Letterfinlay

17 juli Letterfinlay

Het was vandaag een dag met weinig autozitten.  Mag best ook wel eens, want ik sukkel al een drietal dagen met een stijve nek.  Waarschijnlijk van het vele scheef kijken, want als chauffeur zit ik steeds aan de rand van de weg, terwijl ik het verkeer aan de overkant ook in 't oog moet houden.  Maar links rijden heeft nog geen enkele keren voor problemen gezorgd.

Deze morgen be-zochten we eerst de watervallen van Invermoriston.  Het koppelteken tussen be en zochten heeft weldegelijk zijn bedoeling.  Veel waterval was er niet te vinden.  Gelukkig vonden we bij een openbaar toilet een kaart waarop de waterval was aangeduid, want meer dan een serieuze stroomversnelling was het niet.  Maar goed, ik kon mijn blog online posten, Sabrina raakte haar afval gesorteerd kwijt en wijle weer weg.

Fort Augustus is geen fort, maar the gateway to Loch Ness.  We reden er deze morgen een tiental kilometer langs, maar door geboomte was er niet zoveel van te zien.  In Fort Augustus eindigt Loch Ness, maar vindt via een netwerk van kanalen aansluiting tot andere lochs, want Schotland wordt in tweeën geknipt door een ketting van meren, die op hun beurt met kanalen zijn verbonden.  Op die manier is de Noordzee verbonden met de Alantische oceaan, een idee dat wij ook verkenden in 't Zuiden van Frankrijk, waar we vele kilometers fietsten langs het canal du midi dat de Middellandse zee verbindt met de Atlantische oceaan.

Fort Augustus is een toeristische trekpleister.  In 't centrum was er een betaalparking, maar wij houden het liever gratis.  Even verderop sleurde ik Oes Nest in eerste versnelling naar een free parking.  Bingo, dit zou ons plekje voor de nacht worden.  't Is altijd een verademing als je 's avonds niet meer moet zoeken.

Ik haalde de fietsen naar beneden en onze banden probeerden houvast te vinden om de grote kiezelstenen van het jaagpad langs the Caledonian Canal.  Aangenaam fietsen was het er niet en Sabrina keerde na vijf kilometer figuurlijk haar kar.  Had ze nog twee kilometer doorgebeten, dan kwam ze net als ik op een beter fietspad.  Omdat het begon te miezeren keerde ik na veertien kilometer ook terug, maar halfweg nam ik de grote weg om de vervelende kiezelstenen te vermijden.

Net aangekomen begon het te stortregenen.  De aankomst van winnaar Greg Van Avermaet heb ik jammer genoeg niet gezien, maar ik kon nog net het klassement van vandaag zien.  Sabrina, die al een uurtje langer thuis was, had ook iets gezien: een bordje NOT. En wijle weer weg.  Gelukkig vonden we een kwartier later een kleine parking langs het meer van Loch Lochy.  Of we hier een monster zullen kunnen waarnemen, betwijfel ik.  Het weer is ondertussen omgeslagen in negatieve zin.  Het wolkendek zit potdicht en er valt - net als deze nacht - regelmatig regen.  Hopelijk wordt het morgen beter als we de hoogste berg van Schotland opzoeken, the Ben Nevis.