen.  Traditiegetrouw maken we er een verlengd weekend van.  Omdat Antwerpen op een vrijdag te mijden is, maken we altijd een halte in  Waasmunster, waar we een aardig en stil plekje weten.  We vertrokken vrijdagmiddag na een warme maaltijd thuis.  Een uur later vertrokken we samen voor een wandeling langs de Durme, maar 't vrouwtje was zo moe dat ze na enkele kilometers terug naar Oes Nest trok om er een ferme uil te knappen.  Ik zette mijn tocht alleen verder.  10 kilometer later vonden we elkaar terug voor de aperitief die vooraf ging aan een eenvoudig kaasplankje.  Ik week even af van tournee minerale, Sabrina houdt het standvastig vol.

Zaterdagochtend was het verkeer zalig om door te rijden naar de camperplaats Vogelzang.  Na de afrekening van € 8,5 namen we de bus naar de Groenplaats om onder de goedkeurende blik van Rubens een aangename wandeling te maken naar linkeroever.  Via de de Sint-Annatunnel, 36 meter onder de Schelde, bereikten we linkeroever om vandaar langs de oevers van de Schelde te blijven wandelen, met een verrassend zicht op Antwerpen.  Op het einde van de wandeling begon het jammer genoeg te regenen.  Tijd voor een warme soep in de Sablon.  Daarna maakten we kennis met de duizenden emigranten die eind 18° - begin 19° eeuw de overtocht waagden naar Amerika en Canada, via de Red Star Line.  Het gebouw is tegenwoordig een leuk museum, waar je met een lerarenkaart gratis binnen mag.  's Avonds sloten we af met een Vlaamse keuken in den Artist.  Ik koos voor Choucroute Alsacienne (is dat Vlaams?), Sabrina voor een stoofpotje met gehaktballen.

Zondag reden we door naar Boechout, de woonplaats van twee BV's: Bart Peeters en Jan Leyers.  Via Pasar vonden we een erfgoedwandeling in deze regio.  We maakten er kennis met mooie burgerwoningen, wat volgens ons betekent dat de rijke bourgeoisie het drukke Antwerpen graag verliet om er 8 km verder te gaan wonen.

Kort na de middag nam Sabrina de trein in  Boechout.  Ik legde de laatste hand aan mijn presentatie van morgen en reed dan door tot in Geel.  Oes Nest kochten we hier bij Dicar, de streek is ons dus niet onbekend.  Ik sta nu op een parking binnen in het scholencomplex Thomas Moore.  Ik had gelukkig vooraf de code gekregen van de toegangspoort.  Mijn blog wordt gesmeerd met een beetje pastis.  Straks verdwijnt een lasagne in de oven.  Ook dit is een traditie van de ICTdagen.