Rattenvallenbrug

Het begon vorige week met vlagen van warmte en koude, vapeurs in de volksmond.  Enkele dagen later kreeg ik last van ongecontroleerd beven.  's Nachts schoot ik telkens wakker na één of andere nachthengst.  Een bezoek langs onze huisdokter Marleen bracht eerst geen oplossing.  Ik had duidelijk afkikverschijnselen, maar ze kon niet vinden waarvan.  Tot ze vroeg: "Hoe lang is het geleden dat je nog weg bent geweest met jullie Nest?".  "Drie weken!"  Ze schreef me een vierentwintiguurdertje voor: een bistrootje, goed uitslapen en dan een stevige fietstocht.  Daarna zouden de ontwenningsverschijnselen moeten verdwijnen.
Wij trokken daarom van vrijdagmiddag tot zaterdagavond naar de Rattenvallebrug om er iets te eten.  De kritieken op Tripadvisor waren lovend en wij kunnen dit nu beamen.  De mixt-grill was lekker en Sabrina koos voor bereid gehakt met een slaatje.    Voor zaterdag had ik deze fietsroute uitgestippeld via Vlaanderen-Fietsland. We waren terug tegen 17u om de eerste koorrepetitie van het nieuwe jaar mee te pikken.  Meer moet dat niet zijn om het vakantiegevoel op te rakelen.