Scotts View

Oes Nest staat op het lievelingsplekje van Sir Walter Scott, de Engelse auteur van onder andere Ivanhoe en Rob Roy.  We krijgen een prachtig zicht op the Borders, de grensstreek tussen Engeland en Schotland.
Het vertrek gisteren verliep stressie omdat ik online mijn BTW-aangifte van de vzw niet in orde kreeg.  De telefonische helpdesk kon me na twintig minuten en vele drukknoppen verder, niet helpen.  Om tien uur vertrokken we dan richting IJmuiden.  De overzet was reeds tijdens de kerstvakantie geboekt.  Met DFDS Seaways kon ik tussen IJmuiden en Newcastle nog een anulatieverzekering afsluiten.  De minicruise was ook nog goedkoper.  En de afstand Hull Newcastle is ongeveer gelijk aan Zeebrugge IJmuiden.
We hadden wat vertraagd verkeer over Sint-Niklaas en op de ring rond Antwerpen, maar al bij al verliep de rit behoorlijk vlot.  We reden rond 14u de parking op naast de Princess Seaways, de boot die ons naar Newcastle zou brengen.  We hoefden gelukkig niet lang te wachten onder een loden zon, maar mochten bij de eersten inschepen.  We hadden een hut geboekt met zicht op zee en de airco deed gelukkig zijn werk.  Op het hoogste dek maakten we ons elk een Heineken soldaat van een halve liter.  De prijzen vielen gelukkig mee, want er werd hier heel wat drank verzet door getattoueerde medepassagiers.
Kwart over acht konden we aanschuiven aan het buffet a volonté.  We aten bijzonder smakelijk van de vele vissoorten die geserveerd werden.  Na enkele wandelingen over de verschillende dekken van het schip, zochten we onze kajuit op.  We hadden een heerlijke nacht op een rustige zee.  De motoren in de buik van het schip trilden ons in een diepe slaap.
We konden vandaag ontbijten tussen zeven uur en 10 uur continental time.   Engeland leeft een uurtje later dan bij ons.  Soms weten we niet goed welke tijd we moeten volgen.  
Kwart over tien reden we de boot af op Engelse bodem.  Met een figuurlijke klik was het links rijden geen probleem.  We zagen weinig van Newcastle, want onze GPS stuurde ons onmiddellijk de ring op en via enkele autosnelwegen bereikten we zo'n honderd kilometer verder Jedburgh.  Ondertussen hadden we twintig kilometer vroeger de Schotse grens overgestoken onder de muzikale begeleiding van, hoe kan het ook anders, een doedelzakspeler.
Ik had op de tweedehandse onlinemarkt een boekje gekocht met wandelingen in Schotland van een uitgeverij waar we ook ons wandelboekje van de Cotswolds hadden gekocht.  We wisten dat de beschrijvingen heel goed waren, de wandelingen mooi, maar niet te lang en last but least, dat er telkens ook één of meer parkings werden voorzien.  Uit Jedburgh vertrok een wandeling van drie uur die ons als kennismaking met Schotland erg beviel.  We vertrokken onder de zon, maar eindigden met bewolking.  De voorspelde dagelijkse regen valt nu op ons dak, terwijl we een fles champagne hebben ontkurkt om onze huwelijksverjaardag te vieren.  Vandaag hebben we helemaal geen last gehad van de hittegolf, maar wie Schotland als reisbestemming kiest, houdt rekening met een spatje regen, zolang het maar bij "de bloemetjes water geven" blijft, zijn wij gelukkig.