's-Gravenvoeren

Ons boekje Vervoering in de Voerstreek bracht ons deze morgen naar het kerkje van Remersdaal of Remersdael in 't Frans.  Zo Frans was de streek blijkbaar niet in het verleden, want de naam lijkt me toch van Nederlandse oorsprong.  Van hieruit vertrok een wandeling van zo'n elf kilometer.

De wegen ernaar toe lagen er gelukkig berijdbaar bij.  Het had wel nog wat gesneeuwd vannacht en we werden wakker in een grijze mist, maar we besloten deze voormiddag binnen te blijven en te lezen.  Na een verkwikkend tukje vertrokken we onder een licht opgeklaarde hemel.  We konden terug verder kijken dan onze neus lang was.  Tijdens de wandeling kwam de zon zelfs schuchter eens goeiendag zeggen.

De beschrijving in het boekje klopte tot we bijna terug waren, toen nam de GPS het over, anders liepen we nu nog te vloeken op weg naar Oes Nest.

We staan inmiddels opnieuw op de nieuwe verkaveling in 's Gravenvoeren om morgen een laatste wandeling te maken die in de dorpskern vertrekt, even verderop. Mijn kopvalling blijft koppig de kop opsteken.