Quartesana

Vreemd hoe snel je jouw territorium eigen maakt na een verblijf van meer dan 24 uur. We mochten van onze gastheer zonder problemen twee nachten blijven en we voelen ons reeds helemaal thuis.

Ik heb de geografische locatie bijgesteld: we staan niet in Ferrara, maar in Quartesana, op zo’n 13 kilometer van het centrum van Ferrara. Ik ken ondertussen die afstand perfect, want we fietsten vandaag naar Ferrara en het was toch een eindje, ook al kregen we een stevige zet van de wind in de rug. Gisterenavond begon er al een stevige wind opzetten. Daar kwam deze morgen rond zes uur nog een beetje regen bij, maar toen we deze morgen vertrokken met onze fiets voor een verkenning van Ferrara en omgeving, waaide het bijna stormachtig. De weersvoorspelling op het internet waarschuwde voor hevig onweer tot één uur in de namiddag. Gelukkig hadden we bij ons vertrek de wind van achter.

Man, man, man, wat heeft Italië toch mooie steden. Ferrara was een nieuwe bevestiging van deze vaststelling. De historische binnenstad is bijna volledig verkeersvrij, zodat wandelaars en fietsers volop kunnen genieten van de vrijgekomen ruimte. Ferrara profileert zich als fietsstad en die waren dan ook volop te zien.

We hadden van onze gastheer enkele fietskaarten meegekregen voor Ferrara en omgeving. We hebben er dan ook gebruik van gemaakt tijdens onze fietstocht van 61 km. Hoewel Ferrara met Europees geld wat moeite investeerde in een fietsroute in en rond de stad, hebben ze toch nog heel wat te leren over fietstoerisme. De fietspaden zijn vaak abominabel. We zagen gedurende onze trip hooguit vier fietsbordjes waar we moesten fietsen, de rest vonden we via de kaart en de gps. Maar het was een behoorlijk mooie trip, vooral die stukken die onze fietsgps zelf plande.

Vanavond stond paella van thuis op tafel, met een fles witte wijn van bij de eerste wijnboer waar we stonden. Ondertussen bekeken we de irreële gebeurtenissen in Nice waar een krankzinnige een massaslachting heeft aangericht. Het lijkt alsof we in een wereld zijn terecht gekomen die beheerst wordt door de duivel, maar is dat niet van alle tijden? Quand on a que l’ amour zong Jacques Brel op het einde van het nieuws. Ik geloof nog steeds in de liefde die sterker is dan de dood. Ik ervaar het elke dag en ik ben gelukkig niet alleen.