Mesnil-Saint-Père

Vrijheid doet lang slapen.  Sabrina kwam tegen me liggen deze morgen met de mededeling dat het kwart over negen was.  Zalig!  Ik voelde me echt uitgerust.  Gisterenavond had ik nog mijn e-boek uitgelezen waar ik in St-Niklaas aan begonnen was en de Standaard op mijn iPad.  Dank je wel internet, omdat ik hier ook mijn krant kan lezen.

We besloten niet te ontbijten in Troyes, maar vers stokbrood in te slaan onderweg naar Mesnil-Saint-Père.  Op de camping leegde ik onze WC-doos, werd het afvalwater geloosd en vulden we onze watervoorraad bij tot 100 liter.

In onze reisgids stond om de motorhome te zetten bij de camping van Mesnil-Saint-Père, maar omdat ik bang was om opnieuw de camping zelf te moeten oprijden zoals in Troyes, trok ik de remmen dicht op de eerste de beste parking die ik in Mesnil zag.  We brunchten hier zodat we voldoende energie opdeden voor onze fietstocht rond de meren van onder Lac d'Orient, Lac d'Auzon-Temple en Lac d'Amanse.

De voorbereiding van Sabrina werd wat door elkaar gegooid, omdat meteovista voor vandaag goed weer voorspeld had.  Daarom wilde ik vandaag persé de fiets op, omdat fietsen voor mij de beste manier is om de omgeving op te nemen.  We hebben er enorm van genoten, hoewel het een tocht werd van bijna 67 km.  De zon was wat schuchter vandaag.  Toen we wakker werden zat ze nog bevreesd achter een wolkendek.  Eénmaal aan onze tocht gestart, kwam ze regelmatig achter de wolken piepen.  Toen we in het haventje van Dienville wat calorieën tankten, dachten we dat we wat regen op ons dak zouden krijgen, maar naarmate we onze eindbestemming naderden, werd het weer weer beter.

Toen we vertrokken uit Mesnil-Saint-Père zagen we dat er aan de oevers van het meer veel parkeergelegenheid was, zodat we nu hier staan.  Het mag waarschijnlijk niet, maar 't is nu niet druk, dus er is nog plaats zat.  Strans kunnen we vanuit onze mobilhome een prachtige zonsondergang zien.  Duimen dat de politie ons niet weg jaagt.  Eigenlijk zou ik nu niet meer mogen rijden want de aperitief is wat uitgelopen.  Sabrina heeft voor  lekkere koude tapas erbij gezorgd.

Straks maken we nog een korte avondwandeling op de pier die aan onze mobilehomevoeten ligt.  Eerst nog wok eten met fles Riocha van 2004.  Wat is het leven toch zalig.  Wie wacht op de hemel is eraan voor de moeite .  't Is nu dat je van de hemel moet genieten.  

Voor vanavond nog een aflevering van The Bridge, een reeks uit Denemarken, zoals enkel Denen die kunnen maken.  Daarna nog wat lezen en morgen weer fris op voor een nieuwe dag.

2012 Aube-en-Champagne 4 april