Zalig, ik schrijf mijn dagelijkse blog met bijpassende muziek, geschreven door Howard Shore voor de prachtige trilogie "Lord of the rings". Deze muziek speelde zich constant af tussen mijn oren tijdens de wandeling langs het meer Loch Muick, maar straks meer daarover.
Ik had deze morgen opnieuw een zalige stille nacht achter, of beter onder de rug. Het was wel koud. De buitenthermometer gaf 9 graden aan en toen ik mijn kop even buiten stak, kromp mijn neus met een centimeter door een koude noordenwind.
Na het ontbijt trokken we elk twee truien boven elkaar aan en haalden onze Veloci's van het fietsenrek. We fietsen zo'n twintig kilometer langs de rivier the Dee, die zich doorheen prachtige groene heuvels schilderde. Op standje drie en vier (dit heeft niets met de Kamasutra te maken) overwonnen we de hellingen zonder problemen. Toen we terug in Braemar eindigden, kochten we twee meergranenbroden gemaakt van watte, deeg en vijf granen. Een aantal sneden hiervan aten we op bij het landgoed Balmoral. Het was de intentie om het bijhorend kasteel te bezoeken, maar als één van de rijkste dames ter wereld, namelijk de queen of England elf pond per volwassenen vraagt om haar landgoed te betreden, is dit voor ons een reden om dit links te laten liggen. Deze morgen riep Sabrina trouwens een paar keer "links" toen we met de fietsen vertrokken. Ik zag links niets van belang liggen, tot ik inzag dat ik rechts aan het fietsen was.
Na onze dagelijkse tuk -slapen is blijkbaar onze favoriete bezigheid op vakantie- reden we door naar Loch Muinck. Ik hoop dat Google ook Gaelish kan uitspreken als ik later mijn video's van deze tekst voorzie, want ik heb er geen idee van hoe je Muinck moet uitspreken.
Voor drie pond konden we Oes Nest kwijt op de carpark aan de start van de wandeling. Overnachten zat er opnieuw niet in. We maakten een prachtige wandeling langs een deel van het meer. De zon was gelukkig wel van de partij vandaag. Sabrina wandelde op een bepaald moment zelfs in haar topje. Ik genoot van de heuvels rondom mij, de ene al groener dan de andere.
Toen we thuiskwamen, kon ik nog de laatste anderhalve kilometer van de Tour meepikken op radio Sporza, met aankomst in Le Havre, de stad die we vorige jaar verkenden met Oes Nest in de gietende regen.
We staan nu langs de prachtige terugweg tussen Loch Muinck en Ballater. We staan niet op een "Passing Place" -een verbreding van de weg waar twee voertuigen elkaar makkelijk kunnen passeren- en er staat ook geen bord "No overnight parking", dus we hopen hier niet weggejaagd te worden. Het zicht is verrukkelijk, we wanen ons in the Shire, het dorp van de Hobbits, vandaar de bijpassende muziek die nu speelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten