We staan momenteel bij een wijnboer die rode wijn verbouwt volgens een oude methode. Gaillac is blijkbaar ook een gekende wijnstreek in Frankrijk. Morgen proeven en kopen we wellicht enkele flessen wijn.
Gisteren was het de Franse nationale feestdag. Jammer genoeg weer geen Franse winnaar in de Tour. Wij bezochten op deze feestdag Cordes-sur-Ciel, waar het ook twee dagen feest was. Cordes kon je enkel binnen nadat je portemonnée negen euro lichter werd gemaakt (x2), maar dan kwam je wel terecht in een Middeleeuwse stad met alles erop en eraan: muziek, acrobaten, verklede mensen (die zo waarschijnlijk gratis binnen mochten). We stonden op een mobilhomeparking aan de voet van het stadje. Het was er een aan- en afrijden van mobilhomes en elk vrij plaatsje werd onmiddellijk ingenomen door een collega.
Na een eerste bezoek 's morgens, besloten we het in de namiddag wat kalm aan te doen om 's avonds nog eens terug te keren. Met een stempeltje op onze arm hoefden we niet nog eens te betalen.
Cordes ligt hoog en dat hebben we gevoeld tijdens de tweede klim naar boven. Maar de sfeer zat er goed in, zodat we genoten van ons tweede bezoek. Rond tien uur was er nog een parade van alle deelnemers met daarna een vuurspektakel rond middernacht, maar dan zaten we al terug in onze mobilhome.
Vandaag brachten we een bezoek aan Albi. De parking bij de kathedraal was een calvarietocht met de vele eenrichtingstraatjes en omleidingen. Daarom besloten we om de mobilhome even buiten de stad te parkeren en met de fiets Albi terug binnen te rijden. Sabrina had een leuke wandeling gekopieerd die ons langs de bezienswaardigheden leidde van deze mooie stad, het hoogtepunt momenteel van onze reis. De kathedraal van Albi is het grootste bakstenen gebouw ter wereld. Ik had er nog nooit over nagedacht dat men reeds in de Middeleeuwen gebouwen neerpootte in baksteen.
Na enkele inkopen in een klein warenhuis in de overdekte hallen, trokken we verder naar Gaillac. Eerst bezochten we er de officiële camperplaats, maar dat was een veld beton. We hadden meer zin in gras onder onze voeten en vonden even buiten Gaillac in Montan een wijnboer waar we nu staan voor de enorme wijnvelden.
Het heeft even geregend, zodat we binnen zitten, maar hopelijk kunnen we straks terug buiten eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten