Halmstad

Het was maar een kleine bult in het wegdek, maar ik had het bord niet gezien die de bult aankondigde.  Flessen kregen in onze koffer een nieuwe bestemming, glazen maakten een eigen symfonie en tubes verwisselden van plaats in het badkamerkastje.

Zelfs de route is geen zekerheid.  Ik kreeg gisteren van een ex-collega die al jaren in Zweden woont een tip: het natuurreservaat Hovs Hallar op het volgende schiereiland zou ook de moeite waard zijn en het was dit zeker. Ik vond een wandelroute op Komoot van zo'n 3,6 km, maar het werd geen gewone wandeling, maar een klauterpartij over keien en rotsformaties.  Ik voelde me in m'n sas, Sabrina iets minder, maar na twee uur en vele hoogtemeters later, waren we rond.

De namiddag werd gevuld met een fietstocht van zo'n 23 km.  Het was op sommige momenten beuken tegen de zeewind die hier hevig waait, maar we genoten ook van deze tocht en zijn uitzichten.  

Via 4G kon ik de laatste 4 km nog meepikken op la Planche des Belles Filles, een plek die we ook nog aandeden in de Vogezen drie jaar geleden.

We staan nu op een rustig plekje achter een duin die ons scheidt van de zee in Halmstad.  De stad bezoeken zal voor morgen zijn.  We hebben genoeg calorieën verbrand vandaag.  Maar het was weer een mooie dag.  Enkel het weer mag een tikkeltje beter zijn.  We stonden op met een regenvlaagje, gedurende de dag kregen we geen regen, maar het scheelde vaak niet veel.  

     Fotomontage